ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား (၃၆) မွတ္မွတ္ရရ ေန႔တေန႔

“ အရွင္ဘုုရား ေနာက္တေခါက္လာလည္လွ်င္ မတ္လေလာက္မွာအေရာက္လာပါ။ 

အဲဒီလဟာ တႏုုိင္ငံလုုံးရဲ့ေနရာတုုိင္းမွာပန္းေတြနဲ႔ေဝျပီးလွပေနပါတယ္။

 အဲဒီလမွာေတာ့နယ္သာလန္ဟာ ကမ ၻာမွာသဘာဝပန္းမ်ိဴးစုုံေတြနဲ႔

စီခ်ယ္ထားတဲ့ အလွပဆုုံးႏုုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တခုထူးျခားတာက 

မတ္လေနာက္ဆုုံးရက္ပတ္မွ ေမလေနာက္ဆုုံးရက္ပတ္အထိ Leiden ျမိဳ ႔မွာ

ကမ ၻာ့အၾကီးဆုုံးပန္းျခံၾကီးျဖစ္တဲ့ “Keukenhof” ဆုုိတာရွိတယ္။

 အဲဒီပန္းျခံထဲကုုိဝင္ဖုုိ႔ဝင္ေၾကးကေတာ့ (၁၅) ယူရုုိေပးရတယ္။ ပန္းျခံထဲမွာ

တကမ ၻာလုုံးမွခရီးသြားဧည့္သည့္ေတြဟာ တေနကုုန္စားၾကေသာက္ၾကရင္း

အပန္းေျဖၾကပါတယ္။ ခရီးသြားဧည့္သည္အမ်ားစုုကေတာ့ အာရွမွ

တရုုပ္ေတြမ်ားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာပန္းျခံပုိင္ရွင္အတြက္ဝင္ေငြအလြန္ေကာင္းတဲ့

အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္” ဟုု ဒကာကုုိထြန္းေအာင္ႏွင့္ဒကာဆက္မ်ိဳးဦးတုုိ႔မွ

အားပါးတရေျပာျပၾကရင္းေနာက္တၾကိမ္လာလည္ဖုုိ႔ဖိတ္ေခၚၾကသည္။

၎ေနာက္ “ အရွင္ဘုုရား ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုုိင္းဧျပီလ (၃၁) ရက္ေန႔ဟာ ဘုုရင္မၾကီး

Beofrix ရဲ့ေမြးေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ (၂၀၁၃) ခုုႏွစ္အထိအဲဒီဘုရင္မၾကီးရဲ့ေမြးေန႔ကုုိ

ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုုရင္မၾကီးဟာ သားေတာ္

Willem-Alexander ကုုိထီးနန္းလႊဲအပ္ျပီးေနာက္ပုုိင္းမွာေတာ့

 (၂၀၁၄) ခုႏွစ္မွစတင္ျပီး ဧျပီလ (၃၀) ရက္ေန႔ကုုိ ဘုရင္ေမြးေန႔အျဖစ္စတင္

သတ္မွတ္က်င္းပပါတယ္။ ဘုုရင္မၾကီးေမြးေန႔ကိုုေတာ့မက်င္းပေတာ့ပါဘူး။ 

ဘုရင္မေမြးေန႔ကုုိKoninginneday ဟုုေခၚဆုုိျပီးေတာ့ ဘုုရင္ေမြးေန႔ကုုိ Koningsday

 လုုိ႔ေခၚဆုုိပါတယ္။ ဟုုိအရင္ကဆုုိရင္ ဘုုရင္မိသားစုုအျပင္သြားရင္ 

သူတုုိ႔ဖာသာပဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားတယ္။ 

ဘုုရင္မၾကီးကုုိကားနဲ႔ဝင္တုုိက္ျပီးလုုပ္ၾကံတဲ့ကိစၥေပၚေပါက္ျပီး

မေအာင္ျမင္တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေစာင့္ေတြရွိလာပါတယ္္။ ဘုရင္ကုုိ

