Photobucket
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ဓမၼအသိဥာဏ္တုိးပြါး၍ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ~~~

Saturday, January 24, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၃၃) ေရွးေဟာင္းကမ ၻာထဲမွ ေခတ္သစ္ျမိဳ ႔ေတာ္

အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔၏ပင္ကုုိယ္အလွသည္ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈရွိသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။
 “လွတမ်က္ႏွာ ယဥ္တကုုိုယ္လုုံး” ဟုုဆုုိရမေလာက္ပင္ လူငယ္ လူရြယ္
လူၾကီးအရြယ္မ်ိဳးစုုံတုုိ႔၏မ်က္ႏွာမ်ားသည္ဝင္းပပျဖင့္လွေသြးၾကြယ္ၾကသည္။ အေဆာက္အဦးမ်ားကလည္းေရွးဗိသုကာလက္ရာႏွင့္ေခတ္သစ္ဗိသုုကာ
လက္ရာတုုိ႔ျဖင့္ျမိဳင္ဆုုိင္စြာ အလွျပိဳင္ေနၾကေလေရာ့သလားပင္ထင္မွတ္ရသည္အထိ ေရွးေခတ္အလွႏွင့္ေခတ္သစ္အလွတုုိ႔ျဖင့္ဟန္ခ်က္ညီညီ ယဥ္ေက်းမႈ၏
တန္ဖုုိးကုိေဖၚက်ဴးေပးေနၾကသည္။ အမ္စတာဒမ္၏လွေသြးၾကြယ္၍
အယဥ္ဆင့္ေသာတင့္တယ္မႈကုုိေတြးေတာေနစဥ္အခုုိက္ဝယ္ အမွတ္မထင္
 “အရွင္ဘုုရား အဲဒီမီးေခ်ာင္းနီနီေတြထြန္းထားတာေတြျမင္တယ္မလား။ 
အဲဒါေတြက အမ်ိဴးသမီးမ်ားနဲ႔တရားဝင္ေပ်ာ္ပါးတဲ့ေနရာေတြ အခန္းေတြပါဘုုရား” ဟုု
 ဒကာကုုိထြန္းေအာင္က လက္ညိႈးညႊန္လွ်က္ပြင့္လင္းစြာရွင္းျပသည္။

သူေျပာျပမွပင္ ဝဲယာေရွ ႔ေနာက္ကုုိ ေစ့ေစ့စပ္စပ္မ်က္ေတာင္ခပ္၍စူးစမ္းလုုိက္သည့္အခါ
မီးေခ်ာင္းနီနီမ်ားထြန္းထားေသာလမ္းသြယ္ကေလးမ်ားကလည္း အသြယ္သြယ္ရွိသလုုိ မီးနီနီထြန္းထားေသာအခန္းေတြကလည္း အရမ္းမ်ားေနသည္ကုိေတြ႔ရသည္။ ထုုိစဥ္ ဒကာဆက္မ်ိဴးဦးေျပာထားဖူးေသာ “ အရွင္ဘုုရား အဂၤလန္ကလူငယ္အခ်ိဳ ႔ဆုုိရင္ စေန တနဂၤေႏြမွာလာတယ္။ ေဟာ္တယ္မွာမတည္းဘူး။ ျဖစ္သလုုိပဲေနျပီးေတာ့
 ေဆးေျခာက္နဲ႔အမ်ိဳးသမီးကုုိပဲ သီးသန္႔လာျပီးေတာ့သုုံးစြဲၾကတာ ေပ်ာ္ပါးၾကတာဘုုရား” ဟူေသာစကားကုုိလည္းအမွတ္ရမိသည္။ အင္း….. ဟုုတ္ေပမည္၊ ဟုုတ္ေပလိမ့္မည္။ သူတုုိ႔လူငယ္မ်ားအတြက္ တာဝတိ ံသာမွသိၾကားမင္း၏နႏၵဝန္ဥယာဥ္ႏွင့္
အမ္စတာဒမ္ကုုိလဲႏုုိင္မည္မထင္ေပ။ အမ္စတာဒမ္သည္ဥေရာပ၏ေခတ္သစ္
နႏၵဝန္ဥယာဥ္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီမဟုုတ္ပါလား….. ထုုိ႔ျပင္
 ဤအေပ်ာ္အပါးလုုပ္ငန္းသည္လည္း သူ႔ႏုုိင္ငံ၏ဝင္ေငြေကာင္းေသာ
စီးပြါးေရးတခုုျဖစ္ဟန္ရွိ၍တရားဝင္ခြင့္ျပဳလက္ခံထားဟန္ရွိသည္ဟုု 
ခပ္ေဝးေဝးအျမင္ျဖင့္တေရးေရးေတြးမိသည္။

ေနာက္တခုုသတိျပဳမိသည့္အရာမွာ စက္ဘီးျဖစ္သည္။ စက္ဘီးသည္အမ္စတာဒမ္
ျမိဳ ႔တြင္အလြန္ေပါသည္။ တႏုုိင္ငံလုုံးတြင္လည္းစက္ဘီးအလြန္ေပါသည္။ 
အဘယ္မွ်အထိေပါသနည္းဟူမူ စက္ဘီးစီးေရကလူဦးေရထက္ပင္
မ်ားျပားသည္ဟုုသိရသည္။ စက္ဘီးေပါေသာနယ္သာလန္ကုုိေရာက္ခုုိက္
 တခ်ိန္တခါကစက္ဘီးျမိဳ ႔ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာမႏ ၱေလးကုုိသတိရမိျပန္သည္။ 
ငယ္စဥ္စာသင္ပ်ိဳႏုုဘဝ မႏ ၱေလးတြင္ပညာဆည္းပူးေနစဥ္ဝယ္ 
မႏ ၱေလးသည္စက္ဘီးတုုိ႔ျဖင့္ရႈပ္ေထြးေနသည္။ မႏ ၱေလးျမိဳ ႔သူ
ျမိဳ ႔သားမ်ားသည္ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ျဖစ္ေစ အလုုပ္သြားအလုုပ္ျပန္ျဖစ္ေစ အျခားမည္သည့္အေၾကာင္းျဖင့္သြားသည္ျဖစ္ေစ စက္ဘီးကုုိသာအမ်ားစုုသုုံးစြဲခဲ့သည္။ 
စက္ဘီးသည္မႏ ၱေလးျမိဳ ႔၏သေကၤတမ်ားထဲမွ တခုုျဖစ္ခဲ့ဟန္ရွိသည္။ 
ယခုုေတာ့ ဆင္းရဲတြင္းႏြံ ႔နစ္ေနသည့္ ေရႊျပည္တခုုတည္းတြင္သာေစ်းကြက္ဝင္ေသာ (အျခားဘယ္ဖြ႔ံျဖိဴးျပီးႏုုိင္ငံကမွလက္မခံေသာ) တရုုပ္ဆုုိင္ကယ္မ်ားျဖင့္ျပည့္က်ပ္ေနေလျပီ။ 
တရုုပ္တုုိ႔၏ ေပါေခ်ာင္ည့ံပစၥည္းမ်ားတုုိ႔ျဖင့္ ေအာင့္ေအာင့္အီးအီးသာယာေနတတ္ေလျပီ။
 မည္သုုိ႔ျဖစ္ေစ “သူ႔အုုိးႏွင့္သူ႔ဆန္ ေတာ္တန္လွသည္” မိုု႔ ေစ်းေပါေပါႏွင့္ထုုတ္လုုပ္ေပးႏုုိင္ေသာ
တရုုပ္ကုုိပင္ေက်းဇူးတင္ရမလုုိျဖစ္ေနသည္။ မဟုုတ္လွ်င္ ေရႊျပည္သူျပည္သားအမ်ားစုုသည္ 
စက္ဘီးကမ ၻာမွဆုုိင္ကယ္ကမ ၻာသုုိ႔ေျပာင္းလဲ
ခ်ီတက္ရန္ပင္အခက္အခဲရွိႏုုိင္သည္မဟုုတ္ပါလား…..။

နယ္သာလန္တြင္ကား ထူထပ္ေသာဆီးႏွင္းမ်ားမရွိသျဖင့္စက္ဘီးစီး၍ေကာင္းသည္။ စက္ဘီးမ်ား၏တန္ဖုုိးသည္အစားစားရွိေသာ္လည္း ေစ်းၾကီးသည္ဟုုသိရသည္။ 
အခ်ိဳ ႔ေကာင္းေသာစက္ဘီးမ်ားဆုုိလွ်င္ ယူရုုိေငြ (၆၀၀၀ သုုိ႔မဟုုတ္ ၇၀၀၀) အထိရွိသည္
ဟုုသိရသည္။ ျမန္မာေငြႏွင့္တြက္လွ်င္ သိန္း (၆၀ သုုိ႔မဟုုတ္ ၇၀) ေက်ာ္မွ်တန္ဖုုိးရွိေလသည္။ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံတြင္ကား ရာသီဥတုုဆုုိးရြားသည့္ျပင္ထူထပ္ေသာႏွင္း
မ်ားေၾကာင့္ ယခုုလုုိေဆာင္းရာသီေရာက္လွ်င္ စက္ဘီးေရာ ဆုုိင္ကယ္ပါႏွစ္မ်ဳိးလုုံးစီး၍
မရေတာ့ေခ်။ ေႏြရာသီတြင္သာစက္ဘီးႏွင့္ဆုုိက္ကယ္ကုုိအသုုံးျပဳၾကရသည္။ 
အမ္စတာဒမ္တြင္ စက္ဘီးထားရသည့္ ဘီးစတင္းမွာၾကီးမားသည့္ျပင္ ႏွစ္ထပ္ 
တခ်ိဳ ႔ေနရာတြင္ သုုံးထပ္မွ်ရွိသည္။ စက္ဘီးသူခုုိးလည္းအလြန္ေပါေသာျမိဳ ႔ဟုု
သိရသျဖင့္အ့ံၾသမိသည္။ ဖြံ ႔ျဖိဴးျပီးႏုုိင္ငံမ်ားတြင္စက္ဘီးေလာက္အဆင့္ကုုိခုုိးသူမွာ 
ရွားပါးသည္မဟုုတ္ပါလား…။
ထုုိ႔ျပင္ ဖင္လန္တြင္လူေနတုုိက္တာမ်ားေဆာက္လုုပ္လွ်င္ ကေလးကစားကြင္းမ်ားႏွင့္
ကေလးကစားပစၥည္းမ်ားကုုိထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ေပးရသည့္ျပင္ 
စုုေပါင္း၍အသားငါးကင္စားႏုုိင္သည့္ ဘုုံဆုုိင္မီးဖုုိေဆာင္ကုုိလည္းထည့္သြင္း
တည္ေဆာက္ေပးရသည္။ နယ္သာလန္တြင္ကား လူေနတုုိက္တာအေဆာင္အဦတုုိင္း၌
ဤကဲ့သုုိ႔ျပည့္စုုံစြာတည္ေဆာက္ေပးထားသည္ကုိမေတြ႔ရေပ။ ေနာက္တခုုထူးျခားသည္မွာ အမ္စတာဒမ္၏တုုိက္တာအေဆာက္အဦမ်ားမွာ
အျပင္ဘက္တြင္အဂၤေတျဖင့္မြမ္းမံမထားဘဲ မြမ္းမံထားေသာအဂၤေတအေပၚမွ
လွပေသသပ္စြာအုုတ္စီထားသည္ကုုိျမင္ရသည္မွာလည္း မ်က္စိပသာဒရွိလွသည္။
ထုုိ႔ျပင္ အမ္စတာမ္ျမိဳ ႔ကုုိ ျမိဳ ႔တြင္းမွပတ္၍ေဖာက္လုပ္ထားေသာတူးေျမွာင္းတေလွ်ာက္ မုုိးလံုုေလလုုံမွန္ကာထားေသာေရယာဥ္ငယ္ျဖင့္လည္ပတ္ရသည့္အရသာမွာလည္း
တမူထူးလွသည္။ မွတ္မွတ္ရရလည္းျဖစ္ေစသည္။ မွန္လုုံေရယာဥ္ငယ္အတြင္းမွ ဝဲယာရွိျမင့္မားေသာအေဆာက္အဦမ်ား၊ ယဥ္ေက်းေသာေရွးေဟာင္းလက္ရာမ်ား၊ လွေသြးၾကြယ္သည့္ေခတ္သစ္လက္ရာမ်ားတုုိ႔ျဖင့္စုုံညီစြာတင့္တယ္ေနေသာ
အမ္စတာဒမ္သည္ ျမင္ရသူ၏ရင္ကုုိလႈပ္ရွားစြဲလမ္းေစသည္။ “ ေအာ္.. တကယ္ေတာ့ အမ္စတာဒမ္ႏွင့္ရဟန္းဘဝဟာ အလႊာခ်င္းျခားနားေလစြတကား”…. ဟုုလည္း 
ခံစားရမိသည္။

