ေက်းဇူးတရားႏွင့္လုပ္ငန္းရပ္တည္ခ်က္

“ ေက်းဇူးတင္တယ္ ” ဟူေသာစကားသည္ယဥ္ေက်းေသာလူမႈအသုုိင္းအဝုုိင္းတြင္ မသုုံးမျဖစ္သုုံးရသည့္
ေဝါဟာရျဖစ္သည္။ “ ေက်းဇူးတင္တယ္ ” ဟုုေျပာဆုုိျခင္းသည္ သူတပါးက မိမိအေပၚေမတၱာေစတနာ
ျဖင့္ျပဳဖူးေသာေကာင္းမႈအေၾကြးတင္ရွိေနမႈကုုိေက်နပ္စြာ အသိမွတ္ျပဳျခင္း ထုုတ္ေဖၚဝန္ခံျခင္းပင္ျဖစ္
သည္။ ထုုိေက်းဇူးဟုု အဓိပၺါယ္ရေသာေဝါဟာရကုုိ တစ္ကမၻာလုုံးတြင္ ႏုုိင္ငံအသီးသီးမွ လူမ်ိဴးအသီးသီးသည္ အသံထြက္အမ်ိဴးမ်ိဴးျဖင့္ေျပာဆုုိေနၾကေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အိႏၵိယႏုုိင္ငံတြင္ ဒါေနးဘား ဟုုသုုံးသည္။ ဖင္လန္ႏုုိင္ငံတြင္ ကီးတုုိ႔စ္ ဟုုသုုံးသည္။ တရုုပ္တုုိ႔က ရွဲရွဲလီ ဟုုသုုံးသည္။ အဂၤလိပ္တုုိ႔က သန္႔ခယူး ဟုုသုုံး
ၾကသည္။ မည္သုုိ႔ပင္အသံထြက္ကြဲသည္ျဖစ္ေစ အဓိပၺါယ္မွာ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ တဖက္သား၏
ေမတၱာေစတနာကုုိယဥ္ေက်းစြာတုုန္႔ျပန္ၾကသည့္သေဘာခ်ည္းသာျဖစ္ၾကသည္။ တဖက္သား၏ေမတၱာ
ေစတနာႏွင့္ေဆာင္ရြက္ေပးမႈတုုိ႔ကုုိယဥ္ေက်းစြာအသိမွတ္ျပဳသည္ဟုုလည္းဆုုိႏုုိင္ေလသည္။

   ဘုုရားေဟာပါဠိေတာ္တြင္လည္း ကတညဳတ ကတေဝဒီဟူသည္ သူတပါးတုုိ႔၏ျပဳဖူးေသာေက်းဇူးကုုိ
အသိမွတ္ျပဳကာ ျပန္လည္၍ေကာင္းက်ိဴးျပဳေစရန္သင္ၾကားေပးေသာ မဂၤလာစကားျဖစ္သည္။ မွန္၏။
သူတပါးတုုိ႔က မိမိအေပၚျပဳခဲ့ဖူးေသာေက်းဇူးကုုိ ျပန္လည္၍အသိမွတ္မျပဳသူသည္ မဂၤလာရွိသူမဟုုတ္ေခ်။
တနည္းဆုုိေသာ္ စစ္မွန္၍ျမင့္ျမတ္ေသာၾကီးပြါးေၾကာင္းတရားကုုိ အမွန္တကယ္က်င့္ေဆာင္သူမျဖစ္ႏုုိင္ေခ်။ သုုိ႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံဝယ္ ေက်းဇူးကုုိသိေသာ္လည္း တုုန္႔ျပန္ဘုုိ႔အခက္ခဲႏွင့္ၾကံဳေတြ႔ရသည္လည္းရွိသည္။
ပစၥကၡျဖစ္ေပၚေနေသာအခက္ခဲေၾကာင့္ ေက်းဇူးကုုိမတုုန္႔ျပန္ႏုုိင္သည့္အခါ သုုိ႔မဟုုတ္ မ်က္ေမွာက္တြင္
အေရးၾကီးေနေသာလုုပ္ငန္းကုုိဦးစားေပးလုုပ္ကုုိင္ေနရသည့္အခါ သုုိ႔မဟုုတ္ တင္ရွိေနေသာေက်းဇူးတရား
သည္လက္ရွိလုုပ္ငန္းႏွင့္ေရာေထြး၍မျဖစ္ႏုုိင္ေသာေၾကာင့္လက္ရွိၾကံဳေတြ႔ေနရေသာလုုပ္ငန္း၏လမ္းစဥ္မွတိမ္းေခ်ာ္မသြားေစရန္ အမ်ားစုုအက်ိဴးစီးပြါး၏လုုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေရးကုုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္ရ
သည့္အခါမ်ိဴးတြင္ ေက်းဇူးကန္းသူ သုုိ႔မဟုုတ္ ရုုိင္းစုုိင္းသူ သုုိ႔မဟုုတ္ သစၥာေဖာက္သူဟုု အစြပ္စြဲခံရ
တတ္ျပန္ပါသည္။ အလြန္ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္ေသာအေျခအေနပင္ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုုိ႔ေသာအေျခအေန
မ်ိဴးကုုိၾကံဳဖူးၾကသူမ်ားမနည္းလွဟုု ထင္မိပါသည္။

  မိမိငယ္စဥ္က စာအုုပ္တစ္အုုပ္ဖတ္ဖူးသည္။ စာအုုပ္နာမည္ေတာ့မမွတ္မိပါ။ စာေရးဆရာမွာ ဆန္းလြင္
ဟုုေတာ့ထင္သည္။  ထုုိစာအုုပ္တြင္ေရးသားထားသည္မွာ တစ္ခါက ျပင္သစ္လူငယ္တစ္ေယာက္သည္
မိခင္အုုိၾကီးႏွင့္အတူတူေနထုုိင္၍ မိခင္အုုိၾကီးကုုိလုုပ္ေကြ်းကာေက်းဇူးဆပ္ေနေလသည္။ ထုုိစဥ္ဝယ္
နာဇီဂ်ာမဏီတုုိ႔မွ ျပင္သစ္ကုုိက်ဴးေက်ာ္လာေသာအခါ ဂ်ာမဏီကုုိျပန္လည္တုုိက္ထုုတ္ရန္အတြက္ ျပင္သစ္ႏုုိင္ငံသည္စစ္အင္အားလုုိအပ္လာေလသည္။ ထုုိအခါ အမ်ိဴးသားေရးအျမင္ျဖင့္ စစ္တပ္ထဲ
ဝင္ဘုု႔ိရန္ႏုုိင္ငံေတာ္မွလႈံ ႔ေဆာ္ေသာအခါ ထုုိလူငယ္သည္ေက်းဇူးတရားအတြက္ အခက္ၾကံဳရေလ
ေတာ့သည္။ “ မိဘေက်းဇူး ျမင့္မုုိရ္ဦး ” ဟူသည္ႏွင့္အညီ ျမင့္မုုိရ္ေတာင္ဦးထိပ္ထက္မက ၾကီးမား
လွေသာ ေမြးမိခင္၏ေက်းဇူးကုုိလည္းဆပ္ခ်င္သည္။ ဆပ္သင့္ေသာအခ်ိန္ခါလည္းျဖစ္သည္။ တဖန္ အမ်ိဴးသားေရးအျမင္ျဖင့္ၾကည့္လွ်င္လည္း တုုိင္းတပါး၏ကြ်န္ျဖစ္ေနရေသာ အမိျပင္သစ္ႏုုိင္ငံအတြက္ ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနျဖင့္ စစ္တပ္ထဲသုုိ႔ဝင္သင့္သည္။ အမ်ိဴးသားေရးကုုိအေျခခံေသာအျမင္ျဖင့္ ႏုုိင္ငံေတာ္၏ေက်းဇူးကုုိတုုန္႔ျပန္ေပးဆပ္ဖုုိ႔အေရးႏွင့္အနႏ ၱဂိုုဏ္းဝင္ေမြးမိခင္အုုိကုုိေက်းဇူးဆပ္ဖုုိ႔
အေရးဟူေသာ ထုုိႏွစ္မ်ိဴးအၾကားတြင္ ထုုိလူငယ္သည္ဗ်ာမ်ားရေလေတာ့သည္။ တစ္ခုုခုုကုုိစြန္႔လႊတ္
ရေတာ့မည္။

  လက္ရွိတစ္မ်ိဴးသားလုုံး တုုိင္းတပါး၏ကြ်န္သေပါက္ဘ၀ေရာက္ေနေသာအေျခအေနဆုုိးမွလြတ္ေျမာက္
ႏုုိင္ေစရန္ အမ်ိဴးသားေရးအတြက္ ေက်းဇူးကုုိဆပ္လွ်င္ မိခင္အုုိသည္ဒုုကၡျဖစ္ရရွာေတာ့မည္။ သုုိ႔မဟုုတ္ မိခင္အုုိကုုိေက်းဇူးဆပ္လွ်င္ ႏုုိင္ငံေတာ္ႏွင့္အမ်ိဴးသားေရးအတြက္ သစၥာမဲ့ရာက်မည္။ အမ်ိဴးမခ်စ္သူ အမ်ိဴးသားေရးေက်းဇူးကန္းသူအျဖစ္ စြပ္စြဲမႈကုုိခံရေပေတာ့မည္။ သုုိ႔ဆုုိလွ်င္မည္သည့္လမ္းကုုိေရြးခ်ယ္ရ
မည္နည္း။ အလြန္ဆုုံးျဖတ္ရခက္ေသာ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္အေျခအေနပင္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ ထုုိလူငယ္သည္
ျပတ္သားစြာဆုုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုုိက္သည္။ အနႏ ၱဂုုိဏ္းဝင္ေမြးမိခင္အုုိကုုိခ်စ္ေသာ္လည္း တစ္မ်ိဴးသားလုုံး
ကြ်န္သေပါက္ေအာက္မွလြတ္ေျမာက္ႏုုိင္ေရးအတြက္ အမ်ိဴးသားေရးခ်စ္စိတ္ျဖင့္ စစ္တပ္ထဲသုုိ႔ဝင္ခဲ့သည္။ မိခင္အုုိချမာဝမ္းနဲပက္လက္ခံစားရင္း ဒုုကၡအခက္ခဲမ်ားႏွင့္တစ္ဦးတည္းအေဖၚမဲ့စြာက်န္ရစ္ခဲ့ရရွာသည္။ သုုိ႔ေသာ္ မိခင္အုုိသည္သာမန္မိခင္အုုိေတာ့မဟုုတ္။ အမ်ိဴးသားေရးအျမင္ရွိသည္။ အမ်ိဴးသားေရးခ်စ္စိတ္
အျပည့္အဝရွိသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ သူမ၏သားစစ္တပ္ထဲဝင္သြြားျခင္းကုုိအျပစ္မတင္။ မိဘေက်းဇူးကန္းသူဟုု
လည္းမျမင္။ သူမတုုိ႔သားအမိႏွစ္ေယာက္အေပၚဝယ္ က်ေရာက္လာေသာအမ်ိဴးသားေရးတာဝန္ကုုိ စြမ္းႏုုိင္ေသာသားကေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟုုသာျမင္သည္။ အမ်ိဴးသားေရး
အတြက္သေဘာထားၾကီးေသာ အျမင္က်ယ္ေသာမိခင္ပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မိခင္အုုိသည္ အမ်ိဴးသားေရးအျမင္ကုုိမျမင္တတ္ဘဲ အမ်ိဴးခ်စ္စိတ္လည္းမရွိပါဘဲ သေဘာထားေသးသိမ္စြာ အတၱ
ဆန္ဆန္ျဖင့္သူမကုုိလုုပ္ကုုိင္ေကြ်းေမြးမႈမျပဳေသာသားကုုိ အျပစ္ျမင္ပါလွ်င္ ထုုိအျမင္သည္ မိခင္
အတြက္ျဖစ္ေစ သားအတြက္ျဖစ္ေစ ႏုုိင္ငံအတြက္ျဖစ္ေစ လွပေသာ ေလးစားထုုိက္ေသာ မွန္ကန္ေသာ ဂုုဏ္ယူစရာေကာင္းေသာအျမင္မျဖစ္ႏုုိင္ေတာ့ေခ်။

   စာဖတ္သူူမ်ားလည္း ဤကဲ့သုုိ႔ေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္အလားတူေသာ အခက္ခဲမ်ားၾကံဖူးၾကမည္
ထင္သည္။ စာဖတ္သူတုုိ႔ကုုိယ္တုုိင္မၾကံဴဘူးသည့္တုုိင္ ျမင္ဖူး ၾကားဖူးၾကမည္မွာေတာ့အမွန္ပင္ျဖစ္
သည္။ စာေရးသူကုုိယ္တုုိင္လည္းၾကံဳေတြ႔ဖူးပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိတုုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဴးမ်ားသည္ ေက်းဇူးတရားဟူေသာေဝါဟာရႏွင့္အဓိပၺါယ္ကုုိ ေနရာမွန္ကန္စြာမသုုံးတတ္ၾကဟုုထင္သည္။
