ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ( ၂၉ ) နိဂုံးပုိင္း ၊ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသုံးဆယ္

မိမိသည္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေပၚလာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရားတုိ႔ကုိ ဇစ္ဇစ္ျမစ္ျမစ္ ဂဃနဏ တိက်စြာသိရွိနိဳင္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မိမိဥာဏ္စြမ္းမီသမွ်ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ထုိသုိ႔တင္ျပရာတြင္လည္း စာဖတ္သူအေနျဖင့္ ဆက္လက္၍ ရိပ္စားမိဘုိ႔ စဥ္းစားမိေစဘုိ႔
 ေခတ္၏အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ယွဥ္တြဲ၍တင္ျပခဲ့ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာသည္ လူသား၏ၾကိဴးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္သာျဖစ္ေပၚလာျပီးလွ်င္ လူ႔အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ လူသား၏ေန႔စဥ္ဘဝျဖစ္စဥ္မ်ား အားလုံးတုိ႔ႏွင့္တုိက္ရုိက္ထိေတြ႔ပတ္သက္ေသာ ဘာသာျဖစ္ေၾကာင္းသိေစလုိေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ လူ႔ေလာကတြင္ျဖစ္ျဖစ္သမွ် ပ်က္ပ်က္သမွ် အရာရာအားလုံးသည္ လူသားတြင္သာ အဓိကအားျဖင့္တာဝန္ရွိ၏။ လူသားမ်ားသည္သာတာဝန္ယူၾကရမည္ျဖစ္၏။ တာဝန္ခံၾကရမည္ျဖစ္၏။ လူ႔စြမ္းအား လူ႔တန္ခုိး လူ႔တန္ဘုိးႏွင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ကုိ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ထိေရာက္ေအာင္ အသုံးခ်ႏုိင္ရန္ နည္းလမ္းေပးခဲ့ေသာဘာသာသည္ ဗုဒၶဘာသာပင္ျဖစ္၏။ အဘယ္အတုိင္းအတာထိ ေရာက္ေအာင္အသုံးျပဳႏုိင္သနည္းဆုိလွ်င္ ေလာကီအဆင့္အေနျဖင့္ ယေန႔ကမၻာတြင္ အင္အားအၾကီးဆုံးႏုိင္ငံၾကီးမ်ား အဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားထက္ သာလြန္ျမင့္မားေသာ စၾကၤာဝေတးမင္းျဖစ္သည္အထိ အသုံးခ်ႏုိင္၏။ ေလာကုတၱရာအေနျဖင့္ ဘုရားျဖစ္သည့္အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ အသုံးျပဳႏုိင္၏။ က်န္ေသာ အတုိင္းအတာ အဆင့္အတန္းမ်ားထိကုိကား ေျပာဖြယ္ရာအထူးမရွိေတာ့။ မိမိတုိ႔ဆႏၵရွိသလုိ အသုံးျပဳႏုိင္ က်င့္ႏုိင္ပါ၏။ ယေန႔ကမၻာဝယ္ လူသားအရင္းအျမစ္ကုိ မည္သည့္အတုိင္းအတာထိ အသုံးခ်ၾကသနည္း။ မည္သည့္နယ္ပယ္တြင္ အသုံးျပဳၾကသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ကုိ လုိအပ္သနည္း စသည့္စသည့္ လူမႈျပႆနာမ်ား၏ အေျဖကုိ ဗုဒၶဘာသာက တိက်ေသခ်ာေရရာစြာေပးပါသည္။ (ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အခန္းဆက္ျဖင့္ အက်ယ္ေရးပါမည္)။ ဤသုိ႔စသည္ျဖင့္ ဆက္လက္စဥ္းစားႏုိင္ေစရန္ ဤ ဗုဒၶဘာသာ ဇစ္ျမစ္ ဟူေသာ စာတမ္းငယ္ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍တင္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုတင္ျပလုိသည္မွာ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသုံးဆယ္အေၾကာင္းႏွင့္ နိဂုံးပုိင္းျဖစ္ပါသည္။ ပါရမီဆယ္ပါးအေၾကာင္းကုိေတာ့ စာဖတ္သူနားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ျပီးျဖစ္မည္ဟု မိမိယုံၾကည္ပါသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ အျပားသုံးဆယ္ ဟူသည္အဘယ္နည္း။ စင္စစ္ဤသုိ႔.......။ ဒါနပါရမီကုိ ထပ္မံပုိင္းျခားၾကည့္လုိ္က္ပါက သုံးမ်ိဴးေတြ႔ရမည္ျဖစ္၏။
          (၁) ဒါနပါရမီ၊ (၂) ဒါနဥပပါရမီ၊ (၃) ဒါနပရမတၳပါရမီ ဟူ၍။ ထုိထြင္ (၁)အရ ဒါနပါရမီဟူသည္ ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္မသက္ဆုိင္ေသာ ျပင္ပအရာဝတၳဳမ်ားကုိ လႈဒါန္းျခင္းျဖစ္၏။ အေသးစားပုိင္ဆုိင္ပစၥည္းမ်ားကုိလႈသည္မွစ၍ တုိင္းျပည္ကုိလႈျခင္း သားမယားကုိလႈျခင္းတုိ႔သည္ ဒါနပါရမီျဖစ္၏။ (၂) အရ ဒါနဥပပါရမီဟူသည္ မိမိ၏ မ်က္စိ နား ႏွာ ေခ် လက္ အသဲ ေက်ာက္ကပ္စသည့္စသည့္ ခႏၶာကုိယ္၏ အစိတ္အပုိင္းမ်ားကုိ ေလာကအတြက္ စြန္႔လႈျခင္းျဖစ္၏။ (၃)အရ ဒါနပရမတၳပါရမီဟူသည္ လုိအပ္ပါက ေလာကအတြက္ မိမိ၏အသက္ကုိပင္စြန္႔လႈျခင္းျဖစ္၏။ ဤေနရာ၌ အသက္ကုိစြန္႔တုိင္း ဒါနပရမတၳပါရမီမဟုတ္ေခ်။ ဝါဒဆုိးတစ္ခုခု၏ မႈိင္းမိမႈေၾကာင့္ ေဒါသကုိအေျခခံ၍ အသက္ေသခံ၍ ဗုံးခြဲျခင္း တုိက္ပဲြဝင္ျခင္းစသည္တုိ႔သည္ ေလာကကုိ ထိခုိက္ေစေသာေၾကာင့္ ဒါနပရမတၳပါရမီမဟုတ္ေၾကာင္း အထူးသတိျပဳရမည္ျဖစ္၏။ ေလာက၏ ေကာင္းက်ိဴးအတြက္ မည္သူ႔ကုိမွ်မထိခုိက္မနစ္နာေစဘဲ ေဒါသစိတ္ မာနစိတ္ ငါ့ႏုိင္ငံ ငါ့လူမ်ိဴး ဟူေသာ ငါ ငါ ငါ စိတ္မ်ားလုံးဝမပါဘဲ ေလာကအတြက္ ေမတၱာသက္သက္ျဖင့္ အသက္ေပးစြန္႔လႊတ္ျခင္းသည္သာ ဒါနပရမတၳပါရမီျဖစ္ပါ၏။ ဤသုိ႔ ဒါနႏွင္႔ပတ္သက္၍ သုံးမ်ိဴးသုံးစားထြက္လာ၏။ ထုိ႔အတူ သီလႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သုံးမ်ိဴးသုံးစားပင္ထြက္လာ၏။ (၁) သီလပါရမီ၊ (၂) သီလဥပပါရမီ၊ (၃) သီလပရမတၳပါရမီ ဟူ၍ျဖစ္၏။ (၁)အရ သီလပါရမီဟူသည္ အထက္သီလပါရမီခန္းတြင္ရွင္းျပခဲ့သည့္အတုိင္းပင္ျဖစ္၏။ (၂)အရ သီလဥပပါရမီဟူသည္ မိမိ၏ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အထိခုိက္ခံ၍ သီလကုိေစာင့္သုံးျခင္းျဖစ္၏။ သီလေစာင့္ျခင္းေၾကာင့္ က်မၼာေရးထိခုိက္မည္ဆုိလွ်င္ ထိခုိက္ပါေစ၊ နားထုိင္းသြားမည္ဆုိိလွ်င္ ထုိင္းပါေစ သီလကုိေတာ့ လုံးဝအပ်က္မခံ၊ မေပါက္ၾကားေအာင္ ေစာင့္ထိန္းေသာသီလမ်ိဴးျဖစ္၏။ (၃)အရ သီလပရမတၳပါရမီဟူသည္ အသက္ေသခံရဲသည္အထိ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းတည္း။ ဤသုိ႔သီလႏွင့္စပ္သျဖင့္လည္း သုံးမ်ိဴးသုံးစားအျပားထြက္လာ၏။ က်န္ေသာပါရမီတုိ႔ကုိ စာဖတ္သူခ်ဲ႔ထြင္နားလည္ႏုိင္ေလာက္ျပီျဖစ္၍မေရးေတာ့ပါ။ ဤသုိ႔ ပါရမီဆယ္ပါးကုိတည္၍ အျပားသုံးပါးႏွင့္ေျမွာက္ပြါးပါက ပါရမီဆယ္ပါးသည္ အျပားသုံးဆယ္ျဖစ္လာ၏။ ဤသည္ကုိပင္ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသုံးဆယ္ ဟူ၍ေခၚဆုိပါ၏။ အထက္ပါဆုိခဲ့ျပီးသည့္ ပါရမီဆယ္ပါးျပည့္စုံရုံမွ်ျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ျပီေလာ။ မျဖစ္ေသးေခ်။ လုံးဝမျဖစ္ႏုိင္ေသးေခ်။ မည္သည့္အလုပ္ကုိဆက္လုပ္ရေသးသနည္းဟူမူ မစၨ်ိမပဋိပဒါေခၚ ႏွစ္ဘက္စြန္းလြတ္လမ္းစဥ္ကုိအေျခခံ၍ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကုိ စီးျဖန္းပြါးမ်ားရ၏။ ထုိမွတစ္ဆင့္တက္၍ ဝိပႆနာကုိ ပြါးမ်ားရျပန္၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ကပိလဝတၳဳျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဓန၏သား၊ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ က အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘီဟာျပည္နယ္ ဗုဒၶဂယာအရပ္ရွိ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္ဝယ္ သိစရာမွန္သမွ် ၾကြင္းမဲ့ဥႆံု အကုန္အစင္သိျမင္ေတာ္မူေသာ သဗၺညဳတဥာဏ္ရွင္ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ယခုႏွစ္လာမည့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း၂၆၀၀ တိတိျပည့္ေသာႏွစ္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ မိမိ၏စာတမ္းငယ္ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကာ သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္
ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေပၚလာျခင္း၏ အေၾကာင္းမ်ားမွာ
၁။လူသား၏ရင္တြင္း၌ရွိေသာ မဟာကရုဏာ
၂။ ပါရမီဆယ္ပါး၊ (ထုိပါရမီဆယ္ပါးကုိထပ္မံ၍ခ်ဳပ္လွ်င္ ကရုဏာႏွင့္ပညာ ႏွစ္မ်ိဴးသာျဖစ္၏)
၃။မစၨ်ိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္ကုိအေျခခံေသာ အာနာပါနကမၼ႒ာန္း
၄။မစၨ်ိမပဋိပဒါလမ္းစဥ္ကုိအေျခခံေသာ ဝိပႆနာကမၼ႒ာန္းတုိ႔ျဖစ္၏။ ဤမွ်ဆုိလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာသည္ လူသား၏ စစ္မွန္ေသာ ကရုဏာႏွင့္ပညာတုိ႔ကုိ အရင္းခံ၍ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္း စာဖတ္သူ ေကာင္းေကာင္းသိႏုိင္ေပျပီ။ ထုိ႔ျပင္ ဖန္ဆင္းျခင္းျဖင့္ ေပၚေပါက္လာေသာဘာသာမဟုတ္ဘဲ လူသားေကာင္းက်ိဴးျပဳလုပ္ငန္းျဖစ္သည့္ပါရမီလုပ္ငန္းတုိ႔ကုိ အဟုတ္တန္းက်င့္ၾကံ အားထုတ္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းအထူးသတိျပဳဘုိ႔လုိ၏။ တန္ခုိးအဓိကေၾကာင့္ဘုရားျဖစ္လာသည္လည္းမဟုတ္။ အရဟတၱမဂ္ ဖုိလ္ဟူေသာ ပညာပဓာနေၾကာင့္သာ ဘုရားျဖစ္လာျခင္းျဖစ္၏။ လူျပိန္းၾကိဳက္ျဖစ္ေသာ တန္ခုိးကုိအသုံးျပဳ၍လည္း ဘာသာဝင္ျဖစ္ေအာင္မဲဆြယ္စည္းရုံးျခင္း လုံးဝမရွိခဲ့သလုိ လာဘ္လာဘမ်ားျဖင့္ ေပးကမ္းဖ်ားေယာင္းျခင္းျဖင့္လည္း ဘာသာဝင္အျဖစ္ဘယ္ေသာအခါကမွ် မသိ္မ္းသြင္းခဲ့။ စစ္အင္အားကုိအသုံးျပဳ၍ တစ္ျခားဘာသာမ်ားကုိ အဓမၼႏွိပ္ကြပ္ဖ်က္ဆီးျခင္းျဖင့္လည္း အဘယ္မည္ေသာအခါကမွ် သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားမလုပ္ခဲ့။ ထု႔ိျပင္ ဗုဒၶဘာသာသည္ ကရုဏာႏွင့္ပညာတုိ႔ကုိအေျခခံ၍ ေလာကၾကီးအတြက္စတင္စြန္႔လႊတ္က်င့္ၾကံခဲ့၍ ေလာက၏ အရာရာအားလုံးတုိ႔ထက္သာလြန္ေသာ အရဟတၱမဂ္ဖုိလ္ပညာျဖင့္နိဂုံးခ်ဳပ္၏။ ေကာင္းကင္ဘုံဟူသည္ ဗုဒၶဘာသာအလုိအရ တမ္းတမက္ေမာအပ္ေသာအရာမဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံထက္ျမင့္ျမတ္ေသာ အရဟတၱမဂ္ဖုိလ္ဟူေသာဥာဏ္ပညာကုိရရွိေရးကုိသာ လမ္းညႊန္၏။ အထက္ဆုိခဲ့ပါ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ အခ်က္ေလးခ်က္တြင္ ပါရမီဟူသည္ စူပါမင္း တန္ခုိးရွင္တုိ႔ႏွင့္သာသက္ဆုိင္သည့္သေဘာတရား က်င့္စဥ္မဟုတ္။ မည္သူမဆုိ က်င့္ႏုိင္၏။ မည္သူမဆုိပါရမီရွင္ျဖစ္ႏုိင္၏။ တစ္ဖန္ ပါရမီဟူသည္ ယေန႔တြင္က်ယ္ေနေသာ Social Welfare Activities ဟုေခၚဆုိသည့္  လူမႈသာယာဝေျပာေရးလုပ္ငန္းတုိ႔ကုိ ကရုဏာႏွင့္ပညာတုိ႔ျဖင့္အရင္းတည္၍ စြန္႔လႊတ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ပါရမီဆယ္ပါးကုိ ေသခ်ာစြာသုံးသပ္ၾကည့္ပါက လူမႈသာယာဝေျပာေရးလုပ္ငန္းမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိႏုိင္ေပမည္။ ကမၼ႒ာန္းတရားတုိ႔ကား အမ်ားနားလည္ထားၾကသည့္ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္မႈျဖစ္သည့္ လႈမႈသာယာဝေျပာေရးထက္ေက်ာ္လြန္သြားေသာ စိတ္ပုိင္းသာယာဝေျပာေရးလုပ္ငန္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၏ဇစ္ျမစ္သည္ ကရုဏာႏွင့္ပညာႏွစ္ပါးကုိအေျခခံ၍ ေလာက၏ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာဖြံ႔ျဖိဴးမႈႏွင့္ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖြ႔ံျဖိဴးမႈတုိ႔ကုိ ကုိယ္က်ိဴးမဖက္ ေမတၱာသက္သက္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏ဟုလည္း တနည္းမွတ္ယူႏုိင္ပါ၏။ ဖန္ဆင္းျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပ၍ အေၾကာက္တရားျဖင့္ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခုိင္းေသာဘာသာမဟုတ္။ ဘာကုိမွ် ဘယ္သူ႔ကုိမွ် ေၾကာက္စရာမလုိဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္စိတ္ အားကုိးစိတ္ ေမတၱာစိတ္မ်ားတုိးပြါးရင့္က်က္လာေအာင္ သင္ၾကားေပးေသာဘာသာျဖစ္၏။ ေလာက၏အရာရာကုိ အမွန္အတုိ္င္း အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့စြာ ေဝဘန္ဆန္းစစ္သုံးသပ္တတ္ေအာင္သင္ၾကားေပးေသာ ပညာေရးစံနစ္တစ္ခုလည္းျဖစ္၏။  ေလာက၏ ပညာရပ္အားလုံးထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ အျမင့္ဆုံးေသာဥာဏ္ပညာကုိရရွိရန္ သင္ၾကားေပးေသာ ဘာသာလည္းျဖစ္၏။ လူသားအဓိကဘာသာျဖစ္၏။ လူသားသည္သာပဓာနျဖစ္၏။ အခရာျဖစ္၏။ လူသားသည္သာ သဘာဝေလာကၾကီးကုိ မိမိတုိ႔အလုိရွိသလုိ ဖန္တီး၏။ လူသားကုိ စၾကၤာဝေတးမင္းျဖစ္သည္အထိလည္းျမွင့္တင္၏။ ဘုရားျဖစ္သည္အထိလည္းလမ္းညႊန္၏။ ယေန႔ေျပာေနေသာ လူ႔အခြင့္အေရးအျပည့္အဝရွိေသာဘာသာျဖစ္ေခ်၏တကား။ ဤကဲ့သုိ႔ စၾကၤာဝေတးမင္းျဖစ္သည္အထိ၊ ဘုရားျဖစ္သည္အထိ လမ္းညြန္သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးရွိသည့္ဘာသာမ်ား ဝါဒမ်ား ဤကမၻာဤစၾကၤာဝဠာဝယ္ အဘယ္မည္ေသာေနရာတြင္ရွိႏုိင္ပါမည္နည္း။ အဘိဓမၼာတရားကဲ့သုိ႔ သဘာဝတရား၏အရာရာကုိ ရွင္းလင္းစြာေဖၚထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ပညာရပ္မ်ားပါဝင္သည့္ဘာသာကုိ ဤကမၻာဝယ္ ရွာေဖြၾကည့္စမ္းပါေလာ့။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ဓမၼမ်ားမွတပါး အျခားတြင္ လုံးဝေတြ႔ႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း မိမိရဲရဲၾကီး ေျပာလုိက္ပါ၏။ လူသားကုိ ပဓာနျပဳ၍ စၾကၤာဝေတးမင္းအဆင့္၊ ထုိ႔ထက္ ဘုရားအဆင့္ထိ လူသားတန္ဘုိုးကုိ ညႊန္ျပခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးကုိထိုမွ်အထိေပးေသာ ပြင့္လင္းေသာဘာသာႏွင့္ဝါဒမ်ား ဤကမၻာ ဤစၾကၤာဝဠာဝယ္ ဗုဒၶဘာသာမွတစ္ပါး ဘယ္ေနရာမွ် ရွာ၍ေတြ႔ႏုိင္မည္မဟုတ္ေတာ့။ သုိ႔ျဖစ္၍ မိမိတုိ႔ကုိးကြယ္ေနေသာဗုဒၶဘာသာသည္ သာမန္ဆုေတာင္းဝတ္ျပဳရုံ အေပၚယံလုပ္ငန္းသက္သက္မွ်မဟုတ္၊ လူ႔ေလာကအတြက္ အမွန္တကယ္ျဖည့္က်င့္ရေသာ ေန႔စဥ္ဘဝတြင္ အျမဲက်င့္သုံးသင့္ေသာ လူမႈဘဝအတြက္အျမဲအသုံးခ်သင့္ေသာ က်င့္သုံးသေလာက္လည္း လက္ေတြ႔အက်ိဴးရွိေသာ စစ္မွန္သည့္ ဘာသာျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းၾကီးသတိျပဳနားလည္ထုိက္၏။  သုိ႔ျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာပီပီ ဗုဒၶလမ္းစဥ္ကုိ တတ္စြမ္းသေလာက္လုိက္ၾကပါစုိ႔၊ ျမတ္ဗုဒၶ၏လမ္းစဥ္ကုိလိုက္ရင္းျဖင့္ ေလာကေကာင္းက်ိဴးကုိ သယ္ပုိးႏုိင္ၾကပါေစဟု တုိက္တြန္းဆုေတာင္းရင္း ဤစာတမ္းကုိနိဂုံးကမၸတ္အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္။
အားလုံးက်မၼာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
                                                     ေမတၱာျဖင့္
                                                    အရွင္ပညာသာမိ (ဘုန္းသူရိန္)

     က်မ္းကုိးစာရင္း။ ေလာေကာ သတၱာန မာေစေရာ ဟူေသာ စကားအရ ေလာကတြင္ရွိရွိသမွ်ေသာ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကားဆရာမ်ားႏွင့္ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာရာတုိ႔သည္ မိမိ၏က်မ္းကုိးစာရင္းပင္ျဖစ္ပါ၏။