အဆုုိပါ မွန္လုုံေရယာဥ္စထြက္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ တူးေျမာင္းအေၾကာင္း 
အမ္စတာဒမ္အေၾကာင္းႏွင့္ အထူးသျဖင့္နယ္သာလန္၏ (၁၇) ရာစုုေရႊေခတ္
အေၾကာင္းကုုိအေလးေပး၍တပ္ဆင္ထားေသာစက္မွေျပာျပေလသည္။
ေရယာဥ္ေပၚတြင္တပ္ဆင္ထားေသာစက္မွရွင္းျပသည္မ်ားကုိမိမိနားေထာင္လုုိေသာ
ဘာသာစကားျဖင့္နားေထာင္ႏုုိင္သည္။ မိမိနားေထာင္လုိေသာ
ဘာသာစကား၏သေကၤတကုုိႏွိပ္လုုိက္ရုုံပင္ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ ေပၚတူဂီ 
စပိန္ တရုပ္ စသည္ျဖင့္ ဘာသာစကားအမ်ိဴးေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္မွ်ရွိသည္။ ထုုိင္းဘာသာစကားကုုိပင္ထည့္သြင္းထားသည္ကုုိေတြ႔ရေတာ့ “ ငါတုုိ႔နဲ႔အိမ္နီးနားခ်င္း
ျဖစ္ပါလွ်က္ သူတုုိ႔ဘာသာစကားက လူရာဝင္ေနပါလား…၊ ႏုုိင္ငံတကာ
စီးပြါးေရးလုုပ္ငန္းနယ္ပယ္ထဲမွာအသုုံးျပဳေနႏုုိင္ပါလား…၊ ငါတုုိ႔ဘာသာစကားကေတာ့ ခုုထိလူလားလဲမေျမာက္၊ လူရာလဲမဝင္၊ ႏုုိ႔မစင္ေသးသည့္လူမမယ္ကေလးဘဝ
တြင္သာရွိေနပါေသးလား” ဟုု ေတြးမိရင္း စိတ္ထဲတြင္မခ်င့္မရဲခံစားရမိသည္။ 
မရွက္တန္းဝန္ခံရလွ်င္ ေရႊျပည္၏ဘာသာစကားမွာ ေရႊျပည္ေလဆိပ္မွ
ေလယာဥ္တက္သည္ႏွင့္တျပိဳက္နက္ အသက္ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားၾကေတာ့သည္။ 
မည္သည့္ႏုုိင္ငံ မည္သည့္ေဒသ၏မည္သည့္လုုပ္ငန္းခြင္မွာမွ
အသက္မရွင္သန္ႏိုုင္ေတာ့ေခ်။
အမ္စတာဒမ္တြင္တူးေျမွာင္းမ်ားလည္းအလြန္ေပါမ်ားလွသည္။ သုုိ႔ေသာ္ အဓိကတူးေျမွာင္းသည္ဒတ္ခ်္တုုိ႔အေခၚ ၁။ Herengracht၊ အဂၤလိပ္အေခၚ (Gentle men cannal)၊ 
၂။ ဒတ္ခ်္အလုုိ Keizersgracht အဂၤလိပ္အလုုိ( Emperor’s cannal) ၃။ ဒတ္ခ်္နာမည္ 
Prinsengracht၊ အဂၤလိပ္နာမည္ (Prince’s cannal) ဟူ၍သုုံးခုုရွိသည္။ 
၎တူးေျမွာင္းတုုိ႔ကုုိ (၁၇) ရာစုု ဒတ္ခ်္တုုိ႔၏ေရႊေခတ္တြင္ေဖါက္လုုပ္ခဲ့သည္။
 အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔တြင္ရွိေသာတူးေျမွာင္းအားလုုံးကုုိေပါင္း၍ကီလုုိမီတာဖြဲ ႔လွ်င္
 ကီလုိမီတာ (၁၀၀) ေက်ာ္ထိရွိေၾကာင္းသိရသည္။ 
ထုုိ႔ျပင္ အမ္စတာဒမ္တြင္ကြ်န္းငယ္ေလးမ်ား (၉ ၀) ခန္ ႔ေလာက္ရွိေၾကာင္းလည္း
သိရျပန္သည္။ အမ္စတာဒမ္၏တံတားစင္းေရေပါင္းမွာ (၁၅၀၀) အထိပင္ရွိသည္။ 
အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ကုုိ Venice of the north ဟုုလည္းတင္စားေခၚေဝၚၾကေသးေၾကာင္း
သိရသည္။

တူးေျမွာင္းတေလွ်ာက္ေဘးဝဲယာရွိအေဆာက္အဦမ်ားမွာ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္
အဦမ်ားသာျဖစ္ၾကေလသည္။ အခ်ိဳ ႔အေဆာက္အဦမ်ားမွာယုုိင္ေနေသာ္လည္း 
နံေဘးမွအေဆာက္အဦး၏နံရံျဖင့္ေထာက္ကန္ေပးထားသည္ႏွင့္အလားတူစြာ အေဆာက္အဦအခ်င္းခ်င္းက်ားကန္ေပးထားသည္ကုုိလည္းေတြ႔ရသည္။ 
ထုုိသုုိ႔ ေရွးအိမ္ေဟာင္းမ်ားကုုိယေန႔ထိဆက္လက္သုုံးစြဲျခင္းသည္ ေရွးေဟာင္းကုုိျမတ္ႏုုိးသျဖင့္အသစ္ျပင္မေဆာက္ဘဲေနၾကသည္ဟုုလည္း
သိရသည္။ သုုိ႔ေသာ္ အျပင္ဘက္တြင္ေရွးေဟာင္းပုုံစံအသြင္ယူထားေသာ္လည္း အေဆာက္အဦမ်ားမွာေဟာင္းႏြမ္းညစ္ေထးေနသည္ကုုိတခုုမွမတြ႔ရဘဲ
ေခတ္သစ္၏ႏွစ္ျမိဳ ႔ဖြယ္ရာအေရာင္မ်ားျဖင့္သစ္လြင္ေတာက္ပေနသည္။ အေဟာင္းႏွင့္အသစ္ကုုိသဟဇာတျဖစ္စြာေရာသမေမႊလွ်က္ခရီးဆက္ေနၾကသည့္
အမ္စတာဒမ္သရုုပ္ကုုိပီျပင္စြာျမင္ရသည္။ သုုိ႔ေသာ္ အိမ္၏အတြင္းပုုိင္းတြင္ကား ေခတ္မီပစၥည္းအသုုံးအေဆာင္မ်ားျဖင့္အျပည့္အစုုံတပ္ဆင္ေနထုုိင္ၾကသည္
ဟုုသိရသည္။

ဤကဲ့သုုိ႔လူမ်ားေနထုုိင္ေသာေရွးေဟာင္းအေဆာက္အဦမ်ားကုုိျမင္ရသည့္အခါ နီေပါႏုုိင္ငံ 
ခတၳမႏၵဴျမိဳ ႔မွ ေရွးေဟာင္းနန္းေတာ္အေဆာက္အဦမ်ားကုုိသတိရမိျပန္သည္။ 
နီေပါတြင္ကား ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အဦေပၚတြင္ စားေသာက္ဆုုိင္ဖြင့္ျခင္း အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္းဆုုိင္မ်ားဖြင့္ျခင္းတုုိ႔ျဖင့္ အသက္ဝင္ေနေအာင္ဖန္တီးကာ ေရွးေဟာင္းကုုိထိန္းသိမ္းထားေလသည္။ ဤကဲ့သုုိ႔ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ လာေရာက္လည္ပတ္သူကုိနားနားေနေနစားသုံးျခင္း ေစ်းဝယ္ျခင္းတုု႔ိျဖင့္
ေရွးေဟာင္း၏အေမြအႏွစ္ႏွင့္ရသကုုိတုုိက္ရုုိက္ထိေတြ႔ခြင့္ရရွိေစေလသည္။ 
ထုုိနည္းတူစြာ အမ္စတာဒမ္သည္လည္း (၁၇) ရာစုုမွအေဆာက္အဦေဟာင္းမ်ားထဲတြင္ လူမ်ားေနထုုိင္လွ်က္ယေန႔ထိအသက္ဝင္ရွင္သန္ေနေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏုုိင္သည္မွာ အ့ံၾသဖြယ္ရာအခ်က္တခုုပင္ျဖစ္သည္။ မိမိအျမင္အရဆုုိရမူ… အမ္စတာဒမ္သည္
 “ေရွးေဟာင္းကမ ၻာထဲမွ ေခတ္သစ္ျမိဳ ႔ေတာ္” ျဖစ္သည္ဟုုသုုံးသပ္မိသည္။
 ေရယာဥ္ငယ္အတြင္းဝယ္ ခပ္ေရးေရးေတြးရင္းေငးရင္းျဖင့္လုုိက္ပါလာသည္မွာ (၇၅) မိနစ္ပင္ၾကာျမင့္သြားခဲ့ျပီးျဖစ္သျဖင့္ သတ္မွတ္ထားသည့္ေလ့လာေရးခရီးစဥ္
တပတ္ျပည့္ေလျပီ။ သုုိ႔ႏွင့္ ဒကာဆက္မ်ိဳးဦးႏွင့္အတူကုုန္းေပၚသုုိ႔တက္ခဲ့ေတာ့သည္။ 
ေရယာဥ္ခမွာ ယူရုုိေငြ(၁၅) ယူရုုိေပးရသည္။ 

(ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

Friday, January 23, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၃၂) ဤျမိဳ ႔ကုုိ (Amsterdam) အမ္စတာဒမ္ဟုုေခၚသည္

ဒကာဆက္မ်ိဴးဦးႏွင့္အတူတြဲ၍ နယ္သာလန္အေၾကာင္းကုုိေလ့လာျပီးေသာအခါ 
အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔အေၾကာင္းကုုိဆက္လက္၍စူးစမ္းလုုိက္သည္။ “ အရွင္ဘုုရား 
အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ဟာ ပယ္လင္ေရမ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ “၁၄” မီတာနိမ့္တဲ့ျမိဳ ႔ျဖစ္ပါတယ္။ 
လူငယ္အမ်ားစုု ေပ်ာ္ၾကတဲ့ေနရာလဲျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိေတာ့ မေကာင္းတဲ့မူးယစ္ေဆးဝါးေတြေပါမ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ေဆးေျခာက္အရမ္းေပါတယ္။ သုံးစြဲဖုုိ႔အတြက္ဝယ္ယူရတာအရမ္းလြယ္ကူတယ္။ ဒါ့အျပင္ လိင္ေဖ်ာ္ေဖ်ေရးလုုပ္ငန္းကလည္းအားေကာင္းတယ္။ ေပါတယ္။ ေ
ဖ်ာ္ေျဖသူေရာေဖ်ာ္ေျဖခံပါ ႏွစ္ဦးလုုံးအတြက္လုုံျခံဳမႈအျပည့္အဝရွိတယ္။
 ဒါေၾကာင့္လူငယ္အမ်ားစုုဟာ ဒီအမ္စတာဒမ္ကုုိလာျပီးေတာ့ေပ်ာ္ၾကတယ္။ အခ်ိဳ ႔အဂၤလန္ကလူငယ္ေတြဆုုိရင္ အားတဲ့စေန တနဂၤေႏြေလးမွာေတာင္လာျပီးေပ်ာ္ၾကတယ္။ 
ဒါေတြအားလုုံးကုုိ အစုုိးရကတရားဝင္ခြင့္ျပဳထားလုုိ႔လဲခုလုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔
သုုံးစြဲေပ်ာ္ပါးႏုုိင္တာျဖစ္ပါတယ္ဘုုရား..” ဟုု ဒကာဆက္မ်ိဴးဦးက 
အမ္စတာဒမ္အေၾကာင္းေသာင္းေျပာင္းေထြလာကုုိေဖာက္သည္ခ်ေလသည္။