ျပည္သူအမ်ားစုုကေလးစားၾကည္ညုုိၾကပါတယ္ဘုုရား ” ဟုု 

သိသင့္သိထုုိက္သည့္မ်ား မက်န္ရေလေအာင္ဗဟုုသုုတဒါနျပဳၾကျပန္ေလသည္။

ကမ ၻာေပၚဝယ္ အခ်ိဳ႔ႏုုိင္ငံမ်ားတြင္လူၾကည္ညုုိေသာဘုရင္ေတြရွိၾကေသးသည္။ 

သုုိ႔ေသာ္ အမ်ားစုုမွာ အုုပ္ခ်ဳပ္သည့္ဘုုရင္မဟုုတ္ဘဲ အၾကည္ညုုိခံရသည့္ႏုုိင္ငံ့

ဥေသွ်ာင္ေတာ္ဝင္လူတန္းစားမိသားစုုမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ 

အခ်ိဳ ႔ႏုုိင္ငံမ်ားတြင္ကား ေတာ္ဝင္ဘုုရင္မိသားစုုႏွင့္အစုုိးရႏွစ္ခုုစလုုံးသည္ လူထုု၏ၾကည္ညုုိေလးစားမႈကုုိခံယူရရွိႏုုိင္ၾကသည္ကုုိေတြ႔ရသည္။ 

သည္မွ်သာမကေသး အလုုပ္သမားမ်ားအတြက္အာမခံခ်က္ရွိေသာ လုုပ္ငန္းရွင္ကုုမၼဏီမ်ားလည္းရွိေနၾကသည္။ လူအခ်င္းခ်င္းတန္ဖုုိးထားရေသာ

လူမႈစနစ္ၾကီးကုုိလည္းခုုိင္မာစြာတည္ေဆာက္ထားႏုုိင္ၾကသည္ကုုိ

ေတြ႔ရသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဒီမုုိကေရစီစနစ္တြင္လူထုုၾကည္ညုုိမွသာလွ်င္

အစုုိးရအဖြဲ ႔သည္လည္းတည္ျမဲႏုုိင္သည္။

အကယ္၍ လူထုုမၾကည္ညုုိဘဲအာဏာတည္ျမဲေနေသာဒီမုုိကေရစီႏုုိင္ငံရွိခဲ့လွ်င္

 ထုုိႏုုိင္ငံသည္ စစ္မွန္ေသာဒီမုုိကေရစီအစုုိးရမဟုုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္

ျဖစ္သည္ဟုုဆိုုခ်င္ပါသည္။လူထုုမၾကည္ညုုိဘဲအုုပ္ခ်ဳပ္ေသာ

အစုုိးရျဖစ္လွ်င္ လူထုုၾကီးကုုိယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲျဖစ္မည္မွာေသခ်ာသည္။

အမွန္စင္စစ္ လူထုုၾကည္ညုုိေသာအစုုိးရျဖစ္လွ်င္ နတ္မ်ားလည္းၾကည္ညုုိေပမည္။ လူေရာနတ္ပါၾကည္ညုုိႏုုိင္ေသာအစုုိးရတရပ္ရွိသည္ဆုုိလွ်င္ ဓမၼႏွင့္

ညီညြတ္ေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ရမည္။ ဓမၼႏွင့္ညီလွ်င္ထုုိျပည္သည္မဆင္းရဲဘဲ

ေခတ္မီဖြံ ႔ျဖိဳးတုုိးတက္ေသာႏုုိင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္မည္မွာ ေဗဒင္ဆရာမလုုိဘဲ

 အေသအခ်ာသိႏုုိင္သည္…. စသည္ျဖင့္ ဒကာမ်ား၏ဘုုရင္အေၾကာင္း

စကားကုုိနားေထာင္ျပီးေနာက္ ရွည္လ်ားေသာအေတြးမ်ားကုုိ

ဆက္လက္ေတြးေနမိသည္။

၂၁.၁.၁၅ ေန႔တြင္ကား ဒကာဦးထြန္းေအာင္ ဒကာဆက္မ်ိဳးဦးတုုိ႔ႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ

နံနက္ (၈း၄၅) တြင္ Amstelveen မွ ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏုုိင္ငံသုုိ႔အလည္အပတ္

ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ မိမိသြားေရာက္လည္ပတ္ခ်င္ေသာႏုုိင္ငံျဖစ္၍ေက်နပ္မိသည္။ 

လုုိက္ပုုိ႔ေပးေသာဒကာဦးထြန္းေအာင္ႏွင့္ဒကာဆက္မ်ိုဳးဦးတုုိ႔ကုုိလည္း

အထူးေက်းဇူးတင္မိျပန္သည္။ ဒကာဦးထြန္းေအာင္၏ကားေလးသည္ အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးေပၚတြင္အပူအပင္ အခက္အခဲကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ျငိမ့္ျငိမ့္ေျငာင္းေျငာင္းလွ်င္ျမန္စြာေျပးေနသည္။ လမ္းေပၚတြင္တိတိက်က်

လမ္းညႊန္ျပထားေသာဆုုိင္းဘုုတ္မ်ားသည္ လုုိအပ္သည့္ေနရာတုုိင္းတြင္ရွိေနၾက

သျဖင့္ လမ္းမွားမည္ကုုိစုုိးရိမ္ရသည့္ေသာကမွကင္းေဝးေစသည္။ 

ထုုိ႔ျပင္ ကားကုုိဘယ္ေကြ႔ရမည္ ညာေကြ႔ရမည္၊ ေရွ ႔တည့္တည့္ဆက္ေမာင္းရမည္၊

ေရွ ႔ကီလုုိမီတာဘယ္ေလာက္တြင္ လမ္းခြဲရွိသည္၊ မီးပြိဳင့္ရွိသည္၊ ျမန္ႏႈန္းျမင့္လွ်င္မွတ္တမ္းတင္မည့္ကင္မရာရွိသည္၊ ဘယ္ႏွစ္နာရီတြင္

ခရီးဆုုံးသုုိ႔ေရာက္မည္၊ ဤခရီးကား ဘယ္ႏွစ္နာရီၾကာျမင့္မည္

စသည္ျဖင့္အေသးစိတ္ေျပာျပေပးေသာလမ္းညြန္စက္မွ အေသးစိတ္ေျပာျပေနသျဖင့္ ကားသမားအဖုုိ႔ပုုိ၍သက္သာျပီးခရီးသြားမ်ားအတြက္အဆင္ေျပလွသည္။

နယ္သာလန္အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးသည္ ဝဲယာတဖက္စီတြင္ (၅) လမ္းသြား

လမ္းမၾကီးျဖစ္သျဖင့္ ၾကီးမားလွသည္။ ႏွစ္ဖက္ေပါင္းလွ်င္ (၁၀) လမ္းသြား

လမ္းမၾကီးျဖစ္သည္။ လမ္းအက်ယ္သည္ဤမွ်သာမကေသး၊ ဝဲႏွင့္ယာႏွစ္ဖက္

စလုုံးတြင္ အေရးေပၚလမ္းကုုိလည္းထည့္သြင္းေဖါက္လုုပ္ထားသျဖင့္ အေရးၾကီးကိစၥေပၚေပါက္လာေသာ္လည္း လမ္းပိတ္ဆုုိ႔မႈမျဖစ္ႏုုိင္ေတာ့ေခ်။ 

ထုုိ႔ျပင္ လမ္းမၾကီးသည္ အဖုုအထစ္အခ်ိဳင့္အခြက္တုုိ႔ကင္းစင္လွ်က္

ညီညာျပန္႔ျပဴးေနသည္။ ကားေသးေသာ္လည္းမခုုန္ဘဲႏွင့္ျငိမ္ျငိမ္ေလးပင္ေျပးေနသည္။

 ကီလုုိမီတာ (၁၂၀၊ ၁၃၀) ေလာက္ေမာင္းေနေသာ္လည္း ျမန္သည္ဟုု

မထင္ရေလာက္ေအာင္ပင္လမ္းမၾကီးကညက္ေညာအိစက္ေနသည္။ တုုိင္းသူျပည္သားတုုိ႔၏လုပ္အားမွေကာက္ယူထားေသာအခြန္အတုပ္

