Photobucket
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ဓမၼအသိဥာဏ္တုိးပြါး၍ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ~~~

Friday, September 26, 2014

ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား ( ၁၁ ) သားေလးမ်ား တီတီတာတာေျပာတတ္ျပီ


 ယေန႔ ( ၂၀.၀၉ .၂၀၁၄ ) အဘိဓမၼာအသိဥာဏ္သားေလးကုုိ စတင္ေမြးဖြားျပီးသည့္အခါ မိမိ အေတာ္ကေလးပင္ပန္းသြားသည္။ ပါးစပ္မွ စကားလုုံးထပ္မံမထြက္ခ်င္ေတာ့ေလာက္သည္အထိ ႏြမ္းနယ္မႈကုုိခံစားလုုိက္ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေန႔လည္ ( ၂ ) နာရီမွ စတင္ခဲ့ရာ ညေန ( ၅ ) နာရီ ထုုိးခါနီးမွျပီးဆုုံးခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ၾကားထဲတြင္ Tea break ( ၁၀ ) မိနစ္ခန္႔နားသည္မွလြဲ၍ ဆက္တုုိက္သင္ၾကားလုုိက္သည္။ ထုုိ႔ျပင္ အေၾကာင္းအရာ ( ဘာသာရပ္ ) ကလည္း ေလးနက္သည့္နည္းတူ အဂၤလိပ္ ေဝါဟာရ အသုုံးအႏႈန္းကုုိလည္း အဓိပၺါယ္သက္ေရာက္မႈမေထြျပားေစရန္ႏွင့္တိက်မႈျဖစ္ေစရန္ သတိထားအားစုုိက္ရေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူတုုိ႔၏ ေလးေလးနက္နက္စိတ္ဝင္စားမႈႏွင့္ရွင္းျပခ်က္မ်ားကုုိ ေက်နပ္မႈတုုိ႔ေၾကာင့္ ပင္ပန္းရက်ိဴးနပ္သည့္နည္းတူ မိမိလည္း ေက်နပ္မႈကုုိခံစားရသည္။ ပ်င္းရိျခင္းအလ်ဥ္းမရွိဘဲ ဓမၼအသိကုုိအားခဲေနၾကေသာ သူတုုိ႔ကုုိခ်ီးက်ဴးမိသည္။ ဤပထမေန႔တြင္ အဘိဓမၼာ၏သမုုိင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္၊ ျမန္မာျပည္၏ အဘိဓမၼာေလ့လာမႈ အေျခအေနႏွင့္အဆင့္အတန္း၊ ယခုုသင္ျပမည့္ သျဂိဳဟ္ကုုိမ႑ိဳင္ျပဳေသာစာအုုပ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ပညတ္ႏွင့္ပရမတ္တုုိ႔၏ သေဘာတရားမ်ား၊ ပရမတၳတရားေလးပါးတုုိ႔၏ အသီးသီးေသာသေဘာတရားမ်ားကုုိ ဥာဏ္စြမ္းမီသမွ် စိတ္အားသန္သန္ျဖင့္ ရွင္းျပလုုိက္သည္။

  မိမိက သင္တန္းမစမီတြင္ ေမးခြန္းမ်ားကုုိ စိတ္တုုိင္းက်ေမးႏုုိင္ေၾကာင္း၊ သင္တန္းခ်ိန္ျပီးဆုုံးသည္အထိ မေစာင့္ဘဲ ရွင္းျပဆဲကာလတြင္လည္း ျဖတ္ေတာက္၍ ေမးႏုုိင္ေၾကာင္း၊ မင္းတုုိ႔နဲ႔ငါနဲ႔ၾကားမွာ ဘာအတားအဆီးမွမရွိဘဲရင္းႏွီးမႈျဖစ္ေစရန္ Break the ice ေရခဲတုုံးၾကီးခြဲထားလုုိက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ၾကိဳတင္၍ဖိတ္ေခၚေျပာျပထားလုုိက္သည္။ ထုုိဖိတ္ေခၚခ်က္ေၾကာင့္ သူတုုိ႔လည္း လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားၾကဟန္ရွိသည္။ သုုိ႔ေသာ္ ပထမေန႔သင္ၾကားေနစဥ္အတြင္းဝယ္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ၾကားျဖတ္ရပ္တန႔္၍ မေမးၾကေပ။ ညေနျပီးဆုုံးေသာအခါတြင္ကား လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေမးၾကေတာ့သည္။ အမ်ိဴးသားတစ္ေယာက္က ေမးလုုိပါေၾကာင္းခြင့္ေတာင္းလာသည္။ ( ေမးသူ၏ နာမည္ကုုိမမွတ္မိ )