မိမိကုုိယ္တုုိင္သည္လည္း “A short history of Amsterdan” ဟူေသာစာအုုပ္ငယ္ကုုိဝယ္၍ဖတ္ၾကည့္သည့္အခါ “ အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔သည္
လူငယ္မ်ားအတြက္အရာအားလုုံးရႏုုိင္သည့္ေနရာျဖစ္သည္။ လူတုုိင္းကုိေမးၾကည့္လွ်င္ 
အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔သည္ နယ္သာလန္၏ျမိဳ ႔ေတာ္ျဖစ္သည္ဟုမဆုုိင္းမတြ
ေျပာၾကမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္ အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ေတာ္တြင္ စာတုုိက္ရုုံး၊ 
မီးရထားရုုံး၊ ႏုုိင္ငံပုုိင္ေရဒီယုုိ တယ္လီဗီးရွင္းစေသာရုုံးမ်ားမရွိပါ။ သုုိ႔ေသာ္လည္း 
ဤျမိဳ ႔သည္ ေၾကာ္ျငာမ်ား၊ စာေပလက္ရာမ်ားႏွင့္အႏုုပညာမ်ားကုုိ စုုစည္းရာ 
ဖန္တီးရာျမိဳ ႔ျဖစ္သည္။ အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ကုုိ (၁၃) ရာစုုတြင္မွစတင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
 ေရေျမွာင္းမ်ား ေရကန္မ်ားတုုိ႔ျဖင့္ဝန္းရံေနသည့္ျပင္
ရႊံ ႔ႏြံမ်ားထူထပ္ေနေသာေျမေနရာကုုိ ျမိဳ ႔တျမိဳ ႔ျဖစ္ေအာင္
တည္ေဆာက္ႏုုိင္လိမ့္မည္ဟုု မည္သူမွ်မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေခ်။ 
ယေန႔ကား ဤျမိဳ ႔သည္ကမ ၻာတြင္ထင္ရွားေသာျမိဳ ႔ၾကီးတျမိဳ ႔ပင္ျဖစ္ေနေပျပီ။
အမ္စတာဒမ္၏ပထမဦးဆုုံးေသာ ခရစ္ယန္ဘုုရားရွိခုုိးေက်ာင္းကုုိ ခရစ္ႏွစ္ (၁၃၀၀) ခုုႏွစ္ဝန္းက်င္၌ေျမအမာဆုုံးျဖစ္ေသာေနရာတြင္ စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္” 
ဟုတိတိက်က်သိရေလသည္။ မိမိတုုိ႔ေရႊျပည္မွ အေနာ္ရထာေခတ္သည္ (၁၀၄၄) 
တြင္စတင္သျဖင့္ အေနာ္ရထာေခတ္ထက္ေနာက္က်သည္။ အေနာ္ရထာေခတ္
 ပုုဂံေစတီပုုထုုိးဘုုမ်ားထက္ အမ္စတာဒမ္ခရစ္ယန္ဘုုရားရိွခုုိးေက်ာင္းက
ေနာက္က်သည္ဟုုဆုုိရေပမည္။

၂၀၁၄ ခုုႏွစ္၏ႏွစ္သစ္ကူးည ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔ညတြင္ ဒကာကုုိထြန္းေအာင္ႏွင့္ဇနီးေဒၚေအးေအးစုုိးတုုိ႔မွ အမ္စတာဒမ္ညရႈခင္းၾကည့္ရႈရန္ႏွင့္
ဗဟုသုုတရေစရန္အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔တြင္းသုုိ႔လုုိက္ပုုိ႔ၾကသည္။ တုုိက္တုုိက္ဆုုိင္ဆုုိင္ပင္
 အမ္စတာဒမ္၏ ႏွစ္သစ္ကူးညႏွင့္ၾကံဳဆုုံခြင့္ရသည့္အတြက္ေက်နပ္မိသည္။ ႏွစ္သစ္ကူးည၏ အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ထဲတြင္ လူမ်ားသည္ၾကိတ္ၾကိတ္တုုိးစည္ကားလွသည္။ 
လမ္းတုုိင္း ေနရာတုုိင္းတြင္လူမ်ားျပည့္ေနၾကသည္။ အမ်ားစုုမွာ လူငယ္ႏွင့္လူလတ္ပုုိင္းအရြယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဒကာကုုိထြန္းေအာင္က
ေျပာသည္မွာ “ အရွင္ဘုုရား အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ဟာ ဒီလုုိႏွစ္သစ္ကူးညမွာမွ ခုုလုုိစည္ကားေနတာမဟုုတ္ပါဘူး။ ေန႔ရာညပါ ရာသီမေရြးအခ်ိန္မေရြးစည္ကား
ေနတဲ့ျမိဳ ႔ပါဘုုရား” တဲ့။ သူေျပာသည့္အတုုိင္းဟုုတ္ပါေပသည္။
ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ျမိဳ ႔ထဲသုုိ႔သြားသည့္အခါလည္း လူမ်ားကား
စည္ကားျမဲစည္ကားေနသည္ကုုိသာေတြ႔ရသည္။ ရာသီဥတုုသည္
 မိမိတုုိ႔ေရႊျပည္ႏွင့္ႏႈိင္းစာလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေအးသည္ဟုုဆုုိႏုုိင္ေသာ္လည္း
 ဖင္လန္ႏုုိင္ငံႏွင့္ႏႈိင္းစာလွ်င္ေတာ့ အေတာ္ပင္သက္သာသည္ကုုိေတြ ႔ရသည္။ 
သုုိ႔ျဖစ္သျဖင့္ ျမိဳ ႔ထဲအႏွံ ႔ေျခက်င္ေလွ်ာက္၍ သက္သက္သာသာပင္လည္ပတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
 ယေန႔ညဆုုိလွ်င္ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံတြင္ကား လူအမ်ားစုုသည္ မိမိတုုိ႔အိမ္ထဲတြင္သာ
ေဆာင္းရိပ္ကုုိခုုိလႈံရင္း ေသာက္ၾကစားၾက ေပ်ာ္ပါးေနၾကမည္ကုုိမွန္းဆမိသည္။ လမ္းမေပၚထြက္၍ေပ်ာ္ရႊင္ရန္အတြက္ေဆာင္းရာသီကမ်က္ႏွသာမေပးေပ။

ျမိဳ ႔ထဲတြင္လမ္းေလွ်ာက္ရင္းျဖင့္ အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍
သိစရာဗဟုုသုုတမ်ားကုုိ ဒကာကုုိထြန္းေအာင္မွ အလ်ဥ္းသင့္သလုုိ
ရွင္းျပေပးသည္။ မိမိကလည္း စြမ္းႏုုိင္သမွ်စိတ္ဝင္စားစြာၾကိဳးစား၍မွတ္သည္။ 
သုုိ႔ေသာ္ မွတ္စုုေရးထားျခင္းမဟုုတ္ဘဲ ေခါင္းထဲမွေျပာင္းလဲေမ့ေပ်ာက္တတ္ေသာ
အုုံးေႏွာက္ေဒတာထဲတြင္သာသိမ္းထားသျဖင့္ အခ်ိဳ ႔အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အလုုိအေလ်ာက္ေမ့ေပ်ာက္ကုုန္ၾကသည္။ မတတ္ႏုုိင္ေတာ့ျပီ။ 
မွတ္မိသမွ်ကုုိသာစာဖတ္သူတုုိ႔အား စုုစည္း၍ေဝငွရေပေတာ့မည္။ အမ္စတာဒမ္၏လြတ္လပ္ေတာက္ပစြာအလွၾကြယ္ေနေသာလမ္းမမ်ားေပၚတြင္
ဆက္လက္ေလွ်ာက္လာၾကစဥ္ “ အရွင္ဘုုရား အနံ႔ရလား ” ဟုု 
ဒကာကုုိထြန္းေအာင္ကေမးသည္။ “မရပါဘူး” ဟုု မိမိက သတိမျပဳမိဘဲ
သာမန္ပင္ေျဖလုုိက္သည္။ သတိထား၍ရႈရႈိက္ၾကည့္လုုိက္သည့္အခါတြင္မွ 
စိမ္းေရႊေရႊအနံ႔က သူစိမ္းဆန္ဆန္ျဖင့္မိမိႏွာေခါင္းတြင္းသုုိ႔ဝင္ေရာက္ေနသည္မွာ ၾကာျပီျဖစ္သည္ကုုိသိရေတာ့သည္။ ျမန္မာစကားပုုံတြင္ “သတိမမူ ဂူမျမင္၊ 
သတိမူေတာ့ ျမဴေတာင္ျမင္တယ္” ဟူေသာေရွးဆုုိရုုိးစကားကုုိ
ယခင္ကမွတ္သားနားလည္ထားခဲ့သည္။

ဤစကားသည္မ်က္စိ (စကၡဳပသာဒ)၊ ရူပါရုုံႏွင့္အလင္းေရာင္တုုိ႔၏ေပါင္းဆုုံထိေတြ႔မႈ
ရွိေသာ္လည္း သတိမမူမိပါကေၾကာင္ေတာင္ကန္းျဖစ္ရေၾကာင္းကုုိ
ဆုုိထားျခင္းျဖစ္သည္ကုုိသိေသာ္ျငား ႏွာေခါင္းႏွင့္အနံ႔အေၾကာင္းကုုိ
မေတြးမိခဲ့။ ယခုုမွပင္သတိျပဳမိကာ ဆုုိရုုိးစကားတခုုလုုိပင္မိမိတဦးတည္းစိတ္ထဲတြင္
 “ သတိမပန္ဆင္ေတာ့ အနံ႔မနံ၊ သတိပန္ဆင္မွ အနံ႔နံသည္ ” ဟုုေျပာဆုုိလုုိက္သည္။ 
“ ဟုုတ္တယ္။ ဒီအနံ႔က တမ်ိဴးၾကီးပဲ” ဟုု မိမိကေျပာလုုိက္ရာ “အဲဒါ ေဆးေျခာက္နံ႔ဘုုရား။ 
ဒီမွာ ေဆးေျခာက္ကုုိတရားဝင္ရႈခြင့္ေပးထားတာ။ လူတေယာက္ကုုိ 
(၅) ဂရမ္အထိဝယ္ခြင့္ေပးတယ္။ ခုု ရႈရႈိက္ေနၾကတာေတြက ေဆးေျခာက္ေတြဘုုရား ” ဟုုဒကာကုုိထြန္းေအာင္ကေျပာျပသည္။ အားပါး…ပါး...ပါး…ဟု အ့ံၾသမင္သက္စြာအာေမဋိတ္စကားကုုိစိတ္တြင္းမွဆုုိမိေတာ့သည္။
ျမိဳ ႔လယ္ေခါင္ဝယ္ လမ္းမၾကီးလမ္းငယ္ လမ္းအသြယ္သြယ္ေပၚတြင္လူအမ်ားစုုသည္ ျပံဳးေပ်ာ္ေသာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္လြတ္လပ္စြာ ရႈရႈိက္ေနၾကသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ လမ္းေပၚတြင္အမ်ားစုုမွာလူငယ္မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။မိမိကလည္း 
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ စီးကရက္အရမ္းေသာက္ၾကသည္
ဟုုသာထင္မိခဲ့သည္။

အမ္စတာဒမ္၏ထုုိညတြင္ ေယာက်ာ္းေလးေရာ မိန္းကေလးမ်ားပါေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္
ေဆးေျခာက္လိပ္မ်ားရႈရႈိက္ေနသည္တုုိ႔ကုုိျမင္ရရုုံသာမဟုုတ္ဘဲ
 ေဆးေျခာက္၏စိမ္းေရႊေရႊရနံ႔ကုုိပါ အဆက္မျပတ္ရႈရႈိက္ရသည္မွာလည္း 
အေတြ႔အၾကံဳတခုုျဖစ္ေစသည္။ မရႈခ်င္၍လည္းမရ၊ ႏွစ္သစ္ကူးည၏ 
တျမိဳ ႔လုုံးသည္ ေဆးေျခာက္နံ႔ျဖင့္လႈိင္လႈိင္ေဝေနခဲ့သည္။ မိမိသည္လည္း 
သြားရင္းလာရင္း အသက္ရႈရင္းျဖင့္ မူယစ္ေဆးဝါးကုုိအလုုိအေလ်ာက္
သုုံးစြဲဖူးသြားေတာ့သည္။ “ေအာ္ ေဆးေျခာက္အနံ႔ဆုုိတာ ဒါပါလား” ဟုုလည္း 
ပထမဆုုံးသိရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၄ ခုုႏွစ္၏ ဒီဇင္ဘာ (၃၁) ရက္ညသည္ 
အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔မွ မိမိအားေဆးေျခာက္ရနံ႔ႏွင့္ ၾကိဳဆုုိဧည့္ခံလုုိက္ျခင္းပင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။ လမ္းမ်ားေပၚတြင္လည္းသုုံးစြဲျပီး၍ပစ္လႊင့္ထားေသာ
ေဆးေျခာက္လိပ္မွအမိႈက္မ်ားက ေနရာအႏွံ႔ပ်ံ ႔က်ဲေနသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ 
သုုိ႔ေသာ္ နံနက္မလင္းမီစည္ပင္သာယာမွအားလုုံးကုုိသန္႔ရွင္းပစ္သည္ဟုု သိရသည္။

