ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၇ )

ဤ သုေမဓာခ်စ္သားသည္ ေနာင္အခါ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းေရာက္ေသာကာလ၌ ဘဒၵကမၻာဝယ္ သိစရာမွန္သမွ် ၾကြင္းမဲ့ဥႆံုအလံုးစံုသိျမင္ေတာ္မူသည့္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိခ်ိမ့္မည္၊ ဤ သုမိတၱာ ခ်စ္သမီးသည္လည္း ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းတုိ႔ပတ္လုံး ပါရမီျဖည့္ဘက္အျဖစ္ျဖင့္ ပါဝင္ျဖည့္ဆည္းလိမ့္မည္ ဟူ၍။  မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ယေန႔ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေနၾကေသာ

ေဂါတမဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ ဤသုိ႔ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကုိခံယူရာမွ အစျပဳခဲ့ေလ၏။ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္သည္ ယေန႔သာသနာေတာ္ကုိ ၾကိဳတင္၍ အသိမွတ္ျပဳခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္၏ ဟုဆုိႏုိ္င္၏။ ထုိ႔ျပင္ဤဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကုိ ခံယူသည့္အခမ္းအနားသည္ ယေန႔သာသနာေတာ္၏ အစဦးဆုံးေသာ အခင္းအက်င္း ျဖစ္၏ ဟူ၍လည္းဆုိနုိင္ခ်ိမ့္မည္ထင္၏။  ဤသို႔ေသာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကုိ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္အား ဖူးေျမွာ္

ၾကည္ညုိၾကေသာ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါအေပါင္းၾကားသိၾကရေသာအခါ စၾကာဝဠာ၏ အႏႈိင္းမဲ့ေခါင္းေဆာင္ သုိ႔မဟုတ္ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ၏ ေခါင္းေဆာင္သည္ ယခုေပၚေပါက္ေခ်ျပီဟူ၍ မ်ားစြာ

ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္ၾက၏။ ဝမ္းသာပီတိ အျဖစ္ၾကီးျဖစ္ၾကရ၏။ သူတုိ႔၏ဝမ္းသာပီတိသည္ အႏႈိင္းအဆမဲ့၏၊ အလြန္တရာျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္၏၊ သျဂိဳၤဟ္စကားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ေသာမနႆ သဟဂုတ္ဥာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသုိလ္စိတ္ပင္ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ကိေလသာပြါးစီး အားၾကီးေရးအတြက္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ကိေလသာကုန္ခန္း ျမတ္ရဟန္း ( ဘုရား ) ျဖစ္ေရးအတြက္

ဝမ္းေျမာက္ျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔သည္ ဤသုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကျပန္ေလ၏။ အကယ္၍မိမိတုိ႔သည္ ဤဒီပကၤရာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ တရားထူးကုိမရခဲ့လွ်င္

