ဒုုိင္ယာရီအပုုိင္းအစေလးမ်ား ( ၅ )

 "တရားဥပေဒစုုိးမုုိးပါေစ "
ဖင္းလူမ်ိဴးတုုိ႔စားသုုံးၾကသည္မွာ အဓိကအားျဖင့္ ဂ်ံဴ အားလူး အသီးအရြက္ႏွင့္အသားငါးမ်ားျဖစ္သည္။ ဆန္ကုုိစားၾကေသာ္လည္းအနည္းငယ္သာျဖစ္သည္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တုုိ႔ေဈ းၾကီးေသာ္လည္း အသားငါးက ေဈ းေပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စုုိက္၍မရေလာက္ေအာင္ ေအးေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ စုုိက္ပ်ိဴးလွ်င္လည္း အပူေပးရုုံၾကီးမ်ားတည္ေဆာက္၍ စုုိက္ရသျဖင့္ အကုုန္အက်မ်ားေလသည္။  (organic horticulture ) သဘာဝေျမၾသဇာသုုံး စုုိက္ပ်ိဴးေရးအတတ္ပညာႏွင့္စုုိက္ပ်ိဴးေရာင္းခ်သျဖင့္ က်မၼာေရးအတြက္သင့္ေတာ္ေသာ္လည္း ျပည္ပမွတင္သြင္းလာေသာစားသုုံးကုုန္မ်ားထက္ ေဈ းလည္းပုုိ၍ၾကီးေလသည္။ အပူေပးရုုံၾကီးမ်ားမတည္ေဆာက္ဘဲ ေျမျပင္တြင္အလြတ္စုုိက္ပ်ိဴး၍ရႏုုိင္ေသာကာလမွာ ေမလမွၾသဂုုတ္လအထိ ေလးလသာရွိသည္။ ထုုိေလးလအတြင္းတြင္သာ ဂ်ံဳမ်ား အခ်ိဳ ႔အသီးအႏွံမ်ားႏွင့္ ေမြးျမဴေရးႏြားမ်ားအတြက္ ျမက္မ်ားကုုိ စုုိက္ပ်ိဴးၾကသည္။  စက္တင္ဘာလတြင္အေအးဓာတ္ဝင္လာေသာေၾကာင့္ သစ္ပင္မ်ားမွ သစ္ရြက္မ်ားေရႊဝါေရာင္ သကၤန္ကုုိဆင္ျမန္းကုုန္ၾကေတာ့သည္။ ေရာ္ရြက္ဝါတုုိ႔ ေျမခၾကေတာ့မည့္ အရိပ္လကၡဏာပင္ျဖစ္သည္။  ေအာက္တုုိဘာလေရာက္လွ်င္ ေရႊဝါေရာင္ရြက္ေဟာင္းေလးမ်ားအားလုုံးေျမခၾကရေတာ့သည္။
 ေျမျပင္တြင္ ေလႏွင္ရာလူးလြန္႔ခြင့္မရၾကေတာ့ဘဲ ေအးခဲေသာႏွင္းေဖြးေဖြးမ်ားေအာက္တြင္ သျဂိဳဟ္ျမႈဳတ္ႏွံျခင္းကုုိ ခံၾကရျပန္ေလဦးမည္။ ထုုိ႔ျပင္ ရြက္ေဟာင္းတုုိ႔ေၾကြက်ျပီးေသာ သစ္ပင္မ်ားသည္ ရြက္သစ္တုုိ႔ျဖင့္တဖန္ထပ္၍ အလွဆင္ႏုုိင္ရန္ ပုုရစ္ဖူးတုုိ႔လည္း ဖူးခြင့္မရၾကေတာ့ျပီ။ ေအးခဲလွေသာေဆာင္းႏွင္းေအာက္ဝယ္ အရြက္ဗလာ ရုုိးတံညွာသက္သက္ျဖင့္သာ အႏႈတ္အမွတ္ ပုုံမွန္အားျဖင့္ ၁၅ မွ ၂၀ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ရွိေသာ ( ေဒသအလိုုက္ ရာသီဥတုုကြာျခားတတ္သည္၊ တစ္ခါတစ္ရံ အႏႈတ္ ၂၉ / ၃၀ အထိရွိတတ္သည္ ) ေဆာင္းဒဏ္ကုုိ သစ္ကုုိင္းေျခာက္မ်ားအသြင္ အထီးက်န္စြာခံၾကရေတာ့သည္။ အၾကင္နာမဲ့ေသာ ေဆာင္းသည္ သစ္ပင္ပန္းမာလ္တုုိ႔၏သဘာဝအလွတရားကုုိ ရက္စက္စြာဖ်က္ဆီးလုုိက္ေတာ့သည္။ 