အေပၚကုုိေမာ့ၾကည့္လုုိက္သည့္အခါတြင္ကား လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားျဖင့္လမ္းတုုိင္းလုုိလုုိတြင္ ခရစ္စမတ္မီးအလွဆင္ထားၾကသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ “ အရွင္ဘုုရား 
လူငယ္တေယာက္ဟာ အမ္စတာဒမ္ရဲ့အေတြ႔အၾကံဳကုုိမရဘူးရင္ 
လူငယ္ဘဝျဖတ္သန္းရက်ိဴးမနပ္ဘူးလုိ႔ ေျပာစမွတ္ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ 
တပည့္ေတာ္က ဒီကုုိေရာက္ေအာင္လာတယ္။ ေရာက္ေတာ့လဲ ဟုုတ္တယ္။ 
လူငယ္တေယာက္အေနနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳအမ်ိဴးမ်ိဴးကုုိရဖုုိ
 ျဖတ္သန္းသင့္တဲ့ေနရာတခုုပါပဲဘုုရား ” ဟုု ဒကာဆက္မ်ိဳးဦးက
သူ၏အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ထင္ျမင္ခ်က္ကုုိေျပာျပသည္။ ဟုုတ္ေပမည္။
 မေကာင္းမႈမွန္သမွ် တရားဝင္ ရယူသုုံးစြဲႏုုိင္ေသာျမိဳ ႔တျမိဳ ႔ျဖစ္ျခင္းကပင္ 
ကမ ၻာ့လူငယ္မ်ားစြာကုုိ ဆြဲေဆာင္ႏုုိင္ေနေလသည္ဟုု ထင္သည္။
 (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

Thursday, January 22, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၃၁) နယ္သာန္လား ေဟာ္လန္လား


မိမိငယ္စဥ္က မႏ ၱေလးျမိဳ ႔တြင္ဘာသာေဗဒသင္တန္းတက္စဥ္ဝယ္ ဆရာဦးျမင့္ေဆြ 
(လန္ဒန္) ကေျပာဖူးသည္။ “အရွင္ဘုုရားတုုိ႔ Nether ဆုုိတာ ငရဲကုုိေျပာတာ၊ 
Land ဆုုိတာကုုန္းေျမ၊ ပင္လယ္ေရျပင္ရဲ့ေအာက္မွာ ရွိေနတာေၾကာင့္ 
ငရဲတုုိင္းျပည္လုုိ႔ေခၚတာ” တဲ့။ သကၠဋဘာသာ ပါဠိဘာသာႏွင့္အဂၤလိပ္ဘာသာတုုိ႔ကုုိ
ပူးတြဲ၍ပုုိ႔ခ်ေသာဘာသာေဗဒသင္တန္းျဖစ္သျဖင့္ ဆရာသည္ဘာသာေဗဒ
ဆန္ဆန္ၾကံဆကာေျပာလုုိက္ျခင္းျဖစ္မည္ထင္သည္။ မည္သုုိ႔ဆုုိေစ 
ထုုိစဥ္ကတည္းက နယ္သာလန္သုုိ႔သြားေရာက္လည္ပတ္ခ်င္ေသာစိတ္ဆႏၵသည္ အျမဳေတအျဖစ္ျဖင့္ရင္တြင္းဝယ္ကိန္းေအာင္းေနခဲ့သည္။
ထုိဆႏၵအျမဳေတသည္ ယခုေတာ့လက္ေတြ႔ဘဝသရုုပ္ျဖစ္ခဲ့ျပီ။ 
ဒကာဦးထြန္းေအာင္ႏွင့္ဒကာမေဒၚေအးေအးစုုိးမိသားစုုတုုိ႔၏သဒၶါတရားသည္
မိမိရင္တြင္းဝယ္ကာလၾကာျမင့္စြာတိတ္တခုုိးကိန္းေအာင္းေနခဲ့ေသာ
ဆႏၵအျမဳေတကုိ လက္ေတြ ႔ဘဝသရုုပ္ေပၚေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးလုုိက္ျခင္း
ျဖစ္သျဖင့္ေက်းဇူးအထူးတင္မိသည္။ တဆက္တည္းပင္ ဒကာဦးထြန္းေအာင္မိသားစုုႏွင့္
ဓမၼမိတ္ေဆြဒကာဒကာမမ်ားျဖစ္ႏုုိင္ေစရန္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ၾကေသာဖင္လန္ႏုုိင္ငံမွ ဦးေဇာ္ဝင္းမိသားစုုႏွင့္ဦးေက်ာ္ေဌးမိသားစုုကုုိလည္းေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလုုိပါသည္။ ဤခရီးစဥ္အတြက္အဖက္ဖက္မွျပည့္စုုံေစရန္ အျခားဝုုိင္းဝန္းကူညီေဆာင္ရြက္
ေပးၾကေသာဒကာဒကာမမ်ားကုုိလည္းေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း
ထပ္ေလာင္း၍ေျပာလုုိပါသည္။

အမွန္ဆုုိေသာ္ နယ္သာလန္သည္ ပင္လယ္ေရျပင္ေအာက္ေရာက္ေနေသာႏုုိင္ငံ
ဟုုဆုုိေသာ္လည္း တႏုုိင္ငံလုုံးသည္ပယ္လယ္ေရျပင္ေအာက္ေရာက္ေနသည္
မဟုုတ္ဘဲ အခ်ိဳ ႔ေသာျမိဳ ႔တုုိ႔သာေရာက္ေနၾကသည္ဟုုသိရသည္။ 
ပင္လယ္ေရျပင္ေအာက္နိမ့္ေနေသာျမိဳ ႔အခ်ိဳ ႔တုုိ႔တြင္လည္း တညီတညာတည္း
နိမ့္ေနၾကသည္မဟုုတ္ဘဲ တျမိဳ ႔ႏွင့္တျမိဳ ႔အတိုုင္းအတာျခင္းမတူညီဟုုသိရသည္။ 
ထုုိ႔ျပင္ မိမိျမန္မာျပည္တြင္ရွိစဥ္မွသည္ယခုုနယ္သာလန္ေရာက္သည္အထိ သိထားသည္မွာေဟာလန္ႏွင့္နယ္သာလန္သည္နာမည္မွ်သာကြဲ၍ 
အတူတူပင္ျဖစ္သည္ဟုုမွတ္ထား၊သိထားခဲ့သည္။ မိမိ၏
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားလည္းဤကဲ့သုုိ႔ပင္သိမွတ္ထားၾကေလသည္။ မိမိ၏
မိတ္ေဆြမ်ားသာမဟုုတ္၊ နယ္သာလန္တြင္ေနထုုိင္ၾကေသာျမန္မာအခ်ိဳ ႔တုုိ႔သည္ပင္ ေဟာ္လန္ႏွင့္နယ္သာလန္အေၾကာင္းကုုိကြဲကြဲျပားျပားမွန္ကန္စြာမသိၾကဟုု 
သိရသည္။ ေဟာ္လန္ဟူသည္ေရွးကေခၚေသာနာမည္ျဖစ္ျပီးလွ်င္ နယ္သာလန္ဟူသည္ ယခုုေခၚေသာနာမည္ျဖစ္သည္ဟုုလည္း ေျပာဆုုိသံကုုိၾကားရျပန္သည္။ သုုိ႔ႏွင့္ ေဝဝါးေထြျပားေသာစကားလုုံးမ်ားတြင္သာလမ္းမဆုုံးခ်င္ေသာေၾကာင့္ ဂဃနဏသိႏုုိင္ရန္ေလ့လာၾကည့္မိသည္။

အမွန္စင္စစ္ နယ္သာလန္ဆုုိသည္မွာ တႏုုိင္ငံလုုံးကုုိရည္ညြန္း၍ေခၚဆုုိေသာနာမည္ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ေဟာ္လန္ဆုုိသည္မွာ နယ္သာလန္၏ျပည္နယ္ (၁၂) ခုုအနက္မွ ေတာင္ေဟာ္လန္ျပည္နယ္ႏွင့္
ေျမာက္ေဟာ္လန္ျပည္နယ္ (၂) ခုုကုုိသာရည္ညြန္း၍ေခၚဆုုိေသာနာမည္ျဖစ္သည္ဟုု ေလ့လာခ်က္အရသိရသည္။ ေျမာက္ေဟာ္လန္ျပည္နယ္တြင္ အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာ Schipol
 ေလဆိပ္ႏွင့္ (Amsterdam) အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔ေတာ္တုုိ႔ပါဝင္ေလသည္။ 
ဤ (Amsterdam) အမ္စတာဒမ္ျမိဳ ႔သည္ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံ၏ရုုံးစုုိက္ရာ
ျမိဳ ႔ေတာ္မဟုုတ္ေခ်။ ေတာင္ေဟာ္လန္ျပည္နယ္တြင္ကား နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံ၏
ရုုံးစုိက္ရာျမိဳ ႔ေတာ္ျဖစ္ေသာ (Den Haag) ဒန္ဟတ္ဂ္ျမိဳ ႔ပါဝင္သည္။ ၎ (Den Haag) 
ဒန္ဟတ္ဂ္ျမိဳ ႔ကုိ အဂၤလိပ္အသံထြက္ျဖင့္ (The Hague) “သည္ဟိသ္” ျမိဳ ႔ဟုုေခၚဆုုိျပီး
ဤျမိဳ ႔သည္အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာတရားရုံးခ်ဳပ္ ရုုံးစုုိက္ရာျမိဳ ႔ေတာ္လည္းျဖစ္သည္။ (Rotterdam)
 ေရာ့တာဒမ္ျမိဳ ႔သည္လည္းေတာင္ေဟာ္လန္ျပည္နယ္တြင္ပါဝင္၍ နယ္သာလန္၏
အၾကီးဆုုံးဆိပ္ကမ္းျမိဳ ႔ၾကီးလည္းျဖစ္သည္။ အဆုုိပါေတာင္ေဟာ္လန္ႏွင့္ေျမာက္ေဟာ္လန္
ျပည္နယ္မ်ားတြင္ေနၾကသူမ်ားကုုိ (Hollanders) ေဟာ္လန္ဒါ ဟုုေခၚဆုုိေၾကာင္း
သိရသည္။

တႏုုိင္ငံလုုံးကုုိျခံဳငုံ၍ (၁၂) ျပည္နယ္လုုံးပါဝင္ေအာင္သုုံးႏႈန္းလွ်င္ (Dutch) ဒတ္ခ်္ႏုုိင္ငံ 
သုုိ႔မဟုုတ္ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံဟူ၍ေခၚေဝၚသုုံးႏႈန္းသည္။ လူမ်ိဴးမွာဒတ္ခ်္လူမ်ိဴးျဖစ္၍ 
ဘာသာစကားသည္လည္း ဒတ္ခ်္ဘာသာစကားပင္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္
 (The Kingdom of the Netherlands) “နယ္သာလန္ဘုုရင့္ႏုုိင္ငံေတာ္” 
ဟုုသုုံးႏႈန္းလွ်င္မူကား Aruba, Curacao, Sint Maarten ဟူေသာကြ်န္းႏုုိ္င္ငံသုုံးခုုပါ 
ပါဝင္ေလသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ “နယ္သာလန္ဘုုရင့္ႏုုိင္ငံေတာ္” ဟုုသုုံးႏႈန္းလွ်င္ မူလ(၁၂)ျပည္နယ္ရွိေသာနယ္သာလန္ႏုုိင္ငံႏွင့္အဆုုိပါကြ်န္းႏုုိင္ငံသုုံးခုုစုုေပါင္း၍ စုုစုုေပါင္းေလးႏုုိင္ငံျဖစ္ေလသည္။ (ေအာက္တြင္ေဖၚျပထားေသာျမိဳ ႔သုုံးျမိဳ ႔
လည္းပါဝင္ပါသည္) အထက္ပါကြ်န္းႏုုိင္ငံသုုံးခုုတည္ရွိသည့္ေနရာမွာ 
(Central America) ေတာင္အေမရိကားႏွင့္ေျမာက္အေမရိကား
တုုိက္ၾကီးႏွစ္ခုုတုုိ႔၏အၾကားတြင္ရွိေလသည္။ ၎ကြ်န္းႏုုိင္ငံမ်ားသည္
သူတုုိ႔ကုုိယ္ပုုိင္အလံကုုိအေလးျပဳ၍ ကိုုယ္ပုုိင္ေငြေၾကးကုုိသုုံးစြဲၾကကာ ကုုိယ္ပုုိင္အစုုိးရတုု႔ိျဖင့္အုုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည္ဟုုသိရသည္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း
အဆုုိပါကြ်န္းႏုုိင္ငံသားမ်ားသည္ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံသားအျဖစ္အသိမွတ္ျပဳခံရျပီးလွ်င္ နယ္သာလန္ပတ္စ္ပုုိ႔ကုုိသာကုုိင္ၾကသည္။ ထုုိ႔ျပင္ ၎ကြ်န္းႏုုိင္ငံတုု႔ိသည္ 
ဥေရာပသမဂၢ (E U) အဖြဲ ႔ဝင္ႏုုိင္ငံမ်ားပင္ျဖစ္ၾကေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ 
မူလနယ္သာလန္ႏုုိင္ငံသည္ ဥေရာပသမဂၢအဖြဲ ႔ဝင္ႏုုိင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