   ေမးခြန္းးး ၁။ ပရမတၳတရားေလးပါးတရားေတြဟာ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိဘူး၊ ဖန္တီးလုုိ႔လည္းမရဘူး၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းလည္းမရွိဘူးလုုိ္႔ဆုုိတယ္။ ဒီေလးပါးထဲက စိတ္ဟာ ေျပာင္းလဲတယ္လုုိ႔ထင္တယ္။ ဥပမာ ရဟႏ ၱာျဖစ္လုုိ႔ နိဗၺာန္ကုုိမ်က္ေမွာက္ျပဳသြားတဲ့အခါ ေလာဘစိတ္ေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားတာပဲမလား? ထုုိ႔အတူ အျခားေသာ ေဒါသ ေမာဟစတဲ့ စိတ္ေစတသိက္ေတြဟာလဲ နိဗၺာန္ကုုိသိလာတဲ့အခါ ေျပာင္းလဲသြားတာမဟုုတ္ဘူးလား?

  အေျဖးးးး၁။ ရဟႏ ၱာျဖစ္လုုိ႔ နိဗၺာန္ကုုိမ်က္ေမွာက္ျပဳႏုုိင္သြားတဲ့အခါမွာ ေလာဘစတဲ့စိတ္ ေစတသိက္ပရမတ္တရားေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားတာမဟုုတ္ပါဘူး။ အဲဒီတရားေတြကုုိ အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္ႏုုိင္လုုိက္တာသာျဖစ္တယ္။ စိတ္ရဲ့အညစ္အေၾကးမွန္သမွ် ဘာမွမက်န္ေတာ့ေအာင္ သုုတ္သင္ပစ္လိုုက္တာျဖစ္တယ္။ အဲဒါဟာ ေျပာင္းလဲျခင္းမဟုုတ္ဘူး။ ကုုန္ဆုုံးျပတ္ေတာက္သြားတာသာျဖစ္တယ္။ မေဖာက္ျပန္ မေျပာင္းလဲဘူးလုုိ႔ ေျပာခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ေနရာေဒသ အခ်ိန္ကာလ ဘုုံဌာန ပုုဂၢိဳလ္အေပၚမူတည္ျပီးေျပာင္းလဲျခင္းမရွိဘူး၊ ပရမတၳတရားတုုိ႔ရဲ့ သေဘာလကၡဏာဟာ သူ႔သဘာဝအတုုိင္းပဲ ခုုိင္ျမဲတယ္လုုိ႔ဆုုိလုုိတာျဖစ္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေလာဘရဲ့သေဘာတရားဟာ လုုိခ်င္တပ္မက္ျခင္းသေဘာတရားျဖစ္တယ္။ အဲဒီလုုိခ်င္တပ္မက္ျခင္းသေဘာတရားမွ လုုံးဝေျပာင္းမသြားဘူး။ ဘယ္သူ႔သႏ ၱာန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ႏုုိင္ငံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ဘုုံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာဘမွန္ရင္ လုုိခ်င္ျခင္းသေဘာတရားသာျဖစ္တယ္။ အဲဒီသေဘာတရားမွ လုုံးဝေျပာင္းမသြားဘူး။ ေလာဘမွန္ရင္ လုုိခ်င္တဲ့သေဘာတရားသာျဖစ္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အစားေကာင္းတစ္ခုုကုုိစားလုုိတယ္ဆုုိရင္ အဲဒါဟာ ေလာဘျဖစ္တယ္။ အဲဒီေလာဘဟာ အာရွကေခြးမွာျဖစ္လဲ ေလာဘဲပဲ၊ ဥေရာပကေခြးမွာျဖစ္လဲ ေလာဘပဲ၊ အေမရိကားကေခြးမွာျဖစ္လဲေလာဘပဲ။ အဲလုုိ ေနရာေဒသေၾကာင့္လဲ ေျပာင္းမသြားဘူး။
နံက္ခင္းမွာလုုိခ်င္တပ္မက္လဲ ေလာဘပဲ၊ ေန႔လည္ခင္းျဖစ္လဲ ေလာဘပဲ။ ညေနခင္း ညခင္း ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလာဘဟာ လုုိခ်င္ျခင္းပဲ။ ေရွးေခတ္ကလုုိခ်င္ရင္လဲ ေလာဘ၊ ခုုေခတ္ျဖစ္လဲ ေလာဘ၊ ေနာင္ျဖစ္လဲ ေလာဘသာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလုုိ အခ်ိန္ကာလေတြေၾကာင့္လဲ ေလာဘမွန္ရင္ လုုိခ်င္ျခင္းသေဘာမွ ေျပာင္းမသြားဘူး။ အပါယ္ဘုုံမွာျဖစ္လဲ ေလာဘမွန္ရင္ လုုိခ်င္ျခင္းပဲ၊ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘုုံမွာျဖစ္ပါေစ ေလာဘမွန္ရင္ လုုိခ်င္ျခင္းသေဘာမွေျပာင္းမသြားဘူး။ ထုုိ႔အတူ တိရစ ၦာန္တစ္ေကာင္ကလုုိခ်င္ရင္လဲ ေလာဘပဲ။ ဘုုန္းၾကီးကလုုိခ်င္ရင္လဲ ေလာဘ၊ သမၼတ၊ နတ္ ျဗာဟၼာေတြကလုုိခ်င္ရင္လဲ ေလာဘပဲ၊ ပုုဂၢိဳလ္ေရးအေၾကာင္းျပဳပီးေတာ့လဲ ေလာဘရဲ့သေဘာမွလုုံးဝေျပာင္းသြားတာမဟုုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကုုိမ်က္ေမွာက္ျပဳသြားတဲ့ ရဟႏ ၱာဟာ ေလာဘစိတ္ေျပာင္းလဲသြားတာမဟုုတ္ဘူး၊ ေလာဘကုုိ အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္ သုုတ္သင္ ရွင္းလင္းပစ္လုုိက္တာသာျဖစ္တယ္။

