Photobucket
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ဓမၼအသိဥာဏ္တုိးပြါး၍ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ~~~

Sunday, December 25, 2011

ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၁၇ ) သီလပါရမီ

အမွန္စစ္စစ္ ပါရမီသီလဟူသည္ မည္သည့္စည္းစိမ္ႏွင့္ မည္သည့္ နတ္ဘုံ ျဗဟၼာ့ဘုံကုိမွ် မတမ္းတ မတြယ္တာပဲ ေဆာက္တည္က်င့္သုံးေသာသီလပင္ျဖစ္၏။ စာအသုံးအရေျပာရလွ်င္ ဘဝသမၸတၱိႏွင့္ ေဘာဂသမၸတၱိတုိ႔ကုိ မငဲ့ကြက္ဘဲ က်င့္သုံးေသာသီလျဖစ္၏။ မွန္၏။ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ဘုံဗိမာန္ဌာနမ်ားကုိ ေတာင့္တ၍ ေစာင့္သုံးေသာ သီလသည္ စိတ္အားျဖင့္ အျပည့္အဝ မျဖဴစင္ မေျဖာင့္မတ္ႏုိင္ေခ်။ အေၾကာင္းကား စိတ္ႏွလုံးျဖဴစင္မႈႏွင့္ ရုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈကုိ အေျခခံ၍ေစာင့္သုံးေသာ သီလသာလွ်င္ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္၍ ပါရမီသီလျဖစ္ႏိုင္္ေသာေၾကာင့္တည္း။ သာမန္သီလတြင္ ကုိယ္မႈႏွင့္ႏႈတ္မႈသည္သာ ပဓာနက်၏။ ထုိသာမန္သီလကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ လူ႔စည္းစိမ္ကုိလည္း တမ္းတႏုိင္၏။ နတ္စည္းစိမ္ကုိလည္း တမ္းတႏုိင္၏။ စိတ္ထဲထြင္ မေကာင္းသည့္အရာမ်ား ၾကံစည္ေနႏုိင္၏။ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈလည္း အစၨ်တၱတြင္ ျဖစ္ေနႏုိင္၏။ ကုိယ္ႏွင့္ႏႈတ္ကုိသာ လုံျခံဳေအာင္ အျပင္သုိ႔ ေပါက္မထြက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရျခင္းျဖစ္၏။   ပါရမီသီလတြင္ကား ထုိသုိ႔မဟုတ္၊ ရုိးသားျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကုိ အေျခခံ၍သာ ကုိယ္မႈႏွင့္ႏႈတ္မႈတုိ႔ကုိ ေစာင့္စည္းရ၏။ သို႔ဆုိလွ်င္ မည္သည့္စည္းစိမ္ကုိမွ်မတမ္းတ မမက္ေမာဘဲ စင္ၾကယ္ေသာ စိတ္ကုိအေျခခံ၍သာ ေဆာက္တည္ရေသာ ထုိပါရမီသီလသည္ အဘယ္သုိ႔ဦးတည္ပါသနည္း။ အေျဖကား ေဗာဓိဥာဏ္သုိ႔သာ ဦးတည္ပါသတည္း။ ထုိေဗာဓိဥာဏ္သည္လည္း သမၼာသေမၺာဓိဥာဏ္ ပေစၥကေဗာဓိဥာဏ္ သာဝကေဗာဓိဥာဏ္စသည္ျဖင့္ရွိေလ၏။ မွန္၏။ ထုိေဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိမွသာလွ်င္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဴးလုံးဝကင္းစင္ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ျပည့္ဝမႈတုိ႔ကုိ ရႏုိင္ေပသည္တကား။  အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဤေဗာဓိဥာဏ္ပညာေတာ္တုိ႔သည္ ကုိယ္မႈ ႏႈတ္မႈ စိတ္မႈတုိ႔ ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္ေသာ ပါရမီသီလကုိ အေျခခံ၍ ရွာေဖြရရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္တည္း။   ဤအေၾကာင္း အနည္းငယ္ရွင္းပါမည္။ ကမၻာေပၚရွိ ပညာရွင္အခ်ိဳ႔ႏွင့္ စာေရးဆရာအခ်ိဳ႔တုိ႔က ယေန႔ေခတ္သည္ ပညာေခတ္ဟု ဆုိၾက၏။ ထုိသူတုိ႔ဆုိသည့္အတုိင္း