ထုုိ႔ျပင္ ၁၆၀၂ ခုုႏွစ္မွ ၁၈၀၀ ခုုႏွစ္အထိႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀) နီးပါး တန္ခုုိးၾသဇာၾကီးမားကာ
ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ဒတ္ခ်္အေရွ ႔အိႏၵိယကုုမၼဏီ The Dutch East India Company
 (ဒတ္ခ်္ဘာသာစကားျဖင့္ Vereenigde Oostindische Companie, VOC ဟုုေခၚသည္) သည္
 East Coast of America ကုုိ New Netherlands ဟုုနာမည္ေပးခဲ့သည္။ ျမိဳ ႔ေတာ္ကုုိလည္း 
New Amsterdam ဟုုသမုုတ္ခဲ့ေလသည္။ ၎ New Amsterdam ျမိဳ ႔သည္ ယခုုအခါ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုုမွကုုလသမဂၢဌာနခ်ဳပ္ရုုံးစုုိက္ေသာ New York
ျမိဳ ႔ေတာ္ၾကီးပင္ျဖစ္သည္။ ယခုုေတာ့ အနိစၥသေဘာအရနယ္သာလန္ပုုိင္
မဟုုတ္ေတာ့ေခ်။ ဒတ္ခ်္လူမ်ိဴးတုုိ႔သည္လည္း အတိတ္တခ်ိန္က
အင္ပါယာက်ယ္ျပန္႔ေသာလူမ်ိဴးတုုိ႔ပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထုုိ႔ျပင္ ေတာင္အေမရိကားႏွင့္ေျမာက္အေမရိကားတုုိက္၏အလယ္တြင္ရွိေသာ
 Bonaire, Sint Eustatius, Saba ျမိဳ ႔ဟူေသာျမိဳ ႔သုုံးျမိဳ ႔တုုိ႔သည္လည္း 
နယ္သာလန္ပုုိင္ျမိဳ ႔တုုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းဆုုိေသာ္ ကြ်န္းႏုုိင္ငံငယ္ေလးမ်ား
ပင္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ ၎ျမိဳ ႔တုုိ႔သည္ယူရုုိေငြေၾကးကုုိမသုုံးစြဲၾကဘဲ ေဒၚလာကုုိသာ
သုုံးစြဲၾကေလသည္။ ဤျမိဳ ႔သူ ျမိဳ ႔သားမ်ားသည္လည္း နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံသားမ်ားပင္ျဖစ္၍ နယ္သာလန္ပတ္စ္ပုုိ႔ကုုိပင္ကိုုင္ၾကေလသည္။ ၎ျပင္ ဤျမိဳ ႔သုုံးျမိဳ ႔သည္ ေနရာေဒသအားျဖင့္ေဝးကြာသည့္ျပင္ တုုိက္အားျဖင့္လည္းျခားနားေနေစကာမူ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံ၏ေရြးေကာက္ပြဲတြင္မဲထည့္ႏုုိင္ခြင့္ရွိၾကေလသည္။
(E U) ဥေရာပသမဂၢစာရင္းဝင္ျမိဳ ႔မ်ားလည္းျဖစ္ၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ 
နယ္သာလန္ဘုုရင့္ႏုုိင္ငံေတာ္တြင္ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
 မိမိယခုတင္ျပခဲ့ျပီးေသာ (မူလနယ္သာလန္မပါ) ကြ်န္းႏုုိင္ငံသုုံးႏုုိင္ငံႏွင့္ျမိဳ ႔သုုံးျမိဳ ႔ကုုိ
ေပါင္း၍ေခၚလွ်င္ The Dutch Caribbean ဟုုေခၚဆုုိေၾကာင္းသိရသည္။ သုုိ႔ေသာ္ 
“The Kingdom of the Netherlands” “နယ္သာလန္ဘုုရင့္ႏုုိင္ငံေတာ္” ဟုုသုုံးႏႈန္းလွ်င္မူကား
 မူလဥေရာပမွ ျပည္နယ္ (၁၂) ခုုပါဝင္ေသာနယ္သာလန္ႏုုိင္ငံအျပင္
အထက္ပါဆုုိခဲ့ျပီးေသာကြ်န္းႏုုိ္င္ငံသုုံးခုုႏွင့္ျမိဳ႔သုုံးျမိဳ ႔ တုုိ႔အားလုုံးပါဝင္ေၾကာင္းႏွင့္
၎ႏုုိင္ငံငယ္မ်ားႏွင့္ျမိဳ ႔မ်ားတုုိ႔ကုုိစုုေပါင္း၍ရည္ညႊန္းေခၚဆုုိေၾကာင္း သိရသည္။
 (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

Tuesday, January 20, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၃၀) ဒီႏုုိင္ငံႏွစ္ခုုအၾကားမွာ ဒါေလးေတြကုုိသတိျပဳမိတယ္


ေလဆိပ္မွထြက္၍ တည္းခုုိရမည့္ဒကာဦးထြန္းေအာင္ ဒကာမေဒၚေအးေအးစုုိးတုုိ႔၏ေနအိမ္
ရွိရာ Amstelveen ျမိဳ ႔သုုိ႔ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ပင့္သြားၾကသည္။ Car parking အခက္အခဲေၾကာင့္သူ၏ကားကုုိယူမလာျဖစ္ေၾကာင္း ဒကာဦးထြန္းေအာင္ကေျပာျပသည္။ ေဒသခံလူထုုႏွင့္တုုိက္ရုုိက္ထိေတြ႔ခြင့္ရေသာေၾကာင့္ ဘတ္စ္ကားစီးရသည္ကုုိမိမိ
သေဘာက်သည္။ ဘတ္စ္ကားေပၚတြင္ ဒကာႏွစ္ဦးစလုုံးမွ နယ္သာလန္၏ေန႔စဥ္ဘဝ
အေၾကာင္းကုုိ စတင္မိတ္ဆက္ေပးသျဖင့္ နယ္သာလန္၏ဘဝႏွင့္ထဲထဲဝင္ဝင္စတင္
သိကြ်မ္းခြင့္ရခဲ့သည္။ ဘတ္စ္ကားတြင္းမွအျပင္ဖက္ကုုိစူးစမ္းၾကည့္လုုိက္ရာ တေမွ်ာ္တေခၚက်ယ္ျပန္႔ျပီးစည္းစနစ္က်လွေသာ Car parking ၾကီးကုုိလည္း ထူးျခားစြာေတြ႔ရသျဖင့္ေငးေမာမိသည္။ ဦးထြန္းေအာင္ေနအိမ္သုုိ႔ေရာက္ရွိ၍ မၾကာမီပင္ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္သျဖင့္ အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီးေသာဆြမ္းကုုိဘုုန္းေပးရသည္။ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ခ်က္ထားေသာလက္ရာေကာင္းဟင္းလ်ာမ်ားကုုိ ဘုုန္းေပးရသည္မွာ ခံတြင္းေတြ႔လွသျဖင့္အားပါးတရ တဝၾကီးပင္ဘုုန္းေပးလုုိက္သည္။

နယ္သာလန္ရာသီဥတုုမွာ ေအးသည္ဟုုဆုုိႏုုိင္ေသာ္လည္း ဖင္လန္ႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္မူအလြန္ပင္ကြာျခားလွသည္။
နယ္သာလန္သုုိ႔လာမည့္ညဝယ္ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံကူအုုိပီအုုိျမိဳ ႔တြင္ အပူခ်ိန္သည္အႏႈတ္ဒီဂရီ 
၂၀ ရွိေနခဲ့၍ ဟယ္ဆင္ကီျမိဳ ႔တြင္ အႏႈတ္ဒီဂရီ ၁၈ ရွိေနခဲ့သည္။ 
ေရကန္မ်ားအားလုုံးေရမရွိေတာ့ဘဲ ေရခဲအတိသာျဖစ္ေနၾကသည္။ ေရကန္မ်ားေပၚတြင္ ႏွင္းေဖြးေဖြးမ်ားကသာေနရာယူကာမင္းမူေနၾကသည္။ ထုုိေရကန္မ်ားေပၚတြင္ လူမ်ားလမ္းေလွ်ာက္ၾကသည္။ ကေလးမ်ားကေရကန္တြင္းမွေရခဲျပင္ေပၚတြင္ 
ေဆာ့ကစားၾကသည္။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာ
 ဘယ္ေနရာပဲၾကည့္ၾကည့္ ျဖဴေဖြးသန္႔စင္လွသည့္ ေငြႏွင္းျဖဴမ်ားသာ 
မင္းမူေနသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ သစ္ပင္ေပၚတြင္လည္းႏွင္းမ်ားက ခါခ်ဥ္အုုံပမာ ခုုိင္မာစြာအုုံခဲ၍တြယ္ကပ္ေနၾကသည္။ အိမ္ေခါင္မိုုးမ်ားေပၚတြင္လည္း 
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွမျပဳိေတာ့သေယာင္ ေတာင္ၾကီးမ်ားအလားၾကီးမားေသာထုုၾကီးျဖင့္
ဖိထားၾကသည္။ ကားလမ္းေဘးဝဲယာတြင္လည္း ႏွင္းပုုံမ်ားျဖင့္သာဝန္းရံလွ်က္ရွိေနၾကသည္။ ေဆာင္းရာသီ၏ေငြႏွင္းျဖဴမ်ားသည္ ဖင္လန္ျပည္သူ/သားတုုိ႔အား ႏွင္းမ်ားျဖင့္ပက္ဖ်န္း၍ကလူက်ီစယ္မႈေၾကာင့္ လူအမ်ားသည္အလုုပ္သြားခ်ိန္မွအပ က်န္အခ်ိန္မ်ားတြင္အိမ္အျပင္မထြက္ၾကေတာ့ဘဲ အိမ္ထဲတြင္သာခုုိလႈံၾကရေလသည္။

ဂႏ ၳဝင္အဆုိေက်ာ္ေဒၚမာမာေအး၏ “ႏွင္းေပ်ာက္တဲ့ေႏြ” သီခ်င္းကုုိျပန္လည္ၾကားေယာင္မိသည္။
 “ ႏွင္းေငြေရာင္ျဖဴလြ တူစြသဏၭာန္ေပ.. ေငြျခည္ပုုလဲႏုလုုိ ဆြတ္ကာဖ်န္းေတာ့ လန္းဆန္းစုုိေျပ ႏွင္းေတြေဝက် ေဆာင္းေဟမႏ ၱေျပာင္း.. ေႏွာင္းျပန္ေတာ့ေလ၊ ေဆာင္းရြက္ေၾကြေျမမွာခ ေၾကြခါက်တဲ့အခါသမယမွာပဲေလ” စသျဖင့္ေရးစပ္ထားေသာေတးေရးဆရာသည္ ေရႊျပည္၏အဘယ္ရပ္မွႏွင္းမ်ားကုုိျမင္ဖူးေလသည္မသိ။ ယခုုမိမိျမင္ဖူးေသာႏွင္းမ်ားႏွင့္သီခ်င္းစာသားမ်ားသည္တသားတည္းတူေနသည္ကုုိ
ေတြ႔ရသျဖင့္အ့ံၾသမိသည္။ ေတးေရးဆရာသည္ ထုုိေခတ္ကာလက ဖင္လန္ျပည္မွေငြႏွင္းမ်ားကုုိျမင္ခဲ့ဖူးမည္မထင္ပါ။ ထုုိ႔ျပင္ လူမ်ားသည္အျပင္ထြက္လွ်င္ ေအာက္ခံတြင္ကုုတ္အားပါသည့္ ႏွင္းဆီးဖိနပ္မ်ားကုုိစီးၾကရသည္။ ႏွင္းမ်ားသည္ေအးခဲကာ ေက်ာက္ခဲကဲ့သုုိ႔မာေက်ာလာျဖင့္ သာမန္ဖိနပ္ကုုိစီးလွ်င္ေခ်ာ္လဲၾကရေလသည္။ 
သုုိ႔ေသာ္ ေတာထဲတြင္လမ္းေလွ်ာက္ရန္ေဖာက္လုုပ္ေပးထားေသာလမ္းတုုိ႔ကား ႏွင္းမ်ားဖုုံးလႊမ္းေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ႏွင္းေလွ်ာစီးဖိနပ္ရွည္ၾကီးမ်ားျဖင့္ ေတာထဲတြင္လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထုုိ႔အတူကားမ်ားတြင္လည္း ႏွင္းခဲမ်ားေပၚလမ္းေခ်ာ္မသြားေစရန္ သံခြာပါသည့္ေဆာင္းရာသီဘီးကုုိေျပာင္းလဲ
တပ္ဆင္ကာအသုုံးျပဳၾကရသည္။ ကားလမ္းေပၚမွႏွင္းမ်ားအရည္ေပ်ာ္ေစရန္
 ဆားမ်ားပက္ဖ်န္းရသျဖင့္ ကားမ်ားမွာဆားငံရည္၏အေရာင္တုုိ႔ျဖင့္ ညစ္ပတ္ေနသည္။
 ေဆာင္းရာသီတြင္ ေတာက္ပေသာကားမ်ား၏မူလအေရာင္ကုုိမေတြ႔ျမင္ရဘဲ ညစ္ေထးေထးအေရာင္မ်ားကုုိသာေတြ႔ျမင္ႏုုိင္ေလသည္။ ထုုိ႔ျပင္ ကားလမ္းေပၚတြင္
ကားလမ္းမေခ်ာ္ေစရန္ ေက်က္ခဲျဗဳန္းေလမ်ားကုုိလည္းျဖန္႔က်ဲေပးရျပန္သည္။