မိမိတုုိ႔စိတ္တုုိင္းမက် အလုုိဆႏၵႏွင့္မကုုိက္ညီလွ်င္ သုုိ႔မဟုုတ္ ခုုိင္းသည့္အတုုိင္းမလုုပ္လွ်င္ ေက်းဇူးကန္းသည္၊ သစၥာေဖာက္သည္ဟုုစြပ္စြဲကာ မေခၚႏုုိင္မေျပာႏုုိင္ျဖစ္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြမ်ားအျဖစ္မွ သူစိမ္းမ်ားျဖစ္သြားၾကသည္။ အခ်ိဳ ႔ဆုုိလွ်င္ ရန္သူပင္ျဖစ္သြားသည့္အေျခအေနသုုိ႔ေရာက္ၾကသည္။ ဤသိုု႔ျဖစ္ရျခင္း၏အေၾကာင္းကုုိရွာေသာ္ ၁။ သေဘာထားေသးသိမ္ျခင္း၊ ၂။ personal and professional ဟူေသာပုုဂၢိဳလ္ေရးႏွင့္လက္ရွိလုုပ္ငန္းကုုိေျပလည္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ရမႈကုုိ မကဲြျပား မခြဲျခားဘဲ ေရာေထြးကာယူဆၾကျခင္း ဟူေသာအေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္သည္ အဓိကျဖစ္သည္ဟုုယူဆမိသည္။ မိမိအျမင္တြင္ ေက်းဇူးတရားဟူသည္ ပုုဂၢိဳလ္ေရး personal ႏွင့္အဓိကပုုိသက္ဆုုိင္ျပီးလွ်င္ လက္ရွိ
အခက္ခဲကုုိေျပလည္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ရမႈ professional ဟူသည္ ေက်းဇူးတရားထက္လုုပ္ငန္း
ရပ္တည္ခ်က္ကုုိဦးစားေပးရမႈႏွင့္ပုုိ၍သက္ဆုုိင္သည္ဟုုျမင္သည္။

  ပုုဂၢိဳလ္ေရးေက်းဇူးတရားႏွင့္လုုပ္ငန္းရပ္တည္ခ်က္ကုုိ ထုုိသိုု႔ခြဲျခားမျမင္ဘဲ ေရာေထြးျမင္ပါက ေက်းဇူးတရားဟူသည္ ဘဝ၏ေထာင္ေခ်ာက္ သုုိ႔မဟုုတ္ ဘဝ၏အက်ဥ္းေထာင္ျဖစ္လာေလသည္။ တနည္းဆုုိေသာ္ ေက်းဇူးတရားဟူေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္ဝယ္ ေက်းဇူးခံဖူးေသာသူကုုိ ေက်းဇူးျပဳဖူးေသာသူက သူ၏အတၱအက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းခ်ေလေတာ့ည္။ေက်းဇူးျပဳဖူးေသာသူသည္ “ ငါ့ေက်းဇူးေတြ သူ႔ဆီမွာအမ်ားၾကီးရွိတာပဲ ” ဟူေသာအတၱမာနစိတ္ျဖင့္ ေက်းဇူးခံဖူးေသာသူကုုိ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႔ကာခ်ဳပ္ကုုိင္ေလေတာ့သည္။ ထုုိသုုိ႔ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ျဖင့္ အက်ဥ္းက်ခံလုုိက္ရေသာ ေက်းဇူးခံသည္ သူ၏ အယူအဆႏွင့္အေတြးအေခၚမ်ား၊ အေျပာအဆုုိမ်ားႏွင့္
ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္လည္း အက်ဥ္းက်ကာႏြံနစ္ရေလေတာ့သည္။ ထုုိအခါ ထုုိေက်းဇူးခံဖူးသူ၏