ယေန႔ေခတ္သည္ ပညာေခတ္ဆုိက တုိးတက္လာေသာ သိပၸံ ဝိဇၨာပညာရပ္မ်ားကုိေထာက္ထား၍ ျငင္း၍မရ၊မွန္လွ၏။ သို႔ေသာ္ ထုိထုိတိုးတက္လာေသာပညာရပ္မ်ားေၾကာင့္ ဤကမၻာၾကီး ျပည့္စုံသြားပီေလာ၊ လူသားတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေအးခ်မ္းမႈ တည္ျငိမ္မႈတုိ႔ကုိေရာ ရရွိပါျပီေလာ။ လူမႈေလာကၾကီးတစ္ခုလုံး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည့္ဝေနျပီေလာ။ စဥ္းစားဘြယ္ျဖစ္၏။ အမွန္စင္စစ္ ထုိရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္ဝဘုိ႔ေဝးစြ၊ ျပႆနာမ်ား အေတာမသတ္ႏုိင္ေအာင္ပင္ ဆက္ကာဆက္ကာျဖစ္ပြါးေန၏။  ကမၻာ့ေနရာမ်ားစြာ လုပ္ငန္းမ်ားစြာ ဌာနမ်ားစြာဝယ္ ထုိထုိေလာကီပညာရပ္မ်ားကုိအသုံးျပဳ၍ စိတ္ထိခုိက္ဖြယ္ရာမ်ား အနိ႒ာရုံမ်ား ေအာ့ႏွလုံးနာစရာ ျဖစ္ရပ္ဆုိးမ်ား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ျဖစ္ေပၚေနၾက၏။ နည္းပညာကုိသုံး၍ ဘဏ္ေတြကုိေဖာက္၏။ သူတစ္ပါးႏိုင္ငံ၏ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႔ဝွက္ခ်က္တု႔ိကုိ ေဖာက္၍ ခုိး၏။ သူတစ္ပါးစီးပြါးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ နည္းပညာျဖင့္ နည္းမ်ိဴးစုံဖ်က္၏။ သည္ထက္မက ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဴးမ်ားကား မ်ားျပားလွပါ၏။ ဤသည္မွာ သီလကုိအေျခမခံေသာ ကုိယ္က်င့္သီလမဲ့ေသာ ပညာရပ္တုိ႔၏ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဴးတုိ႔ပင္တည္း။  ထုိ႔ျပင္ တုိးတက္လာပါသည္ဆုိေသာ ပညာရပ္မ်ားကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ ကုိယ္က်ိဴးရွာ ေလာဘသမားမ်ားလည္းေပၚေပါက္လာ၏။ တစ္ဖန္ ထုိပညာရပ္မ်ားကုိ အသုံးျပဳ၍ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ားႏွင့္ အျခားစြမ္းအားျပင္းလက္နက္မ်ား ထုတ္လုပ္ကာ ကမၻာကုိ မင္းမူ၍ ျခိမ္းေျခာက္ေနေသာ ေလာဘႏွင့္ ေဒါသသမားမ်ားလည္း ဒုႏွင့္ေဒး။ အဆုိးဆုံးမွာ အမွားကုိ အမွန္ဟုသိကာ အမွန္ကုိ အမွားဟုေျပာင္းျပန္သိေနေသာ ေမာဟျဖင့္ ထုိထုိေလာကီပညာရပ္မ်ားကုိအသုံးျပဳလွ်က္ လူမႈေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ျခင္းပင္တည္း။ တုိက္ခုိက္ေနျခင္းပင္တည္း။ ဆုိလုိသည္မွာ ယေန႔တုိးတက္လာေသာ ပညာရပ္မ်ားကုိ ေလာဘႏွင့္လည္းရွာခဲ့၏။
ေဒါသျဖင့္လည္းၾကိဴးစားခဲ့၏။ ေမာဟျဖင့္လည္း ေျပာင္းျပန္ေတြျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေဆာင္ခဲ့၏။ ႏုိင္ထက္စီးနင္း မတရားလႊမ္းမုိးရာ၌ မရွက္မေၾကာက္ျခင္းဟူေသာ အဟိရိက အေနာတၱပတုိ႔ျဖင့္လည္း ရက္စက္ခဲ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္မည္သည့္ ေလာကီပညာရပ္မဆုိ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဴးမ်ား