ရထားမ်ားပုုံမွန္ခုုတ္ေမာင္းႏုုိင္ေရးအတြက္လည္း ႏွင္းမ်ားဖုုံးသည့္အခါတုုိင္း
 ႏွင္းရွင္းသည့္ရထားက ေရွ ႔မွသြား၍အရင္ရွင္းထားေပးရသည္။ ေဆာင္းရာသီဥတုု၏
ျပင္းထန္မႈေၾကာင့္ စည္ပင္သာယာအသုုံးစားရိတ္သည္ ဖင္လန္အစုိးရအတြက္
အလြန္ပင္ျမင့္မားသည္ဟုုၾကားသိရသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံ၏
စည္ပင္သာယာေရးဝန္ေဆာင္မႈသည္ ေဆာင္းရာသီတခုုတည္းသာမဟုုတ္မူဘဲ ဥတုုသုုံးလီလုုံးမွာပင္အမွန္တကယ္အလုပ္လုုပ္သည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္ဆီးႏွင္းမ်ားေၾကာင့္စည္ပင္ဝန္ထမ္းမ်ားအလုုပ္မ်ားၾကရသလုုိ ေႏြအခါတြင္လည္းလမ္းေဘးတြင္ျမက္တပင္ေလးမွ်မရွိေစရန္ အစဥ္မွန္မွန္ျမက္ရိတ္သည္။ အမႈိက္မ်ားကုုိသန္႔ရွင္းသည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္က်ဲခ်ထားခဲ့ေသာ
 ေက်ာက္ခဲျဗဳန္းေလးမ်ားကုုိ ေႏြေရာက္သည့္အခါ စက္ၾကီးမ်ားျဖင့္ျပန္လည္စုုပ္ယူၾကရျပန္သည္။ ထုုိသုုိ႔ေက်ာက္ခဲျဗဳန္းေလးမ်ားကုုိစုုပ္ယူျပီးေသာအခါ ေရသန္႔မ်ားျဖင့္လမ္းမ်ားကုုိ
ေဆးေၾကာရေလသည္။ ေသာက္ေရသန္႔မ်ားျဖင့္ ကားလမ္းေဆးေၾကာသည္ဟုုဆုုိသျဖင့္ အမႊန္းတင္လြန္းသည္ဟုု စာဖတ္သူထင္ေကာင္းထင္ႏုုိင္ပါသည္။ သုုိ႔ေသာ္ မိမိကနဲနဲေလးမွ်
အပုုိမေရးဘဲ အရွိအမွန္အတုုိင္းသာေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုုိ႔အတူ မိမိတုုိ႔ေရႊျပည္ၾကီး၏
ကားလမ္းႏွင့္ရထားလမ္းမ်ားအေၾကာင္းကုုိ ဖင္းလူမ်ိဴးတုုိ႔အားေျပာျပလွ်င္လည္း 
ယုုံႏုုိင္ၾကမည္မထင္ပါ။ လမ္းမ်ားကုုိလည္း အမ်ိဴးသမီးမ်ားအလွျပင္ဆင္သကဲ့သုုိ႔ပင္ အစဥ္အျမဲဖာေထးျပင္ဆင္ေနသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဟုုိင္းေဝးလမ္းမျဖစ္ေစ ျမိဳ ႔တြင္းလမ္းျဖစ္ေစ လႈိင္းထျခင္း ေပါက္ျပဲျခင္း မညီမညာျဖစ္ျခင္းစေသာအျပစ္အနာအဆာမ်ားလုုံးဝကင္းစင္ေနသျဖင့္ ကားမ်ားေရာခရီးသည္မ်ားပါ သက္ေသာင့္သက္သာရွိသည္။ အထက္မွသည္ေအာက္ေျခအထိ အဆင့္ဆင့္ႏုုိင္ငံအတြက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈသည္ တိက်မွန္ကန္ျမန္ဆန္လွသည္။ ဟန္ေရးျပည္သည့္ေဆာင္ပုုဒ္မရွိဘဲ လက္ေတြ႔က်ေသာအလုုပ္ကုုိတိတိက်က်
လုုပ္ေဆာင္ေနသည္ကုုိေတြ႔ျမင္ရသည္မွာအ့ံၾသစရာပင္။ ေၾသာ္ တုုိ႔ေရႊျပည္ၾကီးႏွင့္
ကြာျခားလြန္းလွေလစြတကား……။

နယ္သာလန္တြင္ကား မိမိေရာက္သည့္ေန႔တြင္ အပူခ်ိန္မွာအေပါင္းဒီဂရီ ၆ မွ်သာရွိသျဖင့္ မိမိအဖုုိ႔အျပင္သြားသည့္အခါ သက္သက္သာသာရွိသည္။ ေရကန္မ်ားေရခဲေနသည္ကုုိ
မေတြ႔ရဘဲမူလပကတိရွိေနေသာေရမ်ားအတုုိင္းသာေတြ႔ျမင္ရသည္။
 ျဖဴေဖြးေနေသာေငြႏွင္းျဖဴမ်ားလဲမရွိ၊ လူမ်ားလည္း ႏွင္းဆီးဖိနပ္ကိုု သီးျခားသုုံးစြဲရန္မလုုိသျဖင့္ဝန္မေလးေတာ့ေခ်။ လမ္းမေခ်ာ္ေစရန္ ေဆာင္းရာသီဘီးကုုိကားမ်ားတြင္ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္အသုုံးျပဳၾကရေသာ္လည္း ဖင္လန္ျပည္မွာကဲ့သုုိ႔သံခြာတပ္ထားေသာဘီးမ်ားမဟုုတ္ၾကပါ။ ႏွင္းမ်ား၏ပက္ဖ်န္းက်ီစယ္မႈကုုိ
မခံရေသာ နယ္သာလန္မွကားမ်ားသည္ အေရာင္ေတာက္ပေနသည္။ ကားတုုိ႔၏မူလအေရာင္ျဖင့္ေတာက္ေျပာင္လွပစြာ ေျပးသြားေနသည္မ်ားကုုိျမင္ရသည္မွာလည္း ခရီးသြားရသတမ်ိဴးကုုိခံစားရမိသည္။ နယ္သာလန္၏ ကားလမ္းမ်ားသည္လည္း အလြန္ေကာင္းမြန္လွသည္။ လမ္းမ်ားကက်ယ္သည္။ စည္းစနစ္က်နသည္။ သန္႔ရွင္း၍စည္းကမ္းျပည့္ဝမႈေၾကာင့္ သြားလာရသည္မွာလုုံျခံဳမႈကုုိခံစားရသည္။ ရာသီဥတုု၏မ်က္ႏွာသာေပးမႈေၾကာင့္ ေဆာင္းရာသီႏွင့္ပတ္သက္၍စည္ပင္သာယာ၏
ကုုန္က်စားရိတ္မွာ ဖင္လန္ျပည္ေလာက္မကုုန္က်ဘဲသက္သာမည္ဟုု ယူဆမိသည္။

သုုိ႔ေသာ္ ေရႏွင့္ပတ္သက္ေသာစည္ပင္သာယာကုုန္က်စားရိတ္မွာကား ဖင္လန္ျပည္ထက္ပုုိလြန္မည္ထင္သည္။ နယ္သာလန္သည္ ပင္လယ္ေရျပင္ေအာက္ နိမ့္က်ေသာႏုုိင္ငံျဖစ္သျဖင့္ ေရေျမွာင္းမ်ား ေရကာတာမ်ား၏သန႔္ရွင္းေရးႏွင့္
ခုုိင္ခံ့ေရးအတြက္အသုုံးျပဳရေသာေငြေၾကးသည္ စည္ပင္သာယာအတြက္
အေတာ္ပင္ေငြကုုန္က်ေစသည္ဟုုသိရသည္။ ပယ္လယ္ေရျပင္ေအာက္ေရာက္ေနေသာ
ႏုုိင္ငံျဖစ္သျဖင့္အ့ံၾသမိခဲ့ေသာ္လည္း ပုုိ၍အ့ံၾသရသည့္အရာမွာ ေရေျမွာင္းမ်ားထဲတြင္ ေရဆုုိးေရပုုပ္မ်ားလဲမရွိ၊ အနံ႔ဆုုိးမ်ား၏တုုိးေဝွ႔မႈလဲမခံရဘဲ သန္႔ရွင္းေနျခင္းေသာေၾကာင့္ 
မည္ကဲ့သုုိ႔ ေရဆုုိးထုုတ္သည္ကုုိ မသိရျခင္းျဖစ္သည္။ ေရေျမွာင္းမ်ားလည္းေတာေရာျမိဳ ႔ပါ အလြန္ေပါမ်ားေသာႏုုိင္ငံျဖစ္သည္။ ေရေျမွာင္းအမ်ားစုုသည္ ေရစီးေနသည္ကုုိမေတြ႔ရဘဲ ေရျငိမ္ေနသည္ကုုိသာေတြ႔ရေလသည္။ ဤသည္တုုိ႔ကား မိမိအၾကမ္းဖ်င္းျမင္မိသမွ် နယ္သာလန္ႏွင့္ဖင္လန္တုုိ႔၏ကြာျခားခ်က္ေလးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

   (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

Monday, January 19, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၂၉ ) " Nice to meet the Netherlands"

ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံျမိဳ ႔အသီးသီး၌ရွိၾကေသာ ျမန္မာဒကာ ဒကာမမ်ားမွပင့္ဖိတ္ၾကသျဖင့္
 Vaasa, Kukkola, Mikkeli, Jyvalkyla, Helsinkiျမိဳ ႔တုုိ႔သုုိ႔ၾကြေရာက္ရသည္။
 ၾကြေရာက္ခဲ့ရသည့္ျမိဳ ႔တုုိင္းတြင္ တရားေတာ္ကုုိေလးေလးနက္နက္ ေမတၱာထား၍အက်ယ္တဝင့္ေဟာၾကားေပးခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဥေရာပတုုိင္းျပည္တြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုုိဖူးေတြ႔ခြင့္ရဖုုိ႔အေရးမွာ (အြန္လုုိင္းမွ ဖူးေတြ႔ရသည္ကုုိမဆုုိလုုိ၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုုိင္ေတြ႔ဆုုံျခင္းကုုိဆုုိလုုိသည္) အလြန္ခက္ခဲလွေသာ
အခြင့္ေရးပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုုိ႔ထက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး
ထိေတြ႔ဆက္ဆံကာ ျမတ္ဗုုဒၶ၏ဓမၼအဆီအႏွစ္တုုိ႔ကုုိ နာၾကားႏုုိင္ဖုုိ႔အခြင့္အလမ္းမွာ ပုုိ၍ပင္နည္းပါးလွေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုုိ႔ျပင္ လူမႈေရးအရခင္မင္ရင္းႏွီးရုံမွ်သေဘာျဖင့္
 ခပ္ပါးပါးေလးလူမႈဆက္ဆံေရးလုုပ္လွ်င္ျဖစ္ႏုုိင္ေသာ္လည္းမိမိ၏စိတ္ဆႏၵအေနျဖင့္
ဤသုိ႔လုုံးဝလုုပ္၍မရပါ။ မိမိ၏ရင္ထဲမွဆႏၵအမွန္သည္ ဒကာ ဒကာမတုုိ႔အား ဓမၼ၏အႏွစ္သာရတုုိ႔ကုုိတိတိက်က်သိေစခ်င္ နားလည္ေစခ်င္သည္။ 
သုုိ႔မွသာ မိမိတုုိ႔ကုုိးကြယ္ရေသာရတနာသုုံးပါး၏တန္ဖုုိးကုုိသိနားလည္မည္။ 
ဓမၼကုုိက်င့္သုုံးခ်င္စိတ္ျဖစ္မည္။