ဘဝသည္လည္းေကာင္း ထုုိသူ၏အစြမ္းအစမ်ားသည္လည္းေကာင္း ထုုိသူႏွင့္သက္ဆုုိင္ေသာ အဝန္းအဝိုုင္းသည္လည္းေကာင္း လြတ္လပ္မႈတုုိ႔ေပ်ာက္ဆုုံးကာတုုိးတက္မႈအခြင့္အလမ္းတုုိ႔သည္လည္း ပိတ္ပင္ခံလုုိက္ရသလုုိျဖစ္ရေတာ့သည္။ ဤကဲ့သုုိ႔အေျခအေနမ်ိဴးမ်ား မ်ားျပားလာသည့္အခါ တစ္ဦးခ်င္းမွသည္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအထိ၊ တဖန္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမွသည္  ႏုုိင္ငံေတာ္အထိ
နစ္နာေလေတာ့သည္။

   မိမိတုုိ႔ႏုုိင္ငံတြင္ ပုုဂၢိဳလ္ေရးရာမ်ားကုုိ ေက်းဇူးတရားအျဖစ္ေရွ႔တန္းတင္ကာအသားေပးမႈေၾကာင့္
လုုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္သူတုုိ႔သည္ထုုိက္တန္ေသာေနရာတြင္မရွိေတာ့ေခ်။ ထုုိအခါလုုပ္ငန္းေအာင္ျမင္မႈ
တုုိ႔သည္အျမဲေနာက္က်ခဲ့ရေတာ့သည္။  ဤသိုု႔ေက်းဇူးတရားဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ပုုဂၢိဳလ္ေရးကုုိ
ေရွ႔တန္းတင္ျခင္းသည္ အဂတိလုုိက္စားဘုုိ႔အတြက္ ထပ္မံ၍လမ္းပြင့္သြားေစခဲ့သည္ဟုုလည္းဆုုိခ်င္သည္။ အဆုုိပါ ပုုဂၢိဳလ္ေရးႏွင့္လုုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ရမႈအေနအထားကုုိမခြဲျခားဘဲ ေရာေထြးကာက်င့္သုုံးျခင္းေၾကာင့္
 ႏုုိင္ငံသည္ယခုုကဲ့သုုိ႔ေနာက္က်ခဲ့ရသည္ဟုုလည္းဆုုိခ်င္သည္။ ဆုုိလုုိသည္မွာ ပုုဂၢိဳလ္ေရးက်းဇူးကုုိ
ေခါင္းစဥ္တပ္၍ လုုပ္ငန္းနယ္ပယ္တြင္ပုုဂၢဳိလ္ေရးကုုိေရွ ႔တန္းတင္ဦးစားေပးလာၾကသည္။ ေနာက္ျပီး သူ႔လူကုုိယ့္လူဟူ၍ခြဲျခားကာလူဆြယ္၍ လူေမြးၾကေတာ့သည္။ အမွန္စင္စစ္ လူကုုိေမြးရမည္ျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူ႔လူကိုုယ့္လူအျဖစ္ေမြးရမည္မဟုုတ္ဘဲ ႏုုိင္ငံေတာ္အတြက္ သုုိ႔မဟုုတ္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအတြက္ လုုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈဆုုိင္ရာမ်ားတုုိးတက္ေအာင္ အရည္အေသြးျပည့္ဝသူမ်ားေမြးထုုတ္ေပးရမည္ျဖစ္
သည္။ ထုုိသုုိ႔မဟုုတ္မူဘဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ကုုိယ္က်ိဴးစီးပြါးအတြက္ သုုိ႔မဟုုတ္ မိမိ၏ကုုိယ္က်ိဴးစီးပြါး
အတြက္  လူေမြးျခင္းသည္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုအတြက္ သုုိ႔မဟုုတ္ ႏုုိင္ငံေတာ္ႏွင့္လူထုုအတြက္
ေရတုုိေရာေရရွည္ပါအလြန္နစ္နာေလသည္။

         ေက်းဇူးတရားဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ပုုဂၢိဳလ္ေရးေရွ ႔တန္းတင္မႈအားၾကီးလာေသာအခါ ထုုိေရွ႔တန္းေရာက္လာေသာသူသည္ မိမိျဖစ္ခ်င္ေသာအတၱစိတ္ဆႏၵျဖင့္ေက်းဇူးတရားကုုိခ်ည္ေႏွာင္
ကာေစစားေတာ့သည္။ ထုုိအခါ ထုုိပုုဂၢိဳလ္၏ ဆႏၵသည္ လက္ရွိၾကံဳေတြ႔ေနရေသာလုုပ္ငန္းအေျခအေန
မ်ားႏွင့္မကုုိက္ညီေတာ့ဘဲ ဆက္လက္လုုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေသာလုုပ္ငန္းအတြက္အေႏွာက္အယွက္
ၾကီးစြာျဖစ္ရေလသည္။ ထုုိ႔ျပင္ တာဝန္ယူလုုပ္ေဆာင္ၾကရေသာသူမ်ားအတြက္လည္း အခက္အခဲအက်ပ္
အတည္းကုုိျဖစ္ေစေလေတာ့သည္။ သုုိ႔ဆုုိလွ်င္ေက်းဇူးရွင္ကုုိ ေက်းဇူးမဆပ္ရေတာ့ျပီေလာဟုု ေစာေၾကာ
ဖြယ္ရွိျပန္သည္။ ေက်းဇူးရွင္ကုုိ ေက်းဇူးဆပ္ရမည္သာျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုုကုုိ အခက္အခဲမျဖစ္ေစေသာ ေက်းဇူးဆပ္မႈမ်ိဴးသာျဖစ္သင့္သည္။  အမွန္စင္စစ္ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းဟူသည္
လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုုကုုိအခက္အခဲမျဖစ္ေစလွ်င္ သုုိ႔မဟုုတ္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုု၏ အက်ိဴးစီးပြါးကုုိမထိခုုိက္လွ်င္ သုုိ႔မဟုုတ္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုကုုိ အသုုံးခ်ရာမေရာက္လွ်င္ ေက်းဇူးရွင္၏ဆႏၵကုုိ ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနျဖင့္ လုုိက္ေလ်ာသင့္ေလသည္။ ထုုိသုုိ႔မဟုုတ္မူဘဲ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုုကုုိ ထုုိသူ၏ကုုိယ္က်ိဴးႏွင့္အတၱဆႏၵအတြက္ အသုုံးခ်ရာေရာက္ပါက မလုုိက္ေလ်ာသင့္ေခ်။

   အထူူးသျဖင့္ မိမိလက္ရွိေဆာင္ရြက္ေနရေသာ လုုပ္ေနေသာလုုပ္ငန္းသည္
၁။ မွန္လည္းမွန္မည္၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္လည္း  ေကာင္းက်ိဴးရွိမည္၊ အမ်ားစုုကလည္းၾကိဳက္မည္
ဆုုိလွ်င္လည္းေကာင္း ၂။ မွန္လည္းမွန္မည္၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္လည္း  ေကာင္းက်ိဴးရွိမည္၊ သုုိ႔ေသာ္