ေနာင္အခါဝယ္ ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ တရားထူးကုိရရွိၾကမည္ ဟူ၍။ သူတုိ႔၏ ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတခ်က္သည္ ျမင့္ျမတ္ေပစြတကား။ အတုယူ အားက်ထုိက္ေလစြ။ စံျပဳထုိက္ေလစြတကား။ ယေန႔သာသနာေတာ္၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာ အစဦးဆုံး အခမ္းအနားသည္ ဤမွ်သာျဖစ္၏။ ဤအခမ္းအနားႏွင့္ပတ္သက္၍ မိမိဤသုိ႔ဆက္လက္၍ အေတြးပထ်ာျဖန္႔ စဥ္းစားျခင္း သံသရာခ်ဲ႔ဆန္႔မိပါေတာ့၏။ ေလာကုတၱရာမွလြဲ၍ ေလာက၏ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ဘုိ႔ႏွစ္ဘုိ႔လုိအပ္၏။ ဘက္ႏွစ္ဘက္သည္ရွိ၏။ ထုိဘုိ႔ႏွစ္ဘုိ႔ ဘက္ႏွစ္ဘက္ ညီညြတ္မွ်တ ျပည့္စုံပါမွ ရလာဒ္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာျမဲျဖစ္၏။ အဆုိးနယ္ပယ္တြင္ျဖစ္ေစ အေကာင္းနယ္ပယ္တြင္ျဖစ္ေစ သိပၸံပညာရပ္ နယ္ပယ္တြင္ျဖစ္ေစ ဝိဇၨာပညာရပ္ နယ္ပယ္တြင္ျဖစ္ေစ အဆုိပါ ဘုိ႔ႏွစ္ဘုိ႔ ဘက္ႏွစ္ဘက္သည္ မလြဲမေသြရွိသည္သာျဖစ္၏။ ထုိအရာကား ဖုိသဘာဝႏွင့္ မသဘာဝပင္တည္း။ တနည္းဆုိေသာ္ ဖုိသတၱိစြမ္းအင္ႏွင့္ မသတၱိစြမ္းအင္ပင္ျဖစ္ေခ်၏။ ဤသတၱိစြမ္းအင္ႏွစ္ခုသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္လည္းျဖစ္၏။ အလြန္အားၾကီးေသာဆြဲအားလည္းျဖစ္၏။ ထုိဆန္႔က်င္ဘက္ဆြဲအားတုိ႔၏ ဟန္ခ်က္ညီညီျဖင့္ ညီညြတ္ေပါင္းစည္းမိေသာအခါ ရလာဒ္တစ္ခုသည္ မုခ်ျဖစ္ေပၚလာရေလေတာ့၏။ ေလာကဓံတရားဟု အမ်ားသိေနၾကသည့္ ေပါမ်ားျခင္းႏွင့္ ရွားပါးျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ဆင္းရဲျခင္း၊ ကဲ့ရဲ့ျခင္းႏွင့္ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟ ေပါမ်ားျခင္းႏွင့္ အထိီးက်န္ျခင္း ဟူေသာ ဒြႏၵဒြႏၵ အစုံအစုံသဘာဝတုိ႔သည္လည္း မည္သည့္ေလာကီနယ္ပယ္တြင္မွ
ေရွာင္လႊဲ၍မရဘဲ ထုိအစုံအစုံ သဘာဝတုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အရာရာသည္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ပ်က္ တုိးတက္ ဆုတ္ယုတ္လွ်က္ ခရီးဆက္ေနၾကရျခင္းျဖစ္ေတာ့၏။ ဤေနရာ၌ မိမိအဓိကတင္ျပလုိသည္မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္တုိ႔၏ အစုံအစုံသဘာဝျဖစ္ပါ၏။ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံသားတုိ႔အားကယ္တင္ေရးအတြက္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရရွိေရး ရည္မွန္းခ်က္ျဖင့္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကုိခံယူလွ်က္ ပါရမီေတာ္ဆယ္ပါးကုိ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ျဖည့္က်င့္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ သုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးသမီးေလးပါဝင္လာသည္ကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ လက္ခံဘိသနည္း။ ထုိ္႔ျပင္ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္သည္လည္း အဘယ့္ေၾကာင့္ တစ္ဦးတည္းမခြဲဘဲ ႏွစ္ဦးတြဲ၍ ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့ေလသနည္း။ အထူးသျဖင့္ အလြန္ရွည္ၾကာလွေသာ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းကာလအတြင္းဝယ္ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦး၏ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားသည္ အလြန္ပင္ၾကီးမားလွသည္ကုိ ေတြ႔ရ ျမင္ရ သိရ ဖတ္ရ၏။ ထုိခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားသည္ ပါရမီေတာ္တုိ႔ေၾကာင့္ၾကီးမားလာေလသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားေၾကာင့္ပင္ ပါရမီေတာ္တုိ႔ကုိ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္ခဲ့ေလသေလာ။ ဤသို႔ေသာ ေလာ မ်ားစြာ ဘိသနည္း အသီးသီးကုိ မိမိဘာသာ ေမးခြန္းထုတ္၍ မိမိဘာသာ ဤသုိ႔ဆက္လက္၍ အေတြးစိတ္ကူး ျမဴးမိပါေတာ့သတည္း။
( ဆက္ရန္......)

ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၆ )