အထူးသျဖင့္ ဗုုဒၶဘာသာကုုိ ေရွးရုုိးရာအစဥ္အလာရလက္ခံကုုိးကြယ္ျခင္းသေဘာအေနျဖင့္ မကုုိးကြယ္ေစလုုိ၊ မထိန္းသိမ္းေစလုုိပါ။ ဓမၼ၏တန္ဖုုိးကုုိအမွန္တကယ္သိျမင္၍ 
လုုိက္နာက်င့္သုုံးၾကေသာ အဆင့္ျမင့္ဗုုဒၶဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ေစခ်င္သည္။ 
သုုိ႔မွသာ သာသနာေတာ္ကုုိဓမၼအသိ ဓမၼမ်က္စိတုုိ႔ျဖင့္ထိန္းသိမ္းႏုုိင္ၾကေပမည္။ 
ဒကာ ဒကာမတုုိ႔၏ ေရတုုိ ေရရွည္ ပစၥဳပၺန္ တမလြန္ႏွစ္တန္ေကာင္းက်ိဴးတုုိ႔ျဖစ္ထြန္းႏုုိင္ေပမည္။ 
ထုုိ႔ေၾကာင့္ ေမတၱာေရွ ႔ထား၍ အခ်ိန္ယူလွ်က္ ေလးနက္စြာေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ 
မိမိ၏ မူလအစီအစဥ္တြင္ ဤဖင္လန္ျပည္တြင္းခရီးစဥ္မ်ားျပီးဆုုံးပါက
 ၂၀၁၄ ခုုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလကုုန္တြင္ ေရႊျပည္သုုိ႔ျပန္ရန္ဆုုံးျဖတ္ထားခဲ့သည္။ 
အေၾကာင္းမွာ ေရႊျပည္တြင္ ပညာေရးျမွင့္တင္မႈမ်ားေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္လုုပ္ေရးလုုပ္ငန္းမ်ားကုုိ စီမံထားခဲ့သည္ျဖစ္ရာ အဆုုိပါစီမံခ်က္မ်ားကုုိအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ေရးအတြက္ ရတက္မေအးႏုုိင္ေသးေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ “မၾကံစည္ဘဲလည္းျဖစ္တတ္၏” ဟူေသာဆုုိရုုိးစကားအတုုိင္းပင္ ထင္မွတ္မထားဘဲအျခားႏုုိင္ငံသုုိ႔သြားေရာက္ရန္ 
အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။ ၎မွာ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံတြင္ သာသနာေရးကိစၥမ်ား
ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ဦးထြန္းေအာင္ ေဒၚေအးေအးစုုိးမိသားစုုမွပင့္ဖိတ္သျဖင့္ ေရႊျပည္သုုိ႔ျပန္မည့္ခရီးစဥ္ကိုုဖ်က္သိမ္းကာ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံသုုိ႔ သာသနာျပဳေဒသစာရီးၾကြျဖစ္ဖုုိ႔ရန္အခြင့္ဆုုိက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

နယ္သာလန္သုုိ႔မၾကြမီ ဖင္လန္နုုိင္ငံမွ ေဂါပကအဖြဲ ႔ဝင္မ်ားအားစုုံညီစြာ
အေၾကာင္းၾကားျပီး ေဆြးေႏြးသင့္သည္မ်ားကုုိေဆြးေႏြးတုုိင္ပင္ခဲ့သည္။ 
ဖင္လန္ႏုုိင္ငံမွျမန္မာဒကာ ဒကာမမ်ား၏သာသနာၾကည္ညုုိစိတ္ျဖင့္ လုုိေလေသးမရွိေအာင္စီစဥ္ေပးၾကေသာေၾကာင့္ နယ္သာလန္သုုိ႔ေဒသစာရီ
ခရီးအတြက္ အဖက္ဖက္မွအဆင္ေျပခဲ့သည္။ သုုိ႔ႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ နံနက္ 
၉ း၃၅ မိနစ္တြင္ နယ္သာလန္ႏုုိင္ငံ Amsterdam ျမိဳ ႔Schiphool အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္ၾကီးသုုိ႔ဆုုိက္ေရာက္ခဲ့ေတာ့သည္။ Schiphool အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္ၾကီးသည္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွသည္။ ႏုုိင္ငံတကာေလေၾကာင္းလုုိင္းအမ်ိဴးမ်ိဴးမွဆင္းလာသူခရီးသည္မ်ား၊ ႏုုိင္ငံတကာေလေၾကာင္းလုုိင္းအမ်ိဴးမ်ိဴးသုုိ႔တက္ေရာက္ရန္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္တြင္စစ္ေဆးခံေနၾကသူခရီးသည္မ်ားႏွင့္ ေလဆိပ္ဝန္ထမ္းမ်ားတုုိ႔သည္ ပ်ားပန္းခပ္မွ်လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကသျဖင့္ ၾကီးမားလွေသာေလဆိပ္ၾကီးသည္ အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာမွယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမ်ား၊ ကမၻာ့ႏုုိင္ငံမ်ားစြာမွေရာင္စုုံ
 အလႊာစုုံ အရြယ္စုုံလူမ်ိဴးမ်ားတုိ႔ျဖင့္ေနရာမလပ္ေအာင္ လူမ်ားျဖင့္ျပည့္ေနသည္ကုုိ
ေတြ႔ျမင္ရသည့္အခါတြင္ကား အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္ဆုုိတာ ဒါမွအစစ္ပါလား၊ အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္ဟူေသာ နာမည္ပညတ္တပ္ထားရုုံမွ်မဟုုတ္ပါလား ဟုုလည္း ေရႊျပည္မွေလဆိပ္မ်ားကုုိသတိရရင္း တကုုိယ္တည္းေတြးမိသည္။
ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ဤမွ်မ်ားျပားေသာကမ ၻာ့ခရီးသည္မ်ား၏တာဝန္ကုုိ စည္းစနစ္က်နစြာ လုုံျခံဳစြာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေပးေနရေသာႏုုိင္ငံအဖုုိ႔ ေလဆိပ္ၾကီးတခုုတည္းမွ
အလုုပ္အကုုိင္မ်ားစြာကုုိဖန္တီးေပးထားႏုုိင္သည္။ ဤေလဆိပ္ၾကီးမွပင္ ေဒၚလာသန္းမ်ားစြာကုိ ႏုုိင္ငံေတာ္အတြက္ ေန႔စဥ္ရွာေဖြေပးေနသည္ကုုိ သတိျပဳမိသည္။ ထုုိ႔ျပင္ ေရႊျပည္မွ တကယ္အသက္မဝင္္ပါဘဲ နာမည္ပညတ္မွ်တံဆိပ္ခပ္ႏွိပ္ထားေသာ
အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္အားလုုံးစုုေပါင္းလွ်င္ေသာ္မွ ဤေလဆိပ္တစ္ခုုတည္း၏ အလုုပ္အကုုိင္ဖန္တီးေပးႏုုိင္မႈ၊ ႏုုိင္ငံတကာဝင္ေငြရရွိမႈႏွင့္ဝန္ေဆာင္မႈအစုုစုု၏တန္ဖုုိးကုုိ မည္သုုိ႔မွ်မမီႏုုိင္ဟူေသာ အခ်က္ကုုိ အၾကမ္းဖ်င္းစဥ္းစားရုုံမွ်ျဖင့္သိႏုုိင္ေလသည္။ ေလယဥ္ကြင္းအေဆာက္အဦးထဲမွ Luggage ေရြးယူရန္ေလွ်ာက္လာရင္း မွန္လုုံေလဆိပ္ၾကီးအတြင္းမွေလယဥ္ကြင္းထဲကုုိေစာင္းလွည့္ၾကည့္လုုိက္ရာ ႏုုိင္ငံတကာမွေလယဥ္ကုုမၼဏီမ်ိဴးစုုံ၏ေလေၾကာင္းလုုိင္းအသီးသီးမွ ေလယဥ္မ်ားသည္ သတ္မွတ္ေနရာအလုုိက္ရပ္နားထားသည္မ်ားကုုိ ေတြ႔ရသည့္အခါ ငါတုုိ႔ေရႊျပည္ၾကီးရဲ့ ရန္ကုုန္အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာေလဆိပ္ၾကီးပဲျဖစ္လုုိက္ပါေတာ့လား ဟုု မျဖစ္ႏုုိင္မွန္းသိလွ်က္၊ မဟုုတ္မွန္းလည္းသိလွ်က္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းအိပ္မက္အေတြးကုုိေတြးမိသည္။

ခရီးသည္မ်ား၏မ်က္ႏွာကုုိအကဲခတ္ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ စုုိးရိမ္ေသာကမ်ား
ကင္းေဝး၍ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာမ်က္ႏွာမ်ားကုုိသာေတြ႔ရသည္။ 
ဒီဇင္ဘာအားလပ္ရက္တြင္ လုုပ္ငန္းခြင္မွအနားယူ၍ ေပ်ာ္ရႊင္လြတ္လပ္စြာ
ခရီးသြားေနၾကသည့္ ႏုုိင္ငံတကာမွ လူငယ္လူလတ္လူၾကီးမ်ားႏွင့္
ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဴးစုုံတုုိ႔ေအးခ်မ္းစြာ လုုံျခံဳစြာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သဟဇာတျဖစ္စြာ
 ေရာေႏွာေနပုုံကုုိၾကည့္၍ “မိမိတုုိ႔ေရႊျပည္အား အားမလုုိအားမရစိတ္ထားျဖင့္” သတိရမိသည္။ အမည္နာမေဖၚမျပႏုုိင္ေသာတစုုံတဦးကုုိမေက်နပ္သလုုိလည္းခံစားရမိသည္။
 ေရႊျပည္ၾကီးသည္ တစုံတခုုမွားေနသည္မွာေတာ့ ေသခ်ာေနျပီဆုုိတာ မစဥ္းစားဘဲအလုုိလုုိနားလည္ေလာက္သည္အထိထင္ရွားေနသည္။ 
Luggage ကုုိေရြး၍ေလဆိပ္အျပင္သုုိ႔ထြက္လုုိက္ေသာအခါ ေဖၚေရြေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္
အသင့္ေစာင့္ၾကိဳေနေသာ ဒကာကုုိထြန္းေအာင္ႏွင့္ဒကာစက္မ်ိဴးဦး
တုုိ႔ႏွစ္ဦးသားကုုိေတြ႔ရသည္။နယ္သာလန္ေလကုုိ စတင္ရႈရႈိက္ရဖူးေသာေန႔ျဖစ္ျပီး
နယ္သာလန္ေျမကုုိလည္းစတင္ေျခခ်ဖူးသည့္ပထမဆုုံးေန႔ျဖစ္သည္။
 သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကုုိအကဲခတ္ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ ေယဘုုယ်အားျဖင့္
ဖြံ႔ျဖိဴးျပီးႏုုိင္ငံခ်င္းတူေနသျဖင့္ သိသာျခားနားစြာကြဲျပားမႈကုုိုုကားမေတြ႔ရပါ။ 
သုုိ႔ေသာ္ နယ္သာလန္မွာကား လူဦးေရထူထပ္ျပီး ဖင္လန္မွာကား လူဦးေရးနဲပါးသည္ကုုိ 
ဘတ္စ္ကားမ်ား လမ္းေပၚတြင္ဥဒဟုုိသြားလာေနေသာကားမ်ားႏွင့္လႈပ္ရွားသြားလာေနေသာ

လူမ်ားကုုိၾကည့္၍ အလြယ္တကူပင္သိႏုုိင္ေလသည္။ လူဦးေရထူထပ္ျပီး
ကားအသြားအလာမ်ားေသာ္လည္း ေလထုုညစ္ညမ္းမႈမရွိဘဲ သန္႔စင္ေနေသာ နယ္သာလန္ေလကုုိတဝၾကီးရႈရႈိက္ပစ္လုုိက္သည္။ “ Nice to meet The Netherlands ” 
ဟုုလည္း တကုုိယ္တည္းႏႈတ္ဆိတ္လွ်က္ စိတ္ထဲကႏႈတ္ဆက္လုုိက္သည္။ 
(ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

Sunday, January 18, 2015

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၂၈) ေရႊျပည္မွ ျပည့္ဝေသာအမ်ိဴးသမီးအခြင့္အေရး