အမ်ားကမၾကိဳက္ မႏွစ္သက္ဆုုိလွ်င္လည္းေကာင္း ဤႏွစ္ခ်က္တြင္ တစ္ခ်က္ခ်က္ႏွင့္ညီလွ်င္ ဆက္လက္လုုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေသာ အလုုပ္ကုုိသာဦးစားေပးသင့္သည္။ ေက်းဇူးရွင္၏ဆႏၵကိုု ငဲ့ကြက္စရာမလုုိဟုု ခံယူသည္။ နားလည္သည္။ ဤလမ္းစဥ္အတုုိင္းသာ စြမ္းႏုုိင္သေလာက္ေလွ်ာက္
လွမ္းခဲ့သည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ မိမိအလုုပ္လုုပ္သည့္အခါ မိမိကုုိေက်းဇူးျပဳဖူးေသာသူမ်ားႏွင့္ မၾကာခဏ ထိပ္တုုိက္ရင္ဆုုိင္ရေလ့ရွိသည္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာအၾကံဆုုိးျဖင့္မဟုုတ္ဘဲ စည္းကမ္းနည္းလမ္းႏွင့္အညီ အမ်ား၏သေဘာတူညီမႈကုုိရယူကာဆုုံးျဖတ္၍ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ခ်ည္း
သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံလည္းမတင္းပါ။ ေနာက္ဆံလည္းမတင္းသည့္အျပင္ စိတ္ဓာတ္အင္အား
သည္ပင္ပုုိ၍တုုိးပြါးရပါသည္။

 သုုိ႔ေသာ္ ေက်းဇူးရွင္ကုုိေက်းဇူးမဆပ္ရဟုုမဆုုိလုုိပါ။ သင့္ေလ်ာ္သည့္အခ်ိန္ သင့္ေလ်ာ္သည့္အရာဝယ္ မိမိ၏ကုုိယ္ပုိင္တရားမွ်တေသာနည္းမ်ားျဖင့္သာ ေက်းဇူးဆပ္သင့္သည္။ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုုကုုိ ခုုတုုံးလုုပ္၍ျဖစ္ေစ သုုိ႔မဟုုတ္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုခုုကုုိ အသုုံးခ်၍ျဖစ္ေစ အမ်ားစုုကုုိနစ္နာေအာင္
ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးမဆပ္သင့္ဟုု ခံယူသည္။ နားလည္က်င့္သုုံးသည္။ မိမိတုုိ႔ ျမန္မာ့လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအတြင္းဝယ္ ေက်းဇူးတရားျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ကာ အက်ဥ္းခ်ေသာအစဥ္အလာမွ လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ၊ ေက်းဇူးရွင္မ်ားကလည္း သေဘာထားၾကီးၾကီး အျမင္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏုုိင္ၾကပါေစဟုု တမ္းတမ္းတတ ဆုုေတာင္းမိသည္။ အမိျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားလည္း
ဆုုိးေမြအားလုုံးမွလြတ္ေျမာက္ၾက၍ ေကာင္းေမြမ်ားကုုိဖန္တီးကာ ရယူႏုုိင္ၾကပါေစဟုုလည္း ထပ္ဆင့္ဆုုေတာင္းေနမိပါေတာ့သည္။