ထိုသူမ၏နာမည္ကားသုမိတၱာ ဟူသတတ္။ ထုိနာမည္၏ အဓိပၸါယ္ကား မိတ္ေဆြေကာင္း သုိ႔မဟုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္အပ္သူ သုိ႔မဟုတ္ အလြန္ခ်စ္ခင္တတ္သူ ဟူ၍ျဖစ္သတတ္။ မွန္၏၊ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံသား အားလုံးအတြက္ အေလာင္းေတာ္အား ဘုရားျဖစ္ေစရန္ ကူညီ၍ ပါရမီျဖည့္ဆည္းေပးရမည့္သူသည္ မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ေနပါမွ သို႔မဟုတ္ အမ်ားျပည္သူလူထု၏ အလြန္ခ်စ္ခင္အပ္သူ သုိ႔မဟုတ္ အမ်ားျပည္သူလူထုကုိ ခ်စ္ခင္တတ္သူျဖစ္ပါမွ ပါရမီျဖည့္ဘက္ျဖစ္နုိင္ေပမည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ပါက သာမာန္အမ်ိဴးသမီးျဖစ္သြားေပမည္။ ထုိဘုရားရွင္ကုိ ၾကိဴဆုိသည့္ အခမ္းအနားတြင္ ထုိသုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးသမီးငယ္ေလးသည္ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္ကုိ လႈရန္အတြက္ ၾကာပန္းရွစ္ခုိင္ယူလာခဲ့ေလ၏။ သူမ၏ အစပထမရည္ရြယ္ခ်က္သည္ သူမကုိယ္တုိင္ တစ္ဦးတည္း လႈဘုိ႔ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္အား သူ၏ခႏၶာကုိယ္ကုိ တံတားခင္း၍လႈဒါန္းေနေသာ သုေမဓာရွင္ရေသ့ကုိ ျမင္ေတြ႔ရေသာအခါ သူမသည္ ေလးစားၾကည္ညုိသြားေလ၏။ ယုံၾကည္မႈ၊ အားထားမႈ၊ ခ်စ္ခင္မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လုိမႈႏွင့္ ေပးဆပ္ျဖည့္ဆည္းလုိမႈဟူေသာဆႏၵတုိ႔သည္လည္း သူမ၏ရင္တြင္းသုိ႔ အလုိအေလ်ာက္ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္လာခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူမသည္ လႈရန္ ယူေဆာင္လာခဲ့ေသာ ၾကာပန္းရွစ္ခုိင္အနက္ သုံးခုိင္ကုိသာ သူမကုိင္ေဆာင္လွ်က္ က်န္ငါးခုိင္ကုိမူ သုေမဓာရွင္ရေသ့အား လုိလုိလားလားပင္ ေပးလႈလုိက္ေလ၏။ ဤေနရာတြင္မိမိ ဤသုိ႔စဥ္းစားမိ၏။ အေလာင္းေတာ္၏နာမည္ကား သုေမဓာ၊ အဓိပၸါယ္ကား ပညာျပည့္ဝ ႏွလုံးလွသူ သုိ႔မဟုတ္ စိတ္ႏွလုံးျဖဴစင္လွေသာပညာရွိ ဟူ၍ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ကူညီ၍ ပါရမီျဖည့္မည့္သူ သုမိတၱာ၏ အဓိပၸါယ္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္း သို႔မဟုတ္ အလြန္ခ်င္ခင္တတ္သူဟု အဓိပၸါယ္ရွိသျဖင့္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ အမည္နာမ ဗ်ဴပၸတ္ႏွင့္ လုပ္ရပ္တုိ႔သည္ အလြန္ပင္ညီညြတ္တုိက္ဆုိင္ ၾကေလ၏တကား ဟူ၍။  ထုိ႔ေနာက္ သုေမဓာမည္ေသာ ရွင္ရေသ့ႏွင့္ သုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသား အမ်ိဴးေကာင္းသမီးႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္အား ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၍ ၾကာပန္းရွစ္ခုိင္ကုိလႈဒါန္းခဲ့ၾက၏။ ထုိသုိ႔လႈဒါန္းစဥ္တြင္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္၏ အႏႈိင္းမဲ့အသေရေတာ္ကုိ ဖူးေတြ႔ရသျဖင့္အလြန္အားက်ၾကည္ညိုမိေတာ့၏။ အထူးသျဖင့္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ငရဲႏွင့္ တိရစၦာအပါအဝင္ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံသူ ဘုံသားတုိ႔အတြက္ ေလာကီေကာင္းက်ိဴးႏွင့္ ေလာကုတၱရာေကာင္းက်ိဴးဤႏွစ္မ်ိဴးတုိ႔ကုိ အႏႈိင္းမဲ့ေသာ ကရုဏာ၊ ေမတၱာ၊ ပညာတုိ႔ျဖင့္ အႏႈိင္းမဲ့ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူႏုိင္သကဲ့သုိ႔ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္လည္း ေလာကသားတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဴးမွန္သမွ်ကုိ သယ္ေဆာင္လုိ ကယ္တင္လုိေသာ မဟာကရုဏာႏွင့္  ဆႏၵတုိ႔သည္ အလြန္အမင္းျပင္းျပင္းျပျပျဖစ္ေတာ္မူေလ၏။ အမွန္စင္စစ္ ဘုရားျဖစ္လိုေသာဆႏၵသည္ အလြန္အမင္းျပင္းျပထက္သန္လာေလ၏။ မွန္လွ၏။ ဘုရားျဖစ္မွသာလွ်င္ အသားအေရာင္ အမ်ိဴးအႏြယ္ ေနရာေဒသ ႏုိင္ငံ ဘုံဌာန အဆင့္အလႊာ စေသာ ေလာကသားတုိ႔၏ အေပၚယံအျမင္တုိ႔ကုိ မရႈျမင္ မခြဲျခားဘဲ သတၱဝါတုိင္း၏ ပါရမီ အႏုအရင့္ အဆင့္အတန္းကုိသာ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူ၍ ေလာက ေကာင္းက်ိဴးႏွင့္ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဴး ထုိႏွစ္မ်ိဴးတုိ႔ကုိ အႏႈိင္းမဲ့ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူသည္ဘုရားျဖစ္လုိစိတ္ ထက္သန္ျပင္းျပျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္သုမိတၱာမည္ေသာ အမ်ိဴးသမီးေကာင္းေလးသည္လည္း သုေမဓာရွင္ရေသ့ႏွင့္ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဘဝဆက္တုိင္းတြင္ ဘုရားျဖစ္သည္အထိ လုိလုိလားလားေပးဆပ္ျပီး ခ်ိဴခ်ိဳခါးခါးမွ်ေဝ၍ အတူတကြ ေဆာင္ရြက္လုိေသာ ပါရမီျဖည့္လုိစိတ္တုိ႔သည္လည္း တားမႏုိင္ဆီးမရ ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့၏။ အမွန္စင္စစ္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ အသိဥာဏ္ႏွင့္ စိတ္သႏၱာန္တြင္ သုိ႔မဟုတ္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ႏွလုံးသားတုိ႔တြင္ မိမိတုိ႔၏ အရာရာကုိ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္၍ ေလာကေကာင္းက်ိဴးလုပ္ေဆာင္ရန္ အလြန္အမင္းစိတ္သန္ ခံယူ ခံစားလွ်က္ရွိၾက၏။ ဤသည္မွာ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ေလာကအေပၚထားရွိေသာ မဟာကရုဏာႏွင့္ အသိဥာဏ္ပညာပင္ျဖစ္ေတာ့၏။ ဤေနရာ၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ၏ မဟာကရုဏာႏွင့္ ပညာသည္ပုိ၍ျပ႒ာန္းအားၾကီးလွသည္ကုိမေမ့သင့္ေပ။ မွန္၏။ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုိ သယ္ပုိးရာတြင္ ကရုဏာႏွင့္ပညာသည္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ပါ၏။ ကရုဏာသာရွိ၍ ပညာမပါလွ်င္ ထုိထုိလုပ္ရပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းက်ိဴးထက္ ဆုိးက်ိဴးကုိ ျဖစ္ေစတတ္ပါ၏။ ေစတနာေကာင္းရွိေသာ္လည္း နည္းလမ္းမွားသျဖင့္ ေကာင္းက်ိဴးမရ ဆုိးက်ိဴးျဖစ္ရတတ္သည္ဟု ဆုိလုိပါ၏။ တစ္ဖန္ ပညာသာရွိ၍ ကရုဏာမပါလွ်င္လည္း အၾကင္နာမဲ့၍ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တတ္သျဖင့္ ေလာကသားမ်ား၏ အားထားရာသဖြယ္မျဖစ္ဘဲ ဆုိးက်ိဴးမ်ားကုိ ခံစားရတတ္ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုိ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ကရုဏာႏွင့္ပညာသေဘာတရားတုိ႔သည္ အမွန္တကယ္လုိအပ္လွပါ၏။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ေလာကသားတုိ႔အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ေကာင္းက်ိဴးခ်မ္းသာမ်ားကုိ ခံစားၾကရမည္ျဖစ္ပါ၏။ ထုိသူႏွစ္ေယာက္တုိ႔၏  ထုိအျခင္းအရာအားလုံးကုိ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္သိေတာ္မူေလ၏။ ထုိ႔ျပင္ သုေမဓာရွင္ရေသ့၏ အနာဂတ္ကုိ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာအခါ၌လည္း ေနာင္ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းၾကာေသာကာလဝယ္ ဘဒၵကမၻာ၌ ေဂါတမအႏြယ္ေတာ္ျဖင့္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔အမွန္မုခ် ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္းသိေတာ္မူသည့္အျပင္ သုမိတၱာအမ်ိဴးေကာင္းသမီးေလးသည္လည္း ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းတုိ႔ပတ္လုံး ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ျဖင့္ မလြဲမေသြပါဝင္ျဖည့္ဆည္းလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကုိလည္း သိျမင္ေတာ္မူေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ႏွစ္ဦးအား ဤသုိ႔ ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလ၏။
( ဆက္ရန္......)