တုုိ႔သည္ ျပည္သူအတြက္အမွန္တကယ္ပင္အသက္ဝင္ကာ

ေကာင္းက်ိဴးျဖစ္ေစသည္မွာ ဤလမ္းမၾကီးတခုတည္းၾကည့္ရုုံမွ်ျဖင့္ပင္

ထင္ရွားေလသည္။ ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏုုိင္ငံေရာက္သည္အထိ ဟုုိင္းေဝး

လမ္းမၾကီးတေလွ်ာက္ အၾကားအေပ်ာက္မရွိဘဲ လွ်ပ္စစ္မီးတုုိင္မ်ား

အျပည့္တပ္ဆင္ထားသည္။ လွ်ပ္စစ္မီးကုုိျပည္သူအတြက္ အဖက္ဖက္မွ

လုုိေလေသးမရွိသုုံးစြဲေပးထားသည္။ လွ်ပ္စစ္ကုုိဤမွ်အထိလုုိေလေသးမရွိေအာင္

သုုံးစြဲေပးထားႏုုိင္ေသာ္လည္းပုုိလွ်ံေသာေၾကာင့္ေရာင္းစားသည္ဟုု

မၾကားဘူးေခ်။ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ရႈမဆုုံးေသာျမက္ခင္းျပင္က်ယ္ၾကီး

မ်ားလည္းေတြ႔ရသည္။ သစ္ေတာငယ္မ်ားကုုိထိန္းသိမ္းထားသည္ကုုိလည္း

ေတြ႔႔ရျပန္သည္။

နံနက္ (၁၀း၄၅) မိနစ္တြင္ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏုုိင္ငံသုုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ 

ဘယ္လ္ဂ်ီယံဘက္ျခမ္းတြင္ကား အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးသည္အနည္းငယ္

 အေပါက္အျပဲေလးမ်ား ဖာေထးရာေလးမ်ားကုုိေတြ႔ရသျဖင့္ “ေအာ္ သူတုုိ႔လည္း

 တုုိ႔နဲ႔နဲနဲေတာ့တူပါလား” ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳမိသည္။ သုုိ႔ေသာ္ မဆုုိစေလာက္ေနရာအနည္းငယ္ေလးမွ်သာေတြ႔ရသည္။

 ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၏ဒုုတိယျမိဳ ႔ေတာ္ျဖစ္သည့္ Antwerp ျမိဳ ႔ွတြင္ေနထုုိင္ေသာ

 ဒကာဦးဇင္မင္းထြန္း ဒကာမေဒၚဂ်ဳးဂ်ဴးတုုိ႔မွ သူတုိ႔ေနအိမ္တြင္ေန႔ဆြမ္းကပ္ၾကသည္။

 ထူးျခားသည္မွာထုုိေန႔ဆြမ္းပြဲဝယ္ ငါးပိသုုံးေလးမ်ိဴးစားရျခင္းျဖစ္သည္။ 

ထုုိမွ်ငါးပိေပါေပါရေနသည္ကုုိအ့ံၾသစြာေမးၾကည့္ေတာ့

 “ ဒီမွာထုုိင္းေတြမ်ားတယ္ဘုုရား၊ ဒါေၾကာင့္ငါးပိကေတာ့ေပါပါတယ္” ဟုုဆုုိေလသည္။

ေန႔ဆြမ္းစားျပီး၍ ျမိဳ ႔ထဲသုုိ႔ ဒကာဦးထြန္းေအာင္ ဒကာဆက္မ်ိဳးဦးႏွင့္မိမိတုုိ႔သုုံးဦးသား

အတူတူလည္ပတ္ၾကသည္။ ကုုန္တုုိက္ၾကီးမ်ားမွာအျခားႏုုိင္ငံမ်ားကဲ့သုုိ႔ပင္

ျဖစ္၍ထူးထူးျခားျခားမေတြ႔ရေပ။ ထုုိေန႔သည္ကား လမ္းလည္းသာ 

ဆြမ္းဘုုန္းလည္းေကာင္း လည္ပတ္ရသည္မွာလည္းပီတိျဖစ္ရသျဖင့္ မွတ္မွတ္ရရစြဲထင္ေသာေန႔တေန႔ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

 (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)