  ေႏြရာသီတြင္ ပိတ္ပိတ္ပိန္းကာစိမ္းစုုိေနေသာ ေတာၾကီးမ်ားသည္ ေဆာင္းရာသီေရာက္ေသာအခါ ပင္စည္ႏွင့္သစ္ကုုိင္းမ်ားသာက်န္ရွိေတာ့သျဖင့္ ေတာေတာင္အားလုုံးသည္ ဟင္းလင္းပြင့္ေနၾကသည္။ စတုုဒိသာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျဖဴေဖြးေအးခဲေနေသာ ႏွင္းပုုံတုုိ႔သည္သာ
( ၆ ) ေျခာက္လေလာက္ၾကာသည္အထိ မင္းမႈေနေတာ့သည္။ ၎ႏွင္းတုုိ႔သည္ ေမလလယ္ေလာက္ေရာက္မွသာလွ်င္ အရည္ေပ်ာ္စီးျခင္းျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါသြားၾကေတာ့သည္။ ထုုိအခါမွသာ သစ္ပင္တုုိ႔သည္ သူတုုိ႔၏ ခႏၶာပင္စည္ကုုိ ရြက္သစ္တုုိ႔ျဖင့္တဖန္ျပန္၍ အလွဆင္ႏုုိင္ရန္ ပုုရစ္ဖူးေသာ အညြန္႔ဦးေလးမ်ားျဖင့္ စတင္ေခါင္းျပဴလာၾကသည္။ ေႏြရာသီ၏ ေနေရာင္ႏွင့္အပူဓာတ္သည္ ရြက္ႏုု အဖူးႏုု အပြင့္ႏုုႏွင့္ အသီးႏုုတုုိ႔ကုုိ ၾကင္နာျငင္သာစြာ ၾကိဳဆုုိလုုိက္ၾကသျဖင့္ ေႏြဦး၏အလွသည္ ပုုိ၍သစ္လြင္လာကာ ခ်စ္ခင္စရာသဘာဝအလွျဖင့္ တင့္တယ္ေနေပေတာ့သည္။ ဂြ်န္လေရာက္လွ်င္ သစ္ပင္ေတာေတာင္တုုိ႔ျပန္လည္စိမ္းလန္းလွ်က္ ႏုုိင္ငံကုုိသဘာဝျဖင့္ အလွဆင္လုုိက္သကဲ့သုုိ႔ရွိသည္။ ေအးခဲေသာႏွင္းမ်ားကင္းစင္၍ ပြင့္လင္းေသာေႏြရာသီသုုိ႔ေရာက္သည္ဆုုိလွ်င္ လူမ်ားလည္းအိမ္တြင္းတြင္သာ ခုုိေအာင္းမေနၾကေတာ့ဘဲ အျပင္သုုိ႔ထြက္လာၾကေတာ့သည္။   

  

  အကယ္၍ စုုိက္ပ်ိဴးေရးလုုပ္ငန္းကုုိ လုုပ္ကုုိင္လုုိပါက လုုပ္ငန္းစီမံခ်က္ကုုိ ဥပေဒႏွင့္အညီလုုပ္ထုုံးလုုပ္နည္းက်က် အစုုိးရကုုိတင္ျပလွ်င္ အစုုိးရမွေငြေခ်းေပးသည္။ စုုိက္ပ်ိဴးေရးအတတ္ပညာ ဘယ္အဆင့္ထိတတ္ေျမာက္ေၾကာင္းကုုိပါပူးတြဲတင္ျပရသည္။  အကယ္၍ အရႈံးေပၚေသာေၾကာင့္ အေၾကြးျပန္မဆပ္ႏုုိင္လွ်င္လည္း တိက်ေသာအေထာက္အထားျဖင့္ တင္ျပပါက ထုုိအေၾကြးသည္ ေၾကြးပူမျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေၾကြးေအးျဖစ္သြားသည္။ အစုုိးရမွ အျပစ္ေပးအေရးယူျခင္းမ်ိဴး မျပဳလုုပ္ေခ်။ ေရႊျပည္မွာကဲ့သုုိ႔ အမွန္တကယ္  အေၾကြးမဆပ္ႏုုိင္ေသာ လယ္သမားမ်ားကုုိ ကရုုဏာေရွ ႔ထား၍ သက္ညွာစြာ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့၍စားခုုိင္းေသာသတင္းမ်ိဴးကုုိ ဖင္းလူမ်ိဴးတုု႔ိသာၾကားသိပါက အံ့ၾသမဆုုံးျဖစ္မိမွာ ေသခ်ာသည္။  ေၾကြးေအးျဖစ္၍ အေရးမယူဟုုဆုုိေသာ္လည္း လိမ္လည္တင္ျပ၍ေတာ့မရ။ လိမ္လည္မႈ ရွိ/ မရွိကုုိလည္း စနစ္ႏွင့္နည္းပညာအားေကာင္းေသာေၾကာင့္ အစုုိးရကအလြယ္တကူပင္သိႏုုိင္ေလသည္။ အကယ္၍ အလိမ္မိသြားလွ်င္လည္း သူ႔ဘဝသည္ ထုုိအမဲစက္အစြန္းအထင္းေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္လုုပ္ငန္းမ်ားဆက္လက္လုုပ္ေဆာင္ဘုုိ႔မလြယ္ကူေတာ့ေခ်။ အေၾကာင္းမွာ လိမ္လည္ျခင္းျပစ္မႈကုုိ က်ဴးလြန္ထားေၾကာင္း မွတ္တမ္းသည္ သူ၏ Identity card တြင္ တစ္သက္တာေခ်ဖ်က္၍မရႏုုိင္ေတာ့ဘဲ ဝင္ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အမဲစက္ကုုိမွ် မစြန္းထင္းမိေစရန္ ဤႏုုိင္ငံတြင္ အထူးသတိျပဳက်င့္သုုံးေနထုုိင္ၾကရသည္။ ထုုိ႔ျပင္ ဤႏုုိင္ငံတြင္ လုုပ္ငန္းတစ္ခုုခုုအတြက္ ကုုိယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ရဲစခန္းႏွင့္ရပ္ကြက္တုုိ႔မွ ေထာက္ခံခ်က္လည္းမလုုိပါ။ မည္သည့္ကိစၥပဲလုုပ္လုုပ္ ကုုိယ္ပုုိင္ indentity card ကုုိ စက္တြင္ထည့္ၾကည့္လုုိက္ရုုံမွ်ျဖင့္ သူ႔အေၾကာင္းအားလုုံးပါျပီးသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုုိယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္မလုုိဘဲ အလုုပ္ကိစၥျပီးစီးႏုုိ္င္ေလသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ အၾကံအဖန္လုုပ္၍ေထာက္ခံခ်က္ရယူျခင္းမ်ိဴးလည္း

 ကင္းေဝးသြားေတာ့သည္။ ဤသည္မွာ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးျခင္း၏ ျပယုုဂ္အစိတ္အပုုိင္းတစ္ခုုျဖစ္၍ တရားဥပေဒက လူကုုိေစာင့္ေရွာက္ေသာ သာဓကလည္းျဖစ္သည္။ 

 မဟာဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္တြင္ " ဓေမၼာ ဟေဝ ရကၡတိ ဓမၼစာရိ ံ၊ ဓေမၼာ သုုစိေဏၰာ သုုခ မာဝဟတိ " ဟုု ျမတ္ဗုုဒၶေဟာေတာ္မူသည္။ အဓိပၺါယ္မွာ " တရားဥပေဒကုုိ လုုိက္နာက်င့္သုုံးေသာ လူကုုိ တရားဥပေဒက အကာအကြယ္ေပးႏုုိင္၊ ေစာင့္ေရွာက္ႏုုိင္၏။ တရားဥပေဒကုုိ ခုုိင္မာစြာေရရွည္ေစာင့္ထိန္းက်င့္သုုံးလွ်င္ ခ်မ္းသာအားလုုံးရႏုုိင္သည္ " တဲ့။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈ ( the rule of law ) ရွိဖုုိ႔လုုိအပ္ေၾကာင္းေဟာျခင္းျဖစ္သည္ဟုု အလြယ္မွတ္သားႏုုိင္သည္။ မွန္၏။ တရားဥပေဒဟူသည္ လူကေစာင့္ထိန္းက်င့္သုုံးမွသာ အသက္ဝင္ကာ လူကုုိေက်းဇူးျပဳေပးႏုုိင္သည္။ မက်င့္သုုံးပါက မတရားဥပေဒက အသက္ဝင္လာျပီး လူမႈဒုုကၡအဝဝကုုိ  ဖန္တီးမည္မွာ ေသခ်ာလွေတာ့သည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္လူတုုိင္း၏ ေခါင္းႏွင့္ရင္ထဲဝယ္ တရားဥပေဒမ်ား ခုုိင္မာစြာရွင္သန္ေနဘုုိ႔အေရးၾကီးလွသည္။   ေရႊျပည္တြင္ ျမတ္ဗုုဒၶ၏ ဤဓမၼတုုိ႔ကား ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီကာ ကိန္းဝပ္ခဲ့ဖူးျပီ။ ထုုိဓမၼမ်ား ပိဋကတ္စာအုုပ္ထဲတြင္သာ ဆက္လက္ကိန္းဝပ္မေနေစဘဲ လူမႈေလာက၏ လက္ေတြ႔ဘဝထဲသုုိ႔ လြတ္လပ္စြာရွင္သန္ခြင့္ရလွ်င္ အတုုိင္းထက္အလြန္ တံခြန္ႏွင့္ကုုကၠား ျဖစ္ေပမည္။ ေရႊျပည္ၾကီးကုုိဖြံ႔ျဖိဴးတုုိးတက္ ေအးခ်မ္းေစႏုုိင္ေသာ  ျမတ္ဗုုဒၶ၏ဓမၼမ်ား လူမႈစတိတ္စင္ျမင့္ေပၚသုုိ႔တက္ေရာက္၍ ခုုိင္မာစြာေနရာယူႏုုိင္ပါေစ၊ ေရႊျပည္သူ/သားအားလုုံးတုုိ႔၏ ႏွလုုံးသားႏွင့္ဦးေႏွာက္တုုိ႔ဝယ္ အျမစ္တြယ္၍ ထက္ျမက္စြာလင္းလက္ႏုုိင္ပါေစဟုုလည္း ဆုုေတာင္းမိသည္။ ထုုိ႔ထက္ အုုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းတုုိ႔၏ သႏ ၱာန္ဝယ္ ျမတ္ဗုုဒၶ၏ဖြံ႔ျဖိဴးေရး ဓမၼမ်ား အျမစ္တြယ္ပါေစဟုု ပုုိ၍တမ္းတမိသည္။ ( ဆက္ရန္ )