အနည္းႏွင့္အမ်ားပါရွိျမဲပင္ျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ဆုိျခင္းေၾကာင့္ ေလာကီပညာရပ္မ်ားသည္ ေလာကအတြက္ အႏၱရာယ္သက္သက္သာျဖစ္သည္ဟုမဆုိလုိပါ။ ေလာကီပညာရပ္မ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဴးမ်ားျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္မွာလည္း အထင္အရွားပင္ျဖစ္၏။ ေလာကအတြက္ေလာကီပညာရပ္မ်ားသည္ လုိအပ္ပါ၏။ ေက်းဇူးမ်ားပါ၏။  ကုိယ္က်င့္သီလမပါလွ်င္ ေတြ႔ၾကဳံ ျဖစ္ပ်က္ႏုိင္ေသာ အေျခအေနတုိ႔ကုိသာ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။ အကယ္၍ သီလတရားကုိသာ အေျခခံက်င့္သုံးပါက ထုိထုိေလာကီ ပညာရပ္တုိ႔သည္ လူမႈေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးအတြက္ အလြန္တရာပင္ တန္ဘုိးရွိမည္ျဖစ္၏။ ထုိေၾကာင့္ ကုိယ္က်င့္ ႏႈတ္က်င့္ ဟူေသာ သီလတရားကုိ အေျခခံထားေသာ ပညာရပ္တုိ႔သာလွ်င္ လူသားတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းေသာ ျပီးျပည့္စုံသည့္ အေျခအေနသုိ႔ေရာက္ႏိုင္ပါ၏။ ထုိ႔ထက္ ပါရမီသီလကုိအေျခခံ၍ က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ၾကိဴးစားရွာေဖြရယူခဲ့ေသာ ေဗာဓိဥာဏ္ပညာသည္ မည္သည့္ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဴးမွ်မရွိ။ အလုံးစုံကုိ ျပီးျပည့္စုံေစႏုိင္၏။ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ျဖစ္ေစ၊ မိသားတစ္စုအတြက္ျဖစ္ေစ၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအတြက္ျဖစ္ေစ၊ ကမၻာေလာကအတြက္ျဖစ္ေစ ေအးခ်မ္းမႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တည္ျငိမ္မႈ တုိးတက္မႈ ရင့္က်က္မႈ ျပည့္ဝမႈ ခ်မ္းသာမႈတုိ႔ကုိသာ အတိေပးေလ၏။ ပါရမီသီလသည္ ထုိသုိ႔ေသာ ဂုဏ္ေပါင္းခသည့္ ေဗာဓိဥာဏ္သုိ႔သာ ဦးတည္ေခ်သည္တကား။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ပင္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလဝယ္ မေကာင္းမႈမ်ား အားလုံးကင္းစင္ခဲ့သည္ေတာ့မဟုတ္ေခ်။ အေၾကာင္းမွာ မေကာင္းမႈမ်ား အားလုံးကင္းစင္သြားလွ်င္ သမၼာသေမၺာဓိဥာဏ္ေတာ္ကုိရရွိကာ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္စာဖတ္သူတုိ႔လည္း သီလပါရမီကုိ ျဖည့္က်င့္ရာဝယ္ ႏုိင္သေလာက္ တျဖည္းျဖည္းက်င့္ၾကရမည္ပင္ျဖစ္၏။ တစ္ၾကိမ္တည္း တစ္ဘဝတည္းျဖင့္ စင္ၾကယ္ျပည့္စုံေစရန္ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ သီလ၏ ေကာင္းက်ိဴးတုိ႔ကား မ်ားျပားလွပါ၏။ ဤေနရာ၌ မေဖၚျပေတာ့ပါ။ ဤမွ်ဆုိလွ်င္ သီလ၏အက်ိဴးေက်းဇူးမည္မွ်အထိက်ယ္ျပန္႔ၾကီးမားမည္ကုိ  စာဖတ္သူမ်ား အလြယ္တကူ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ျဖင့္ စဥ္းစား၍ သိႏိုင္ပါ၏။ ရုိးရုိးသာမန္သီလကုိျဖစ္ေစ၊ ပါရမီသီလကုိျဖစ္ေစ မိမိႏွင့္ေလာက၏ေကာင္းက်ိဴးကုိ လုိလားသူမွန္သမွ်က်င့္ေဆာင္အပ္ပါ၏။ က်င့္ေဆာင္ၾကပါရန္လည္း တုိက္တြန္းအပ္ပါ၏။

***ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၏အမွာစကား***