ဘယ္သူ႔ကုုိမွ အပုုပ္မခ်ဘဲ
အလုုပ္တကယ္လုုပ္ရင္းရခဲ့တယ္။
ငါသင္ခဲ့ရတဲ့ပညာ
ဘယ္လုုိအဆင္တန္ဆာကုုိမွမသုုံးဘဲ….
ဘယ္သူ႔အရွိန္အဝါကုုိမွမယူဘဲ
ငါကုုိယ္တုုိင္ ထုုိးေဖါက္
မီးေတာက္မတတ္ ေလ့လာၾကိဳးစားရင္း
ဆင္းရဲျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္။
ငါလုုပ္ခဲ့တဲ့အလုုပ္
ပုုဂၢိဳလ္ေရးကုုိမၾကည့္ဘဲ
အဟုုတ္ကုုိအဟုုတ္ပဲျဖစ္ေအာင္
အမွန္ကုုိအမွန္ပဲျဖစ္ေအာင္
လုုပ္ငန္းေဘာင္ကုုိပဲၾကည့္ခဲ့တယ္။
ငါေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ခရီးၾကမ္း
ရုုပ္ဝတၳဳေတြႏြမ္းပါးခဲ့ေပမယ့္
စိတ္စြမ္းအားကလန္းဆန္းခ့ဲတယ္။
ငါစြဲကုုိင္ခဲ့တဲ့ရပ္တည္ခ်က္
တဖက္အျမင္မတူသူေတြကေျပာတယ္ “ေခါင္းမာတယ္” တဲ့
ငါျပန္ေျပာလုုိက္တယ္
“လူမႈ ့အဖြဲ ႔အစည္းၾကားမွာ
ပါးပါးေလးမလွီးခ်င္တဲ့ငါ့အတြက္
တသက္တာေပၚလစီအျဖစ္
လူသားအစစ္ရဲ့မူဝါဒ
သူမ်ားကုုိမထိခုုိက္တဲ့
Right and strong attitude ကုုိသုုံးတာပါ” လုု႔ိ။
ငါရခဲ့တဲ့လာဘ္လာဘ
ဘယ္သူ႔ကုုိမွ ဟန္ေရးမျပဘဲ
မွန္ကန္တဲ့သဒၶါတရားနဲ႔
ေျမွာက္စားတဲ့ေစတနာရွင္ကုုိသာ
ႏွစ္ျခိဳက္စြာၾကိဴဆုုိခဲ့တယ္။
ခုုေတာ့
ငါစုုိက္ပ်ိဳးခ်င္တဲ့ပန္း
ငါတည္ေထာင္ခ်င္တဲ့ဥယ်ာဥ္
ငါတည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ျမိဳ ႔
ငါေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တဲ့ဘဝ
ငါတမ္းတခဲ့တဲ့အိပ္မက္
လက္ေတြ ႔ဘဝနဲ႔နီးျပီမုုိ႔
တီးတုုိးေလး ျပံဳးမိ
ပီတိဥဒါန္းထြက္က်လာေတာ့…
0 comments:
Post a Comment