အထက္ပါ အေျဖကုုိ နားေထာင္ျပီးေသာအခါ ေဘးနားတြင္ရွိေသာ Mikko ဟူေသာ ဒကာတစ္ေယာက္က ဤသုုိ႔ ထပ္မံ၍ ေမးလာျပန္သည္။
ေမးခြန္းးး၂။ ေျပာင္းလဲလုုိ႔ မရဘူးဆုုိတာၾကီးကုုိ ေျပာင္းလဲပစ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါ ဘယ္လုုိေျပာင္းရမလဲ?
ေျဖ၊းးး၂။ ေျပာင္းလဲလုုိ႔မရပါဘူးဆုုိမွ မင္းကဘာေၾကာင့္ေျပာင္းလဲခ်င္တာလဲ၊ အဲဒါကုုိ အျပတ္ရွင္းလင္းသုုတ္သင္ပစ္မွရမယ္။ အဲဒီလုုိ ရွင္းလင္းျပီးရင္ မင္းရဲ့ ေျပာင္းလဲပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္လဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ေပၚမလာေတာ့ဘူး။ ဘာမွမရွိေတာ့တဲ့အခါ ေျပာင္းလဲစရာလဲ မလုုိေတာ့ဘူး။ Mikko ကား ျပဳံးလွ်က္ႏႈတ္ဆိတ္သြားေလသည္။ နက္ရႈိင္းက်ယ္ေျပာလွေသာ ျမတ္ဗုုဒၶအဘိဓမၼာသမုုဒၵရာ၏ အေၾကာင္းကုုိ တီတီတာတာ မပီကလာ ခ်စ္စရာေလးမ်ား ေျပာတတ္ၾကေလျပီ။ မၾကာမီပင္ သူတုုိ႔ေဆာ့ကစားႏုုိင္ၾကလိမ့္မည္ထင္သည္။ ( ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္ )



0 comments:

Post a Comment

***ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၏အမွာစကား***