ဗုဒၶဘာသာဇစ္ျမစ္ ( ၄ )

ထုိအခ်ိန္ထုိအခါကာလ ထုိကမၻာဝယ္ ရမၼာဝတီတုိင္းျပည္သည္ရွိခဲ့ေလ၏။ ထုိတုိင္းျပည္သည္ ေအးခ်မ္း၏၊သာယာ၏၊ဖြံ႔ျဖိဴးတိုးတက္၏၊ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါအရ ေခတ္မီဖြ႔ံျဖိဴးတုိးတက္၍ေအးခ်မ္းသာယာေသာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့မည္ဟု မိမိေကာက္ခ်က္စြဲမိ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဘုရားအျဖစ္ကုိဗ်ာဒိတ္ပန္ဆင္ႏုိင္ရန္ အဂၤါအခ်က္အလက္ႏွင့္ပါရမီတုိ႔ျပည့္စုံေနသည့္ သုေမဓာဟူေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသားရွိေနေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ထုိသုေမဓာဟူေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသားေလးသည္ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္၏။ အမ်ိဴးအႏြယ္အားျဖင့္ အျမင့္တန္းအလႊာတြင္ပါဝင္သည့္ ျဗဟၼဏမ်ိဴးရုိးျဖစ္၏။ ပညာေရးအရလည္း ထုိေခတ္ထုိကာလတြင္ သင္ၾကားႏုိင္ေသာ သိပၸြံ ႏွင့္ ဝိဇၨာ ပညာရပ္ႏွစ္မ်ိဴးလုံးကုိ အျပီးတုိင္သင္ယူတတ္ေျမာက္ထားေသာ အထက္တန္္းပညာတတ္လူတန္းစားျဖစ္၏။ တနည္းဆုိေသာ္ အသိပညာေရာ အတတ္ပညာပါျပည့္စုံသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ႏုိင္သူ လူတန္းစားဝင္ျဖစ္၏။ ပညာျပည့္ဝႏွလုံးလွသျဖင့္ ေလာက၏အားကုိးဘြယ္ရာ ပညာရွင္လည္းျဖစ္၏။ ဥစၥာစည္းစိ္မ္အားျဖင့္လည္း အထူးဆုိဘြယ္ရာမရွိ၊ အလြန္ခ်မ္းသာသည့္ လူတန္းစားတြင္ပါဝင္ျပန္၏။ ရုပ္ရည္ဥပဓိအားျဖင့္လည္း သပၸါယ္ခန့္ျငားတင့္တယ္သူျဖစ္၏။ မွန္၏။ သာမာန္ ေအာက္တန္းစားလူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားျဖစ္ရန္ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကုိ ပန္ဆင္ႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ထုိသုေမဓာအမ်ိဴးေကာင္းသားေလးသည္ ပညာတတ္၊သေဘာေကာင္း၊ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာသျဖင့္္ ပ်ိဴတုိင္းၾကိဳက္သည့္ႏွင္းဆီခုိင္ျဖစ္ခဲ့မည္မွာ ေသခ်ာလွ၏။ ထုိသုိ႔အဖက္ဖက္မွ ျပည့္စုံတင့္တယ္လွေသာ အမ်ိဴးေကာင္းသားေလးသည္ သူ၏ အသက္အရြယ္ ႏုနယ္ပ်ိဴျမစ္ ၁၆ ႏွစ္မွာပင္ သူ၏မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လြန္ဆုံးပါးခဲ့၏။ ထုိအခါသူ႔မိသားစု၏ ဘ႑ာထိန္းသည္ စာရင္းဇယားႏွင့္တကြ ဘုိးဘြားပုိင္ပစၥည္းမ်ားအားလုံးကုိ အတိအက်လႊဲအပ္ေလ၏။ ထုိလႊဲအပ္မႈထဲတြင္ ေငြမ်ားလည္းပါ၏၊ ေရႊမ်ားလည္းပါ၏။ ေက်ာက္သံပတၱျမား လက္ဝတ္ရတနာမ်ားႏွင့္တကြအျခားေသာပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းမ်ားလည္းပါ၏။ ထုိပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းမ်ား၏တန္ဘုိ္းႏွင့္ ပမာဏကားမ်ားျပားလွ၏။ ထုိအခါမွသူသည္ ဘီလ်ံနာသူေဌးျဖစ္မွန္းသိခဲ့ရေတာ့၏။ ထုိ္စည္းစိမ္ ထုိပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းမ်ားကုိ သူကုိယ္တုိင္ကုိယ္က်ေတြ႔ျမင္ရေသာအခါ ဤသုိ႔သူခံစားမိေလ၏။ ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကုိ ငါ၏ဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္ဆက္တုိ႔ရွာေဖြခဲ့ စုေဆာင္းခဲ့ၾက၏။ ဘုိးဘြားအဆက္ဆက္တုိ႔လည္း ခံစားသင့္သေလာက္ခံစားသြားခဲ့ၾက၏။သုိ႔ေသာ္မကုန္္ခမ္းခဲ့။ သူတုိ႔၏သံသရာခရီးသုိ႔လည္း ယူေဆာင္မသြားႏုိင္ခဲ့။ ငါသည္လည္း ဤပုိင္ဆုိင္မႈအားလုံးတုိ႔ကုိ စိတ္တုိင္းက်သုံးေဆာင္ေသာ္လည္း တစ္ဘဝျဖင့္ ကုန္ႏုိင္ဘြယ္ရာမရွိ၊မ်ားျပားလွဘိ၏။ ထုိိ႔ေၾကာင့္ငါသည္ ဤပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းအားလုံးတုိ႔ကုိ ေလာကအတြက္အသုံးျပဳလုိ၏။ ငါ့အတြက္လည္း သံသရာတြင္ အေမြအႏွစ္အစစ္ကုိယူေဆာင္သြားလုိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤအရာအားလုံးကုိ ေလာကအတြက္လႈမည္၊ ငါသည္ကား ေတာထြက္၍ရေသ့ျပဳမည္ ဟုခံစားခဲ့၏။ ဆုံးျဖတ္ခဲ့၏။ ထုိဆုံးျဖတ္ခ်က္အတုိင္းပင္ သူသည္ ဘုိ္းစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေခတ္အဆက္ဆက္စုေဆာင္းခဲ့သမွ်ပုိင္ဆုိင္မႈအရာရာကုိ လူမႈေလာက သယာဝေျပာေရး အေလးေပးစိတ္ျဖင့္ ရက္ရက္ေရာေရာ စြန္႔လႊတ္ လႈဒါန္းခဲ့ေတာ့၏။ သူသည္လည္း ဟိမဝႏၱာေတာ ဓမၼိကေတာင္ေတာ္တြင္ ဘာဝနာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းလွ်က္ ရေသ့ဘဝျဖင့္သီတင္းသုံးေနထုိင္ေလေတာ့၏။ သူ၏ခံစားခ်က္၊ခံယူခ်က္၊
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္တုိ႔သည္ အ့ံဖြယ္ရွိလွပါ၏။ သူကဲ့သုိ႔ျပဳက်င့္ဘုိ႔ရန္မဆုိထားႏွင့္၊ ေတြးၾကည့္ဖုိ႔ပင္ခက္ခဲလွေခ်၏တကား။ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ရွိသူတုိ႔အေနျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ အားက်အတုယူဖြယ္ျဖစ္၏။ ေလးစားခ်စ္ခင္ဖြယ္လည္းျဖစ္ပါ၏။ကမၻာ့စံျပလည္းျဖစ္၏။ ေလာက၏ေရွ႔သြားေခါင္းေဆာင္တုိ႔ျပဳက်င့္ေသာလုပ္ရပ္လည္းျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ မသူေတာ္တုိ႔၏အျမင္ျဖင့္ၾကည့္လွ်င္မူကား ရူးသြပ္မႈျဖစ္၏။ စည္းစိမ္ကုိ မခံစားတတ္ျခင္းျဖစ္၏၊ ဤသုိ႔ လုပ္ရပ္တစ္ခုအေပၚတြင္ ႏွလုံးသားႏွင့္အျမင္ကုိအေျခခံ၍ကြဲျပားႏုိင္ပါ၏။ ထုိသုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဟိမဝႏၱာဝယ္ မၾကာျမင့္မီပင္ ဈာန္ကုိရရွိေလေတာ့၏။ ဈာန္ကုိလည္း အျမဲမျပတ္ဝင္စား၏။ သူ၏ဈာန္ႏွင့္ သမာဓိအရွိန္အဟုန္သည္ အလြန္အားေကာင္းလွ၏။ ထုိ႔သုိ႔အားေကာင္းလွေသာ ဈာန္သမာပတ္ႏွင့္ သမာဓိတုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူသည္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားရွင္ပြင့္ထြန္းေတာ္မူေနသည္ကုိ သူမသိလုိက္မိေခ်။ အေၾကာင္းကား အလြန္အင္အားေကာင္းလွေသာ ဈာန္သမာပတ္ကုိဝင္စားေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ သုိ႔ေသာ္ ရဟႏၱာျဖစ္ႏုိင္သည္သာမက ဘုရားအျဖစ္ကုိဗ်ာဒိတ္ေတာ္ပန္ဆင္ႏုိင္သည့္ပါရမီေတာ္အရွိန္အဟုန္မ်ားေၾကာင့္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိေတြ႔ဆုံဖူးျမင္ခြင့္ရရန္ အေၾကာင္းကားဖန္လာခဲ့ေတာ့၏။ ဖန္လာပုံကား ဤသုိ႔ ဤသုိ႔။ ( ဆက္ရန္...)

ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၃ )

ပရဒုေကၡ သတိ သာဓူနံ ဟဒယကမၸနံ ကေရာတီတိ ကရုဏာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ေသာအခါ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ စိတ္ႏွလုံးကုိ တုန္လႈပ္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ ကရုဏာ ( သနားျခင္း ) မည္၏ ဟု အေျဖာင့္အဓိပၸါယ္ျဖစ္၏။ ဤေနရာ၌ တုန္လႈပ္ေစတတ္ ဟူသည္ ေၾကာက္ရြံ႔ ထိတ္လန္႔ေသာေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားသည္ဟု မဆုိလုိ၊ နဂုိမူရင္း ျဖစ္ေနေသာပုံမွန္စိတ္မွ ကယ္တင္လုိ ကူညီလုိေသာ ျမင့္ျမတ္သည့္စိတ္ထားသုိ႔ေျပာင္းလဲလာျခင္းကုိ တုန္လႈပ္ေစတတ္ ဟုဆုိလုိ၏။ မွန္၏၊ သူေတာ္ေကာင္း စိတ္ႏွလုံးရွိသူတုိ႔သည္ သူတစ္ပါးဆင္းရဲသည္ကုိ ျမင္ရေသာအခါ သနား၏၊ ကူညီေဖးမလုိ၏၊ ကယ္တင္လုိ၏၊ ေပးဆပ္ခ်င္၏၊ ဤသည္မွာ ကရုဏာ၏ သေဘာသဘာဝ၊ ကရုဏာ၏ အနက္အဓိပၸါယ္ျဖစ္၏။ တစ္ဖန္ ေနာက္တစ္နည္းအေနျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိမႈလည္းရွိေသး၏။ ကိဏာတိ ဝါ ပရဒုကၡံ ဟိ ံသတိ ဝိနာေသတီတိ ကရုဏာ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡကုိ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ကရုဏာမည္၏ ဟုအေျဖာင့္အဓိပၸါယ္ျဖစ္၏။ ဤဖြင့္ဆုိမႈအရလည္း အႏွစ္သာရ စကားက် အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ အထက္ပါနည္းႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ပါဠိသဒၵါသေဘာအရသာကြဲျပား၏။ ဤသည္မွာ သာမာန္ကရုဏာ၏ သေဘာမွ်သာျဖစ္၏။ မဟာကရုဏာ မဟုတ္။ မဟာကရုဏာ၏သေဘာကား အလြန္ျမင့္ျမတ္ၾကီးက်ယ္ေသာသနားျခင္း၊အစဥ္အျမဲကုိယ္က်ိဴးကုိစြန္႔၍ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုိသာ ေဆာင္ရြက္လုိျခင္း၊မိမိအေရးထက္ သူတစ္ပါးအေရးကုိသာ ပုိ၍ အေလးေပးေဆာင္ရြက္လုိျခင္း သေဘာျဖစ္၏။ မွန္လွ၏။ ထုိမဟာကရုဏာေၾကာင့္ပင္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ သူရသင့္ရထုိက္ေသာအခြင့္အေရးလည္းျဖစ္၊ ရႏုိင္ေသာ အေျခအေနႏွင့္စြမ္းရည္တုိ႔လည္းအျပည့္အဝရွိေတာ္မူပါလ်က္ႏွင့္ ထုိအခြင့္အေရးႏွင့္စြမ္းရည္တုိ႔ကုိ တြန္႔ဆုတ္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ ရဲရဲရင့္ရင့္ ျပတ္သားစြာ စြန္႔လႊတ္လုိက္၏။ ထုိအခြင့္အေရးႏွင့္စြမ္းရည္ကား အျခားမဟုတ္၊ ထုိဘဝမွာပင္ ရရွိေရာက္ရွိႏုိင္ေသာ ရဟႏၱာအျဖစ္ႏွင့္ ပါရမီထူးတုိ႔ပင္တည္း။ သူသည္သံသရာဝဲဩဃဟုဆုိအပ္ေသာ ဘုံအထပ္ထပ္၌ အေရာင္အေသြး အဆင့္အတန္း အတုိင္းအတာအားျဖင့္ စုံလင္မ်ားျပားလွေသာ ရုပ္ပုိင္းေရာ စိတ္ပုိင္းပါ ခံစားေတြ႔ၾကံဳေနရသည့္ အလြန္ပူျပင္းလွေသာ ေဝဒနာပင္လယ္တြင္  နစ္မြန္းေမ်ာပါေနၾကကုန္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းကုိ ကယ္တင္လုိ၏။ ေအးခ်မ္းေစလုိ၏၊ ထုိကယ္တင္လုိ ေပးဆပ္ျဖည့္ဆည္းေပးလုိေသာဆႏၵသည္ လူမ်ိဴး၊အသားအေရာင္၊ေနရာေဒသ၊ ႏုိင္ငံ၊ ဘုံဌာန၊ အခ်ိန္ကာလ၊အလႊာအတန္းအစား ဘာကုိမွမခြဲျခားဘဲ စၾကာဝဠာတစ္ခုလုံးကုိ ကယ္တင္ေပးလုိသည့္ အလြန္ျပင္းျပအားၾကီးေသာ ကုသုိလ္ဆႏၵာဓိပတိျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ထုိစိတ္ထုိဆႏၵသည္ မဟာကရုဏာျဖစ္ပါေပ၏။ ထုိမဟာကရုဏာေတာ္ျဖင့္ကယ္တင္လုိျခင္းမွာလည္း တဒဂၤေအးခ်မ္းေစရန္ကယ္တင္လုိျခင္းမဟုတ္၊ တစ္ဘဝအတြက္ ကယ္တင္လုိျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ျပတ္ျငိမ္း၍ အျပီးအပုိင္ ထာဝရ ေအးခ်မ္းမႈရွိေသာ နိဗၺာန္တုိင္ေအာင္ ကယ္တင္ပုိ႔ေဆာင္လုိျခင္းျဖစ္၏။ ထုိမဟာကရုဏာေတာ္ေၾကာင့္ပင္ သူ႔ဘဝ၏အရာရာကုိ ဂဏန္းသခ်ၤာေရတြက္၍ မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ခဲ့၏။ အနစ္နာခံခဲ့၏။ ျဖည့္ဆည္းခဲ့၏။ အားထုတ္ခဲ့၏။ ထုိစြန္႔လႊတ္မႈတုိ႔ကုိ အက်ဥ္းအားျဖင့္ေဖၚျပရေသာ္ဤသုိ႔ျဖစ္၏။ ေလာကအတြက္ သူစြန္႔လႊတ္ခဲ့ရေသာ မ်က္လုံးတုိ႔ကုိ တုိင္းတာၾကည့္ပါက ေကာင္းကင္မွ နကၡတ္ၾကယ္တာရာအေရအတြက္ကား နည္းပါးေကာင္းနည္းပါးေပမည္၊ သူစြန္႔လႊတ္လႈဒါန္းခဲ့ေသာ မ်က္လုံးမ်ားကား ထုိထက္မက မ်ားျပားလွ၏။ သူလႈခဲ့ေသာ ေသြးတုိ႔ကို ခ်ိန္စက္ၾကည့္ပါက သမုဒၵရာတြင္ရွိေသာ ေရမ်ားကနည္းပါးေကာင္းနည္းပါးေပမည္၊ သူလႈဒါန္းခဲ့ေသာ ေသြးမ်ားကား ထုိ႔ထက္မက မ်ားျပားလွ၏။ ထုိ႔ျပင္ သူလႈခဲ့ေသာ အသားတုိ႔ကုိ ပုံလုိက္ပါက ကမၻာေျမျပင္ရွိ သဲမႈန္မ်ားက နည္းပါးေကာင္းနည္းပါးေပမည္။ သူစြန္႔လႈခဲ့ေသာ အသားမ်ားကားထုိ႔ထက္မက မ်ားျပားလွပါ၏။ ထုိ႔ျပင္ သူလႈခဲ့ေသာ ဦးေခါင္းမ်ားကုိ စုပုံလုိက္ပါက ယူဇာနာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္သည့္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္သည္ နိမ့္သြားႏုိင္၏။ သူလႈခဲ့ေသာ ဦးေခါင္းတုိ႔ကား ထုိ႔ထက္မက မ်ားျပားလွပါ၏။ ထုိ႔ျပင္ သူ၏စည္းစိမ္ ဇနီးမယား သမီးသားပါမက်န္စြန္႔လႊတ္မႈအနႏၱျဖစ္ခဲ့၏။ ဤသည္မွာ ဒါနတစ္ခုတည္းကုိကြက္၍ေျပာျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္စစ္စစ္ ပါရမီဆယ္ပါးကုိ ျပည့္စုံေအာင္ျဖည့္က်င့္ခဲ့ရ၏။  ထုိျဖည့္ဆည္း စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈသည္ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္တြက္စစ္ၾကည့္လွ်င္ ဤကမၻာမွေနာက္ျပန္ေရတြက္ပါက လြန္ခဲ့ေသာ ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းမွစခဲ့၏။ စြန္႔လႊတ္ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရသည့္အခ်ိ္န္ကာလသည္ ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းထိတုိင္ၾကာျမင့္ခဲ့သည္ ဟုဆုိလုိပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ယခုလက္ရွိမိမိတုိ႔ဆည္းကပ္ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာသည္ ကာလအားျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္းထက္မွ အျမဳေတအျဖစ္ႏွင့္စတင္တည္ရွိခဲ့၏။ စတင္ခဲ့ပုံ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းကားဤသုိ႔ျဖစ္၏။ ဆက္ရန္......