ေနာက္တခုုသိခ်င္တာက “မိသားစုုတြင္းမွာ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဴးသမီးက ေငြကုုိထိန္းသိမ္းကုုိင္တြယ္တာမ်ိဴးေရာရွိလား” ဆုုိေတာ့ “မရွိဘူး” 
ဟုေျဖဆုုိၾကသည္။ “ေအး အဲဒီအခ်က္မွာေတာ့ ငါတုုိ႔ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ကြာျခားသြားတယ္။ ငါတုုိ႔ယဥ္ေက်းမႈမွာ အမ်ိဴးသမီးဟာအိမ္ေထာင္စုုမွာ အာဏာအမ်ားဆုုံးကုုိင္တြယ္ရသူျဖစ္တယ္။ ေယာက်္ားတေယာက္ဟာ စီးပြါးေရးမွာဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္ေစ
 ဒါမွမဟုုတ္ ႏုုိင္ငံေရးမွာဘယ္ေလာက္ပဲေအာင္ျမင္ေနပါေစ သူရရွိလာတဲ့ေငြေၾကးကုုိ ဇနီးမယားအထံမွာအကုုန္လုုံးအပ္ႏွံၾကရတယ္။ ဇနီးမယားကသာထိန္းသိမ္းတယ္။ သားသမီးေတြရဲ့ေက်ာင္းပညာေရးမွာလဲအမ်ိဴးသမီးကစီမံခန္႔ခြဲတယ္။ လူမႈေရးေတြ ဘာသာေရးအလႈအတန္းေတြ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြ ေဆြမ်ိဴးေတြကုုိေပးကမ္းေဝငွတာေတြ စတဲ့အရာေတြအားလုုံးကုုိ ပဓာနအားျဖင့္အမ်ိဴးသမီးက စီမံခန္႔ခြဲတာမ်ားတယ္။ အမ်ိဳးသမီးကဒီလုုိစီမံခန္႔ခြဲတာကုုိ အမ်ိဴးသားကကန္႔ကြက္တာရယ္လုုိ႔ သိပ္မရွိပါဘူး။ လုုိက္ေလ်ာေပးတာပဲမ်ားၾကပါတယ္။ အမ်ိဴးသားကေတာ့ လုုပ္ငန္းခြင္မွာေငြထြက္ရွာဖုုိ႔ေလာက္သာအဓိကအားထားသူျဖစ္တယ္” 
ဟုုမိမိကေျပာျပလုုိက္သည္။ သင္တန္းသားမ်ားက ထုုိစကားမ်ားကုုိနားေထာင္လွ်က္ မည္သုုိ႔မွ်ခြန္းတုုန္႔မျပန္ဘဲ စူးရွေသာမ်က္လုုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္ကုုိ 
သတိျပဳမိသည္။ သုုိ႔ေသာ္ ခဏၾကာသည့္အခါ 
အမ်ိဴးသမီးၾကီးတေယာက္ကေျပာသည္ “ေကာင္းတယ္ အဲဒါေကာင္းတယ္” တဲ့။

ေနာက္အမ်ိဴးသမီးတေယာက္ကဤသုုိ႔ေျပာျပန္သည္။ “မင္းတုုိ႔ႏုုိင္ငံမွာ 
အမ်ိဴးသမီးအခြင့္အေရးနဲတယ္လုုိ႔ သိထားရတယ္။ မင္းေျပာတာနဲ႔ကြဲျပားေနတယ္” တဲ့။ သုုိ႔ႏွင့္မိမိကေျပာျပလုုိက္သည္။ ေအး အဲဒီလုုိမင္းသိထားတဲ့အရာဟာ တကယ့္ျဖစ္စဥ္နဲ႔ေတာ့ကြာဟေနတယ္။ မင္းတုုိ႔ကငါတုုိ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အနီးကပ္မေနဘူးေတာ့ တိတိက်က်သိႏုုိင္မယ္မဟုုတ္ဘူး။ မီဒီယာေတြကလဲ အမ်ိဴးမ်ိဴးရွိတယ္၊ 
အဖြဲ ႔အစည္းေတြကလဲအမ်ိဴးမ်ိဴးရွိေနေတာ့ မင္းတုုိ႔ဒီလုုိမွားယြင္းစြာၾကားသိထားရတာလဲ
မဆန္းပါဘူး။ ငါ့အျမင္မွာေတာ့ ငါတုုိ႔ႏုုိင္ငံကအမ်ိဴးသမီးေတြဟာ ကမၻာမွာအမ်ိဴးသမီးအခြင့္အေရးအျပည့္ဝဆုုံးရရွိထားၾကသူေတြျဖစ္တယ္။ 
ဒါ့အျပင္ မိသားစုုအာဏာကုုိအမ်ားဆုုံးပုုိင္ဆုုိင္ထားသူေတြျဖစ္ပါတယ္” ဟုု ေျပာျပလုုိက္သည္။

မိမိကပင္ဆက္လက္၍ ဤသုုိ႔မနားတမ္းေျပာျပလုုိက္သည္။ 
ဘာျဖစ္လုုိ႔ဒီစကားကုုိငါေျပာႏုုိင္တာလဲဆုုိေတာ့ မိသားစုုတြင္းမွာေငြေၾကးကုုိ
အမ်ိဴးသမီးကထိန္းသိမ္းတယ္။ မိသားစုုရဲ့ေန႔စဥ္စားဝတ္ေနေရးကုုိ 
အမ်ိဴးသမီးကပဲေန႔စဥ္စီမံကြပ္ကဲတယ္။ သားသမီးေတြရဲ့ပညာေရးအသုုံးစားရိတ္ကုုိလဲ အမ်ိဴးသမီးကပဲအဓိကအားျဖင့္ အနီးကပ္စီမံတာပဲျဖစ္တယ္။ 
ဘာသာေရးအတြက္အလႈလုုပ္မယ္ဆုုိလဲ အမ်ိဴးသမီးရဲ့ဆုုံးျဖတ္ခ်က္ဟာအဓိကက်တယ္။ 
အမ်ိဴးသမီးလႈရင္ ကန္႔ကြက္တဲ့အမ်ိဴးသားက နဲပါးပါတယ္။ အသင္းအဖြဲ ႔ေတြအတြက္ ထည့္ဝင္ရမယ့္ေငြကုုိလဲ အမ်ိဴးသမီးက သူကုုိယ္တုုိင္ဆုုံးျဖတ္ျပီးေတာ့ 
ထည့္ဝင္လုုိက္တာပါပဲ။ ေနာက္ျပီး လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ အိမ္ေထာင္ရွင္မရဲ့ဆက္ဆံေရးအျပဳံးဟာ အလြန္တန္ဖုုိးၾကီးသလုုိ ဧည့္ဝတ္ျပဳစုုမႈနဲ႔ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈဟာ 
အလြန္အေရးပါတဲ့အခ်က္ျဖစ္တယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ သမီးေတြ အမေတြ ႏွမေတြဟာလဲ အေဖ အကုုိ
 ေမာင္တုုိ႔ရဲ့တန္ဖုုိးထားမႈနဲ႔ ကာကြယ္ေပးမႈကုုိအျပည့္အဝရရွိၾကတယ္။ 
ဥပမာဆုုိပါေတာ့… အျခားေယာက်္ားတေယာက္က ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ျပီဆုုိတဲ့ 
ဥပေဒနဲ႔ ငါတုုိ႔ရဲ့အိမ္ကုုိလာျပီးေတာ့ ငါတုုိ႔ အမေတြ ႏွမေတြနဲ႔ Living together ေနခြင့္မရွိဘူး။ အိမ္မွာအဲဒီလုုိေနဖုုိ႔ဆုုိတာထားလုုိက္အုုံး၊ စကားလုုံးနဲ႔ထိပါးရင္ေတာင္ငါတုုိ႔ကလက္မခံဘူး။ 
လက္မထပ္ဘဲ အိမ္မွာလာျပီးအတူေနတဲ့ လစ္ဗင္းတူဂဲသား စနစ္ကုုိငါတုုိ႔လက္မခံဘူး။ ငါတုုိ႔အမ်ိဴးသမီးေတြကုုိ ငါတုုိ႔ကအဲလုုိကာကြယ္တယ္။ တန္ဖုုိးထားတယ္။ 
ငါတုုိ႔ရဲ့ အမေတြႏွမေတြကလဲ မိသားစုုတြင္းမွာစည္းကမ္းျပည့္ဝသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ မိသားစုုကုုိခ်စ္ခင္ျပီးေတာ့ မိဘေက်းဇူးတရားကုုိနားလည္သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ျပီဆုုိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မိသားစုုတြင္းမွာမဖြယ္မရာေတြမလုုပ္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ ငါတုုိ႔ကတန္ဖုုိးထားၾကတယ္။

ငါေျပာခ်င္တာက ငါတုုိ႔ဆီမွာ အမ်ိဴးသမီးဂုုဏ္သိကၡာနဲ႔အမ်ိဴးသမီးတန္ဖုုိးေတြအျပည့္အဝ
ရရွိၾကပါတယ္။ အမ်ိဴးသမီးအခြင့္အေရးလဲ လုုံးဝအျပည့္အဝရွိပါတယ္ လုုိ႔ေျပာခ်င္တာ။ 
ငါတုုိ႔ရဲ့အေမကုုိလဲ ဘုုရားကုုိရွိခုုိးသလုုိရွိခုုိးတယ္။ မိဘေက်းဇူးကုုိအားလုုံးကလက္ခံ
နားလည္ၾကတယ္။ အမ်ိဴးသမီးေတြအားလုုံးတန္းတူပညာသင္ခြင့္ေတြလဲရတယ္။ အားလုုံးဟာအမ်ိဴးသားေတြနဲ႔တန္းတူရင္ေဘာင္တန္းလုုပ္ကုုိင္ေနၾကပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေဘာင္ကုုိေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ စိတ္ဆႏၵရွိတုုိင္းထင္ရာစုုိင္းလုုိ႔မရတ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးမရွိဘူးဆုုိျပီးေတာ့ ေျပာလုုိ႔မရဘူး။ အဲဒီလုုိတဖက္သတ္စြပ္စြဲလုု႔ိမရႏုုိင္ဘူး။
 ႏုုိင္ငံတုုိင္းမွာ သက္ဆုုိင္ရာယဥ္ေက်းမႈေဘာင္ကုုိလုုိက္နာရတာခ်ည္းပဲ။ 
ကုုန္ကုုန္ေျပာရရင္ ငါတုုိ႔အမ်ိဴးသမီးတေယာက္ဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အခါ လင္ေယာက်ာ္းဘက္ကမ်ိဴးရုုိးနာမည္ကုုိေတာင္ ထည့္သုုံးစရာမလုုိဘူး။ 
ကုုိယ့္မိဘကေပးလုုိက္တဲ့ မူရင္းနာမည္ကုုိပဲ မေျပာင္းလဲဘဲတသက္လုုံး သုုံးစြဲတယ္။ ဒီေလာက္အထိလြပ္လပ္ပါတယ္။ အခြင့္အေရးျပည့္ဝပါတယ္။ 
ဒီလုုိအခြင့္အေရးမ်ိဴးရတဲ့ႏုုိင္ငံဟာ ကမ ၻာမွာအလြန္ရွားပါတယ္။ 
ဤသုုိ႔ မိမိက စိတ္ထဲရွိသမွ်ဖြင့္ထုုတ္ျပလုုိက္သည္။

မိမိကဤသုုိ႔ေျပာျပလုုိက္ေတာ့ သူတုုိ႔ဘာမွမေျပာၾကပဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ႏႈတ္
ဆိတ္ေနၾကေလသည္။ ၎ေနာက္ ဆရာႏွင့္တပည့္အၾကားမွဆက္ဆံေရး က်င့္ဝတ္အသီးသီးမ်ား၊ ေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ား၏ အခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံေရးက်င့္ဝတ္မ်ား
အေၾကာင္းတုုိ႔ကုုိ ပုုိ႔ခ်ျဖစ္ေဆြးေႏြးျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားကုုိေဆြးေႏြးေသာအခါတြင္
လည္း စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ သုုတအျဖာျဖာမ်ားျပည့္ႏွက္လွ်က္ အရာရာသည္အဖုုအထစ္မရွိဘဲအဆင္ေခ်ာခဲ့သည္။ 

ထုုိ႔ေနာက္ ဒီဇင္ဘာလတြင္သင္တန္းမ်ားပုိ႔ခ်မႈအတြက္ ရက္မေသခ်ာေၾကာင္း မိမိမွာသြားလာစရာခရီးမ်ားရွိေနေၾကာင္း မိမိ၏ခရီးစဥ္မ်ားကုုိတိတိက်သတ္မွတ္ျပီးေသာအခါ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ခရီးစဥ္အတြက္အေၾကာင္းျပန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကားကာ 
သင္တန္းရပ္နားခဲ့သည္။ မိမိခရီးစဥ္မ်ားကုုိစီစဥ္ျပီးေသာအခါတြင္ကား 
အားလပ္ရက္မရွိေတာ့သျဖင့္ ဒီဇင္ဘာလတြင္သင္တန္းမပုုိ႔ခ်ႏုုိင္ေတာ့ေၾကာင္း မိမိကအေၾကာင္းျပန္လုုိက္သည္။ သူတုုိ႔လည္း အားလပ္ရက္ခရီးထြက္လုုိၾကသျဖင့္ တုုိက္ဆုုိင္စြာပင္သေဘာတူေက်နပ္ၾကလွ်က္ သင္တန္းကုုိေခတၱရပ္ဆုုိင္းလုုိက္သည္။
 သုုိ႔ျဖင့္ ၂၀၁၄ ခုုႏွစ္အတြက္ Buddhism and Abbhidhamma course ကုုိ
အဆုုံးသတ္လုုိက္ရေတာ့သည္။ ၂၀၁၅ ခုုႏွစ္ မိမိျမန္မာျပည္မွျပန္လာသည့္အခါတြင္မွသာ သင္တန္းကုုိျပန္လည္စတင္ရန္ ဖုုန္းႏွင့္အီးေမးလ္တုုိ႔ျဖင့္ေဆြးေႏြးကာဆုုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
 ( ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)


***ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၏အမွာစကား***